 |
| 'the botanists' van Abigail Halpin |
Graag zou ik me véél meer bezig houden met die kruidenstudie. Zo boeiend!! Maar het moet wachten. De enige 'kruidenstudie' nu is gewoon ... met mijn neus erbovenop.
Kruiden weghalen bijvoorbeeld, die als onkruid op de groentebedden groeien. En soms een handvol vers kruid meenemen voor door het eten of voor thee.
Of kruiden slachten. Zoals deze drie dikke aloe vera's, die te groot werden voor de kleine vensterbanken in ons huis. Ze staan nu buiten vriendelijk glimlachend te knipogen in het zonnetje. Helemaal tevreden.
Weten zij veel, dat hun laatste uur bijna geslagen heeft.
Ook in de keuken, elke dag bezig met kruiden. Ze gaan overal doorheen. Om het makkelijk te maken heb ik laatst van alle favoriete kruiden die er in de potten boven het fornuis staan, een handje af genomen, en dat samen fijngemalen in de koffiemolen.
Dan heb je zomaar een eigen kruidenmix. Je eigen huismix dus.
Die van ons heet moesmix, en hij staat in een bakje naast het fornuis. Iedereen gebruikt het want alles is meteen op smaak met die mix. Super makkelijk.
Kruiden.
Geen idee eigenlijk waar ik het wél over wilde hebben. Het was een leuke rommelige dag. Vanmorgen kwamen Nicolette en Ronald op de koffie. Dat was echt heel leuk. Ook voor de meiden natuurlijk, die hun nog goed kennen van Bussum. Natuurlijk was het wel weer 'koffie op afstand'.
Maar .... ook dat went. Gewoon, luid en duidelijk praten! 😊😊
We hadden het onder anderen erover, hoe wij denken dat mensen straks na de crisis misschien blijvend zijn veranderd. Gaan we dingen nu anders doen? Of is over een jaar of twee dit hele gebeuren achter de rug en leven we gewoon op de oude voet weer verder?
Wij dachten allemaal dat sommige dingen 'na Corona' voorgoed anders zullen zijn. Jij?
Liek had heerlijke koekjes gemaakt met drie soorten chocola. Oh zo lekker waren ze dat dit hierboven het enige restje is wat ik er van kan laten zien. Géén zelfvoorzienende ingredienten dit keer. Niks geen volkoren en ook geen diksap.
Gewoon, heel veel suiker en boter en witte bloem en chocola, heel fout en verschrikkelijk lekker! 😊
Maar daar wilde ik het ook niet over hebben.
Waar dan wel over? Over dat het vandaag weer vruchtdag was op de kalender? Het is de laatste vruchtdag voorlopig, en ik heb nog meer bonen en mais en pompoen gezaaid. Van die lekkere dikke pronkbonen waren het dit keer. Die ook nog zo mooi bloeien.
Nee.
Daar ook niet over.
Het was een gezellige dag, en ik had vier handen extra om te helpen bij klusjes, maar het bleef maar een beetje voor de vuist weg rommelen. Er zat geen plan achter en er zat geen lijn in.
De enige lijn die ik vandaag kon ontdekken .....
...... was een hele mooie lijn, een streep zonlicht, die vanavond dwars over de tuin viel. Van boven naar omlaag.
Zo'n mooi iets, dat je soms zomaar kado krijgt. Een lijntje zonlicht, helemaal van de zon naar jou, miljoenen kilometers afgelegd, zomaar voor jou alleen, en voor jouw voeten neergelegd.
Maar ik deel hem natuurlijk met jullie! 😊🌞
3 reacties:
Er zal sowieso een tijd vóór corona zijn, Clarien, en een tijd erna...
Zoete zonde -> altijd lekker!
En dank voor je streepje zonlicht!
Lie(f)s.
Ik denk zelf dat we duurzamer gaan leven. Wij wonen dicht bij een snelweg en je hoort eigenlijk altijd het geluid ervan op de achtergrond. Nu er veel minder verkeer en files zijn, merk je pas goed hoe weldadig de stilte is en de veel schonere lucht in je woonomgeving. Ik hoop zelf dat mensen ook in de toekomst veel meer thuis zullen werken, dat zou zo,n grote impact hebben op het milieu en het levensgeluk van mensen. Mij bevalt dit veel lagere levenstempo wel, het zou fijn zijn als dat voor een deel zo zou blijven als we straks van het corona virus verlost zullen zijn. En de veeteelt zou ook duurzamer mogen, veel beter voor mens, dier en natuur.
Of de mensheid iets leren zal van de coronacrisis? Misschien voor de korte termijn, maar op de langere termijn ben ik weinig optimistisch. Ten tijde van de energiecrisis van 1973 werkte ik bij het keurings- en onderzoeksinstituut van de gezamenlijk elektriciteitsbedrijven in Arnhem en ook toen werden er, -natiebreed- allerlei werkgroepen in het leven geroepen om te bekijken hoe we minder afhankelijk konden worden van fossiele brandstof. Toen werd al ingezet op zonne- en windenergie en werd er onderzoek naar gedaan. Nederland had zelfs wereldwijd een vooraanstaande plek op dat gebied. Maar nog geen 15 jaar later werd dat alles weer aan de kant geschoven, of op zijn minst op een laag pitje gezet, alles ten faveure van de meer dan heilige economische vooruitgang. We mochten (moesten) 130 op de snelweg kunnen rijden in Nederland, om in theorie 3 min sneller van Utrecht naar Amsterdam te kunnen komen, wel ten koste van ruim 15 % extra brandstofgebruik, in vergelijk met max 120.
En hoelang is het geleden dat we getroffen werden door een bankencrisis? Ik heb tot nu toe weinig gemerkt dat de banken er echt verantwoording voor genomen hebben. Bij die club is het onderhand 'business as usual'
Dus welke reden heb ik om aan te nemen dat de gevolgen van de coronacrisis zullen beklijven. Zonder in de toekomst te kunnen kijken ben ik er vrijwel zeker van dat het over twee jaar is het vrijwel zeker weer business as usual en zijn we grotendeels deze ervaringen vergeten.
Nee, helaas, maar mijn ervaring is dat de mensheid maar een kort geheugen heeft en deel daarom niet het optimisme.
Een reactie posten