Inhaalslag.

Andere dingen hadden de afgelopen weken even voorrang, en als je dan thuiskomt dan vliegen de klussen je om de oren. Alles roept om voorrang en wil metéén aandacht! Haha 't zijn nét kinderen!

Maar goed, ik ben dus deze dagen bezig aan een flinke inhaalslag. Onkruid wieden, oogsten, oogsten verwerken, de laatste ronde zaaien, omheiningen repareren, projecten afmaken. Kippenpoep ruimen. Die maffe kippen lopen nu de hele dag buiten maar toch slagen ze erin om in die paar uur dat ze hier 's nachts binnen zitten op de stok, die hele hoek vol te poepen. 

Gelukkig zijn er deze week géén vergaderingen van Prachtlint. Dat is weer vanaf volgende week gepland. Maar er is wel veel mail. 

Ook berichten van een aantal van jullie. Ik beantwoord ze even hier. Dank voor de lieve berichtjes! Echt heel fijn om ze te lezen tussen de bedrijven door, en gisteren en vandaag.  Voor degenen die naar mijn moeder vroegen, ze krijgt gelukkig goede zorg, en we hopen uiteraard dat haar gezondheid weer wat stabieler wordt. 

Geduld hebben dus.

 

En hoe alles zich ook went of keert ... het is toch altijd weer een feest om buiten bezig te zijn met plant en dier. 🌻🌻🌻

Blijft een wondertje.

De moestuin. Het begon ooit in Hilversum, aan de Willibrorduslaan. Met een een kruidentuintje van nét twee vierkante meter. In Bussum werd dat later een een moestuin van twintig vierkante meter. En ik pikte steeds stukjes 'tuin' uit het omliggende gras erbij. 

Toen kwam ook het deel achter de sportschool erbij. En nu, in Punthorst, is het een knaap van een groenten- en granentuin geworden. 

En nu, na ruim dertig jaar moestuinieren en rijke oogsten, verbaas ik me er nog steeds over dat er uit die kleine ieniemienie zaadjes ál dat voedsel groeit. Elk jaar weer. Uitbundige oogsten, een jaar lang kunnen eten, van een paar handvol zaad. 

Blijft een wonder!

Taartentijd en dierentijd.

Midzomer, en de kippen maken lange dagen. Van 's ochtends vroeg, als hun hok opengaat, tot half tien 's avonds, als ze op stok gaan, scharrelen ze buiten. De héle dag krabben en pikken ze naar kruidjes en wormen en insecten. En rond het middaguur doen ze een tukkie en nemen een bad in het warme zand.

Vanwege de lange dagen en al het lekkere voer en ál het zonlicht ... leggen ze braaf elke dag een ei. Allemaal. Dus, is het bij ons weer taartentijd. Hartige taarten met verse tuingroenten. Cakes met courgette, wortel of bessen, hartige quiches en zoet fruitkoek. En overal verdwijnen een stuk of wat eieren in.

Er is overigens óók een methode om eieren lang te bewaren, vers en rauw. Wel een half jaar of langer. Dat heb ik ook uit zo'n 'stokoud' boekje. En dat ga ik proberen en laten zien, zodra we de taarten zat zijn. Kan nog wel even duren dus hoor!

En .... helaas .. ligt ons lieve moedertje sinds een paar dagen weer in het ziekenhuis. Ziek en beroerd. Echt, zó vervelend! Hopelijk kunnen ze haar opknappen. Je moeder in het ziekenhuis, dat wil je niet. Die hoort thuis, op de bank, met een vrolijke lach en met een kop thee. Nou, we wachten af en zoeken haar vaak op.

Thuis doe ik daarom alleen het hoognodige. En dat is dan altijd ... de dieren! Die moeten altijd verzorgd worden. De tuin kan best even wachten, zolang er af en toe een drupje op valt. 

Zo moesten de geiten vandaag verplaatst worden. Ze kregen een nieuw stuk weiland erbij. Ik weet niet of het hierboven goed te zien is maar waar ze éérst stonden (rechts) zijn alle kruiden op. Geiten eten natuurlijk ook wel gewoon het gras, maar ze zijn vooral gék op kruiden.

Laat maar even aan de bloglezers zien Zara, hoe graag je kruiden eet. 

Nou je ziet het, ze stonden er nog niet of daar gingen alle kruiden. Hap hap hap.

Gelukkig is het weiland groot en staan er op andere plekken nog genoeg kruiden. Want óók de bijen en andere insecten hebben die kruiden hard nodig. Die hebben niks aan gras. Die hebben bloei nodig. Nectar en stuifmeel.

Ik voer ze nu af en toe wat bij. Toen laatst die chaos was, met die uitgebouwde honingraten in de kast, heb ik hele stukken honingraat eraf gesneden, kleingemaakt, en de honing eruit gewonnen door een zeef.

Maar de restjes raat zaten nog vol met honing. Dat heb ik toen in zakjes gedaan en ingevroren. En nu krijgen ze daar af en toe wat van, op een schoteltje. Als extra traktatie. De bloei is nu wat minder, en de kast zit tjokvol met bijtjes die allemaal moeten eten.

En in één middag halen ze alle honing eruit. Tot de laatste druppel. Dan hou je een schotel over met brandschone kleine stukjes bijenwas, die je weer kunt bewaren. Van bijenwas kun je ook weer van alles maken. Crèmes en balsems en kaarsen en veel meer. 

Iets voor de wintermaanden! 

 

Morgen weer bij mijn moeder om het hoekje kijken. Hopelijk is ze dan weer een stapje dichter bij herstel. 

Naar Persingen.

We gingen naar Persingen vandaag. 

Maar eerst, vanmorgen, waren er nog wat andere klussen. Zoals de aardappelkaas. Die moest worden omgeschept, en verplaatst naar kleinere vormen. En ik zou je het proces laten zien. Dus, hierbij mijn probeersels. Omdat ik geen kleine kaasvormen heb heb ik de uitgeperste 'kaas' over geschept in kleine bakvormen.

Kaasdoek erin (een stuk oud laken), toen de bodem van de vorm er bovenop geklemd, daarop een schaaltje met een zware steen. Zodat het kaasje geperst wordt door het gewicht van die steen. Dat geheel heb ik op een rooster gezet en dat staat nu op een koele plek. Hopelijk worden het mooie kaasjes!

Dit was de eerste pers, het aardappelmengsel met aangezuurde melk is uitgeperst in een vergiet, met een paar zware stenen erop.

Na een paar dagen is het mengsel geroerd, en in drie kleinere vormen overgeschept.

Het doek is dichtgevouwen, toen de dekseltjes erop gelegd en aangeklemd. 

En dan tot slot een schaaltje erop met daarin een zware kei, en nu maar wachten.

Dat was de kaas. Toen moest ik vanmorgen ook nog wat bieten opbergen die al een tijdje geleden geoogst zijn. Bieten kun je niet zomaar laten liggen. Want dan drogen ze uit. Maar je kunt ze heel goed bewaren in tuinturf.

Een paar jaar geleden kocht ik speciaal voor de bieten twee zakken turf. En die gebruik ik elk jaar opnieuw. De turf moest eerst wel even worden gezeefd, en weer een beetje vochtig gemaakt.

Dan een krant in een krat (en dit keer is Tom Cruise de pineut!) en wat turf erop, laag bieten, laag turf, etc. Krat tot slot afsluiten met een laag turf, en zo kun je de heerlijke verse bieten de hele winter prima bewaren. Op een koele plek. 

En toen, naar Persingen!

Editha en ik hadden afgesproken met drie vriendinnen van Editha, om naar hun tentoonstelling te komen. Een prachtige kunstexpositie, in het kerkje van Persingen, het kleinste dorp van Nederland! 

Het lag ergens achter Nijmegen, in een kronkel van de rivier de Waal, in de Ooijpolder. Prachtig hoog gelegen op een dijk. Een piepklein durpke van drie keer niks, met een paar huizen en een kerk. En daar in dat kerkje was dus die expositie.

  

                

We liepen het kerkje rond en ik genoot van de expositie en de entourage. De sfeer van het kerkje, de kleuren en vormen op de schilderijen en andere voorwerpen, samen met het licht dat door de glas-in-lood ramen schuin naar binnen viel, en de rivier buiten en het heuvelige landschap .... alles bij elkaar was het bijna toverachtig.

We hebben nog lang nagepraat met koffie en taart, en uitwisselen van kadootjes.  

Ik ben nog even op onderzoek gegaan want had achter de kerk een hele mooie boerderij gezien. Zo'n stokoude boerderij, nog alles op de traditionele manier gerund. 

Kijk, net éven om het hoekje van de kerk .....  

Schitterend!! Alsof je een eeuw terug in de tijd was! 

Leuk om er dan ook nog even een filter overheen te zetten, zoals deze .... 

Later las ik dat deze boerderij uit 1809 stamt. Dus zelfs twéé eeuwen oud!

Maar goed, we moesten weer eens op huis aan. Onderweg zijn we in Hoenderloo afgeslagen en midden in de bossen nog koffie gedronken en een broodje gegeten. Toen terug naar Punthorst!

En thuis was het ook mooi. Man, wat een luchten! 

Het is dit jaar wel een heel bijzonder mooie julimaand. Je zou toch willen dat je zelf óók kon schilderen! Dan pakte in nu onmiddellijk mijn ezel en ging hier zitten met de kwasten en de tubes!

 Puur en mooi. Géén filters nodig.