Paterswoldseweg, Groningen.

on donderdag 31 maart 2016
             





De Paterswoldseweg. Sjongejonge wat is die weg lang zeg! En ik heb hem niet eens helemaal afgelopen. Een stuk ervan heb ik gelopen vandaag, op weg naar een afspraak. En weer terug natuurlijk. Moestuinen zag ik er niet. Maar wel vele andere leuke dingen.

Loop je mee? Kijk we hadden zelfs nog een spatje zon in Groningen!






In plaats van moestuintjes zie je bij veel van die oude huizen hele oude schorrie morrie stoeltjes in de voortuinen staan. Daar wonen meestal studenten! Zo eind van de middag zitten ze daar met een kratje gezellig in de zon. Ja die hebben een best leven! :D

Behalve studenten zijn hier ook veel ouderen. Veel zag ik voor het raam zitten. Te kijken naar buiten. Want er is genoeg te zien op straat, ik zou daar ook best willen wonen als oudere. Er zijn hier brede trottoirs, er rijden veel bussen, je kan overal heen met de bus. En er is een winkelcentrum om de hoek. Veel auto's en fietsers, veel te zien.







De Vensterschool. Zo'n oude school, onder architectuur gebouwd denk ik, maar nu stok en stok verwaarloosd .... Van die gele raampjes, dat zie je toch nergens meer?

Ook portiekflats zijn hier veel. Daar leek mij vroeger erg leuk, om daar te wonen en dan daar boven aan het einde van zo'n trap je voordeur te hebben.







Vensterbanken, ook altijd boeiend.

Er komt maar geen einde aan. Na een paar kilometer .... nog steeds Paterswoldseweg.







Er wordt flink gesnoeid. Maar helaas wil het hier niet helemaal lukken met die tak. Soms wil je gewoon teveel van zo'n apparaat. Dat doet mij denken aan onze eigen hakselaar, die staat ook al twee jaar op non-aktief. Ook door zo'n soort tak.


(zucht)




Iets verderop ... een simpel beeld van een vrouw, voor een appartementencomplex. Wat mooi, dacht ik, een moeder met een baby. Maar het was helemaal geen moeder met een baby. Het was een dame met een kat. Grappig ...

Ja katten zijn hier heel veel. Je struikelt er over.







Jaja er is veel te zien aan de Paterswoldseweg. Mooie bloeiende boompjes. En kijk, zo'n flat. Dat blijft toch iets speciaals. Zoveel mensen die samen in één gebouw wonen. Je zal bovenin wonen, wat een uitzicht.

Wat ook mooi is is die strakke lijn van die trappen links.

Ja en ook, dat er dan één man te zien is. Dat verandert meteen het hele aanzien van zo'n flat.








Bij sommige straatnamen staat een uitleg. Zoals bij de Muntinglaan. Professor Munting. Wie zou dat zijn? Hij is al ruim driehonderd jaar dood, maar niet vergeten dus.

Vanavond even op hem googelen.







Op de terugreis lijkt de Paterswoldseweg nóg langer, je krijgt er honger van. Nee ik heb geen gehaktbal uit de jus gekocht, maar wel twee kroketten.

En dan zijn we alweer op het station. Vanaf de hoge brug van het Emmaviaduct kom je met een lange trap zó uit op het perron. Heel makkelijk! En daar is ook alweer een pianoconcert gaande!






Het is een man uit de Oekraïne, die aandacht vraagt voor zijn land. Dat denk ik tenminste, gezien de poster ernaast. Ja, volgende week is dat referendum natuurlijk.

Inmiddels heb ik professor Abraham Munting gevonden. Ge-wel-dig. Zo kom je heel stomtoevallig aan de mooiste dingen. Hij blijkt een hele beroemde botanicus te zijn geweest. En het mooiste ... hij maakte de prachtigste tekeningen en schetsen van planten!


                      


Maar es kijken of er nog een boek van hem te krijgen is!



Weerstand.

on woensdag 30 maart 2016





Afbeeldingsresultaat voor baby verzorgen


Plantjes zijn net mensen. Ze hebben veel aandacht en liefde nodig. En je moet goed voor ze zorgen, letten op voeding en vocht en veel frisse lucht en daglicht. Ze beschermen tegen ziektes en gevaar.

Maar je kunt ook overdrijven. In dat beschermen. Je kunt voor je plantjes een superdeluxe omgeving creëren, waar hij geen enkele stress heeft. Maar ja dan bouwt hij ook geen weerstand op.



Afbeeldingsresultaat voor baby




Neem de koriander. Ze staan in de kas, lekker beschut en warm, en groeien mooi rustigjes en kalmpjes omhoog naar het licht. Niks geen stress. Niks geen beestjes en niks geen harde wind.

Maar ik wil ze graag naar buiten hebben, want dan worden ze veel steviger en bossiger, dan hier binnen in de kas. Buiten krijgen ze flink op hun donder van de wind. En door al die wind gaan ze veel steviger wortelkluiten maken, en kunnen ze zich beter redden bij droogte.








Nou dit exemplaar hier boven ging dus naar buiten. En wat denk je? Meteen een harde storm eroverheen. Ja dat is dan wel zielig, als hij daar zo ligt neergebeukt. Maar zeker weten, dit wordt een heel mooi sterk exemplaar, die wel tegen een stootje kan!

Terwijl z'n kas broertjes bij het eerste beste windje of tochtje omvallen.

Plantjes die in de kas staan smaken vaak wat zoeter. Ze zijn vaak wat malser en minder vezelig. Planten die buiten staan hebben een tikkie meer bitterstofjes. Die stofjes zijn wapens, waarmee hij zich verdedigt tegen vraat en tegen ziektes. Sommige van die stofjes zijn voor ons ook heel gezond, die beschermen ons ook tegen ziektes.




Ik ben er van overtuigd, als jij een plant eet die op z'n donder heeft gehad, die in regen en zon en droogte heeft gestaan, en die aanvallen van insecten en ziekten en plagen heeft overleefd, dat jij dan de weerstand van die plant zelf ook binnen krijgt.

Een buitenplant eten is dus gezonder dan een kasplant eten. Is mijn conclusie.

De groenten in de winkel zijn vaak vooral kasplanten. Dus (we zijn er eindelijk :) .... wéér een reden om ook wat groenten in je eigen achtertuin op te kweken. Al kun je er maar ééns per week een maaltje uithalen, je geeft een boost aan je weerstand! :D




Overigens, met je vingers in de aarde zitten daar krijg je ook veel weerstand van. Want we zijn veel te schoon.

Goed. Vandaag. De rabarber onder de potten ... het groeit allemaal zo hard het komt er onder uit. Dus die heb ik maar weggehaald. Die potten.






Wow ... wat is het toch een lekkere vroege plant! Nog even en we hebben weer rabarbertaart! Ik geloof dat er inmiddels als wel vijftien planten staan. Allemaal van één moederplant ruim twee jaar geleden. Ja dat gaat heel snel met rabarber.

En bietjes, heb ik geplant. Ik had zo'n rek met bieten opgekweekt. Eerst even dunnen de bietjes, dus van elk trosje ééntje laten staan. Dan de kluitjes in tweeën breken en in de aarde zetten. Ook heb ik nog een tweede rij bietjes gezaaid. Want bieten heb je nooit teveel.


voor het dunnen

na het dunnen





Het voorjaar is volop begonnen hoor op de tuin. De eerste groene strookjes zijn weer te zien, van doperwt en capucijner en van de uien.

Ook was mijn vaste helpertje er om bij de compost te helpen.

En verder ging er nog een emmertje as over de tuin. Over de wortel en de aardappel bedden. Dat kalium uit de as, daar worden die wortels en piepers stevig van. Kalium is ook goed voor ons. Wij worden er ook stevig van. Haha in de cellen dan he, ik bedoel niet dik.






Ja het was weer toppie op de tuin.

Alhoewel ....





..... het was ook een grote bende, aan één kant van de tuin. Ja daar wordt hard geklust door verschillende personen. En dan rolt er wel es een autoband in het nieuwe muntbed. En overal staat troep. En mijn kweektafels zijn allemaal verdwenen.

Ik voelde me even zoals die tweede baby bovenaan! bler bler!! Maar gelukkig schijnt het goed te zijn voor de weerstand, tegenslag.

Kijk wat in de post zat!








Nou, lekker lezen hoor ;-)