Friday on the farm.

on zaterdag 30 juli 2016


'Waar halen jullie het riet vandaan?' vroeg ik aan de rietdekkers.
'Uut Weerrib'n'

Ha, uit de Weerribben. Dus het dak waar wij onder gaan wonen, komt een kilometer of wat hier vandaan. Niet uit Rusland of China ofzoiets. Maar van vlakbij. De rietdekkers gaan daar zelf naar toe om de kwaliteit te keuren en het beste riet te krijgen.

Mooi vak.












Het zijn twee broers die het bedrijf van hun vader hebben overgenomen. Ze zijn letterlijk in het vak opgegroeid. Dat kun je ook wel zien want ze rennen over het dak, dat vol hangt met trapjes en balken, die aan het riet zijn vastgemaakt met haken.

Als ze verder omhoog werken worden de trapjes iets hoger geplaatst. Heel handig.







Rietbalen omhoog gooien. Het dak vordert snel.

Bij de ramen steekt het riet naar binnen. Dat wordt later allemaal afgewerkt. Nu willen de heren het dak zo snel mogelijk 'waterdicht' hebben.

Deze week de ene kant, volgende week de andere. Bouwvak of niet, zo'n dak moet af!









Van de tuin ... in de taart.

on donderdag 28 juli 2016



Geen schokkende dingen vandaag ... het was gewoon zo'n gewoon dagje. Vandaag zijn alle uien getrokken. Zeven rijen uien, vijf grote kratten vol, het zijn er ruim zevenhonderd.

Ik laat dat later wel zien, die uien. Het is belangrijk dat ze nu eerst drogen, en ze staan nu in die kratten, in de kas op Moeskers Moestuin. Dat is helemaal geen handige plek. Het bevalt mij niks, het is daar te klein voor zevenhonderd uien. En het lucht daar niet goed door, dus ze kunnen daar makkelijk gaan rotten. Zodra er een goeie oplossing is laat ik het zien.

Bramen ... ook leuk. En dat gaat mooi geleidelijk .... elke dag een bakje.






We hebben fusion bij de bramen want de tomatenranken hebben zich helemaal door de braam heen gewikkeld. Dus je plukt bramen en tomaten door elkaar. Zou dat smaken, die twee bij elkaar?

Het zijn natuurlijk allebei vruchten, ook al gebruiken we de tomaat meer als groente.

Ik wilde een taart maken van die bramen. Nou ja taart is een groot woord voor een laagje bladerdeeg, met daarin de bramenvulling. Er waren wat te weinig bramen .... ik dacht nog, zal ik die tomaten erbij doen? Waarom niet? Ze zoeken elkaar in de tuin ook op dus vriendjes zijn het al!





Maar het leek me te waterig worden met die tomaten. Dus er ging een appel door, in stukjes. Verder nog twee eetlepels kruidensuiker en twee eetlepels zoete room (condensed milk van Friesche Vlag), dat schep je door het fruit.

De vulling gaat in een taartvorm met bladerdeeg, waarin je gaatjes in de bodem hebt geprikt.

Om het meer aan te kleden heb ik er nog een crunch over gestrooid als topping. Die maak je bijvoorbeeld van 3 eetlepels havervlokken of gewone basismuesli, twee eetlepels zachte boter en twee eetlepels suiker. Door elkaar wrijven en dan over de vulling verdelen. Ik had wat weinig, het had wel wat meer gemogen ...






Je taartje zo'n drie kwartier bakken in de oven op 180 graden.

Het voordeel van dit soort taartjes is dat je alles waar je mee thuis komt, uit je tuin of van de markt, er zó in kunt stoppen. Het is snel klaar, met simpele ingrediënten.

Warm opdienen, met een bol roomijs of een dikke dot slagroom.






Alleen hadden wij geen slagroom in huis en ook geen roomijs.

Dus namen we maar twéé stukken.


Soda.

on woensdag 27 juli 2016




 .... als je door de foto's scrolt snap je wel wat de boodschap is vandaag .....

Maar toch even dit  ... als jouw gootsteen of wastafel verstopt is ... waar grijp je dan naar?










Ga je met zo'n ontstopper aan het pompen, of strooi je gewoon een handvol korrels in je afvoer?

Nou, beide oplossingen zijn niet handig, werd mij vandaag verteld door een Technische Meneer, die onze keukenafvoer kwam repareren. Want we hadden een probleempje en de hele boel was overstroomd. Onze keukenafvoer was verstopt. Niet zo'n klein beetje ook.

Zo'n ontstopper, die kan op den duur je leidingen beschadigen. Nooit geweten. Ik dacht dat zo'n ding geen kwaad kon. En die loogkorrels beschadigen de leidingen ook. En ze zijn ook heel slecht voor de planeet. Ja dat wist ik al wel.






Pfff wat een misère is dat als er iets mis is met je afvoer. Overal water, en het is ook nog vies. En alle installateurs in Bussum waren op vakantie natuurlijk, maar gelukkig kwam er via via toch nog een monteur bij ons langs.

En hij gaf een tip, die ik hier wil doorgeven, want hoewel de meesten het allang weten wordt het zo vaak vergeten ....

..... je kunt afvoer heel mooi schoon en goed open houden door er af en toe een flinke schep SODA in te strooien, met wat kokend water. Als je dat zo ééns per maand doet, preventief, dan scheelt je dat een hoop ergernis en kosten en agressieve loogkorreltjes.







Strooi ook ééns per maand een handvol soda in je vaatwasser, en regelmatig in de wasmachine (hele mooie witte was krijg je er ook nog door!) en .... in al je afvoerputjes.

Als iedereen dat zou doen zou dat heel wat afvoer-ellende schelen en heel wat milieu verontreinigende middeltjes.







Gewoon ... soda dus.

Het enige nadeel van soda vind ik ... het wordt zo snel een dikke klont. Omdat het heel makkelijk water bindt. Zelfs al doe je het in een luchtdichte pot, op de één of andere manier komt er altijd wat vocht bij, en hopla het is een steen waar je dan met veel moeite wat van af kan hakken.







Wat ik zelf altijd doe met bijvoorbeeld zaden, die ook per se droog moeten blijven, is wat keukenpapier erin stoppen.

Dat ga ik nu ook doen in de pot met soda. Een paar velletjes keukenpapier erin, en dan hopen dat het korrels blijven, en dat het geen steen wordt.








Naar aanleiding van de meneer vanochtend ben ik eens gaan zoeken op 'soda', wat is het een wondermooi middel! Het is milieuvriendelijk, en je kan er zoveel mee. En goedkoop is het ook nog. Waarom zijn we in vredesnaam al die dure HG rommel gaan gebruiken? Zoveel spullen, je ziet door de bomen het bos niet meer.

... sterker nog, als we maar doorgaan met die rommel, zien we uiteindelijk echt het bos niet meer! :-(

Soda dus. Scheelt je ook nog es een half aanrechtkastje! :D






De lach regeert ... in Ruinen.

on dinsdag 26 juli 2016




Het leukste als je een paar dagen bent weggeweest is door je tuin lopen. Kijken wat er allemaal is gegroeid en wat er te halen valt!

Met een grote plastic zak Moeskers Moestuin door. Ondanks de verwaarlozing van de laatste weken levert de tuin nog volop productie. Grappig ... het lijkt zelf wel ... alsof die verwaarlozing er voor zorgt dat de zwakke broeders verdwijnen en alleen de sterke en gezonde planten overblijven.

Er is véél minder oogst dan vorig jaar, maar wát er is ziet er mooi en sterk uit. Tja ... als je wel een tuin wil maar niet zoveel erin wil werken is dat misschien een methode voor jou .... liefdevolle verwaarlozing heet dat geloof ik.








Je hoeft in deze maanden ook nóóit een recept te verzinnen ... daar ben ik altijd zo blij om. Want als je moe en hongerig thuis komt, nou dan heb je helemaal geen zin om iets orgineels te verzinnen, om aan de gang te gaan met recepten en googelen en kookboeken .... nee hoor, dan wil je gewoon eten! En snel ook!

En het recept ... dat heeft de tuin verzonnen!

Ik had vandaag wat van die kant en klare burgers, ik weet niet precies, iets met kaas was het, en daar ging de hele inhoud van die plastic zak gewoon bij. Van de tuin op het bord! Klaar! En lekker was het ook, met zelfgemaakte mayonaise.

Die mayo eten we heel vaak sinds ik dit recept van iemand doorkreeg.





Oja, en nog een truuk, waarvan ik wilde testen of hij werkte. Het schijnt namelijk dat je minder gaat tranen van ui snijden, als je de worteltjes eraan laat zitten.

Dus ... één helft van de ui mét worteltjes eraan gesneden, en de andere helft zonder. En het helpt echt! Ik traande niet bij de eerste helft, echt he-le-maal niet, en bij die andere helft ... tranen met tuiten!!





Iets anders ... ook een beetje om te huilen, is dat de regenton hier in Bussum ook net als die in Punthorst is scheefgezakt. Hij is nog nét niet omgevallen, maar ook hier is de plastic kruk eronder ineens kapot en verzakt. Wat stom zeg. Die tonnen en die krukken zijn pas een jaar of vijf oud, en dan  nu al kapot.

Ik zou nu dus ook geen krukken meer van kunststof nemen, als ik ze opnieuw moest kopen. Gewoon maar zelf iets fabriceren. Van hout ofzo? Iemand een tip misschien wat we daar onder kunnen zetten?

Want zo'n ton moet wel op een verhoging staan anders kun je de gieter niet onder het kraantje zetten.





Vorige week kreeg ik een leuke email van een aardige mevrouw hier uit Bussum. Of ik nog interesse had in stoffen. Ja, dat had ik! Nou dan kon ik ze komen halen, wel graag een beetje snel, want ze stonden in de weg bij die mevrouw.

Ja dan moet er toch een belletje gaan rinkelen? Ze staan in de weg. En ik maar denken dat het om een stapeltje gordijnen ofzoiets ging.

Maar nee ...







Het waren zestien vuilniszakken vol met gordijnen! Prachtige stoffen en zware kwaliteit gordijnen. Heel geschikt voor onze tassen!

De zakken waren zo zwaar, ze moesten één voor één naar de auto getild. En er waren ook nog rollen bij. Grijs en bruin en andere effen tinten.







De mevrouw heeft een schoondochter, Roos, en Roos heeft een gordijnenatelier, sinds een jaar, in Apeldoorn. In die handel gebeuren rare dingen, zo ziet Roos soms vele vele meters mooie stoffen bij het afval verdwijnen, omdat een of andere hotelketen of vakantiepark ineens van kleur gordijn wil wisselen.

En dat wordt dan weggedaan. En dat vindt Roos ontzettend zonde van die mooie stoffen, waar meestal niks aan mankeert.

Nou had haar schoonmoeder ons tassenclubje gezien op de voorjaarsmarkt, en van het één kwam het ander. Via Roos heb ik nu vele prachtige stoffen (géén idee nog waar ik ze moet opslaan) die anders zouden zijn weggegooid.








Schoonmoeder vertelde ook nog dat Roos nog veel meer stof heeft. Of ik die ook wil? Nou ik zal haar eens bellen ... misschien kunnen we iets combineren? Misschien is het iets voor Quiet? 

In elk geval ... ontzettend bedankt Roos!!!

Natuurlijk was ik ook nog in Punthorst op Moeskers Moestuin II, waar alles ook groeit en bloeit. Het gaat zelfs zo snel, dat ik me zorgen maak om de mais! De pompoenen staan daar tussen, en die gaan veel harder! Ze gaan nú al ranken, en kruipen bij de mais omhoog, maar de mais kan ze nog lang niet dragen!

Als dat maar goed gaat! Wat een spanning toch ... zo'n tuin!  Stay tuned!! :D:D










En we zijn weer op de hoogte van het lokale nieuws. Heel belangrijk om te weten, dat ondanks alle slecht nieuws berichten ... regeert de LACH nog steeds ..... in Ruinen!