Sla en koolrabi

on maandag 31 maart 2014



Het is warm, de grond is droog .... en toch moet de tweede lading slaplantjes eigenlijk de grond in. Ze groeien uit hun potje, beginnen al aan een vijfde blad.

Maar dat is zielig ... die slaplantjes zijn gewend aan een vochtig kluitje, altijd te drinken. En nu in dat warme droge zand. Daar gaan ze onmiddellijk uitdrogen! Hmmmm hoe doe ik dat? Een paar dagen wachten? Tot het regent? Maar gaat het wel regenen?

Wat misschien ook kan, is de grond goed nat maken. Dan openharken, en weer nat maken. Ik heb geen idee of dit gaat werken, maar het is een mooi experiment.





Ik doe nu de helft, 30 plantjes, in kliedernatte grond. En de andere 30 doe ik dan later, als het heeft geregend, en dan later kijken of er verschil is.

De plantjes voorzichtig uit de bakjes drukken. Als het kan van onderaf. Met dit weer is het belangrijk dat het kluitje heel blijft. Blote worteltjes drogen heel snel uit.


eruit duwen

klein kuiltje maken in de natte bodem

plantje erin

goed de aarde aandrukken, slaplantje staat er tot z'n nek in

Zo, de bindsla en de ijsbergsla zit erin. De kropsla mag dus nog even wachten




Voor de koolrabi geldt hetzelfde. Wordt ook te groot voor z'n bakje. Dus die gaat hier in de grond, naast de raapstelen. Ook eerst natgemaakt. Voor de vorm span ik er wat gaas over. Maar dat slaat eigenlijk nergens op, want dat is zó wijd, daar kan een konijn makkelijk doorheen.





Maar misschien weet het konijn dat niet. Misschien is het een dom konijn.

De wildernis

on zondag 30 maart 2014



Als je een groentetuin aanlegt, begin je met de grond te cultiveren. Je maakt een omgeving waarin de groente kan groeien. Je vervangt eigenlijk de natuurlijke omgeving door een gecultiveerde omgeving.

Een bloemkooltje in de wildernis ...... die zal niet overleven! En een kropje sla ook niet. Daar omheen moet worden geschoffeld en gewied, en de grond moet worden bemest. En als het lang droog is moet er worden beregend.

Onze groenten zijn eigenlijk maar zwakke broeders..... Ze hebben hulp nodig van de mens. Nou kan je ook kiezen om alleen maar sterke planten uit het wild te eten, maar ja wij zijn nou eenmaal gewend aan malse sla en lekkere kolen en boontjes.....




Maar niet alleen de mensen vinden die veredelde groenten lekkerder, de slakken vinden dat ook. En de luizen. En allerlei kevertjes en rupsen en aaltjes. 

Daarom is het slim, om in de buurt van je groentetuin ook een stukje grond te laten verwilderen. Want daar kun je al die rupsen en slakken enzo naartoe lokken met groenten die je daar laat doorschieten en verwilderen.

Maar ook kun je daarmee roofinsecten lokken, die de schadelijke insecten opeten. Bijvoorbeeld de zweefwesp, het lieveheersbeestje, spinnen, oorkruipers, gaasvliegen en noem maar op. Kijk maar op Google welke roofinsecten er zijn, en op welke planten die graag zitten. Brandnetel is bijvoorbeeld heel geliefd.

Ook voor bijen is zo´n wildernisje belangrijk, omdat die liever op bloemen van wilde planten zitten, dan op onze prachtige gekweekte bloemen van de winkel.


wildernis in wording..

Zelf ben ik ook bezig met zo´n wildernis. Ik heb natuurlijk het geluk dat hier om mijn tuin heen veel ruimte is. Maar één vierkante meter wildernis is ook al prima! 

Vandaag ben ik verder gegaan met egaliseren van de grond. Er is een grote bult, en er zijn kuilen en lage delen. Ik wil daar een soort van glooiende langwerpige heuvel van maken. Daar komen dan later allerlei wilde bloemen op, en misschien ook pompoenen.

De kuilen vul ik eerst met oude takken en snoei afval. Daarna pas gaat er aarde over. Hierdoor ontstaat een goeie woonplek voor kleine diertjes als kikkers, padden en egels, die graag tussen die takken wegkruipen. En het is ook meteen voeding voor de grond, als dat gaat verteren. Je creeert zo eigenlijk een soort bos bodem.




Is het te zien? Onderaan takken, daarop nog een laag oud blad. En daar komt de aarde van de bult weer bovenop.

Nou we zijn nog wel even bezig met die wildernis! 

Paul had er ook zin in vandaag. Een zaagbok gekocht bij de Gamma en hupla, zagen maar!



Gezellig hoor zo'n zondagmiddag op de tuin.

En vanavond eten we ............... de eerste spinazie!



Water voor de kas, en Pilates voor de rug!

on zaterdag 29 maart 2014




Op de tuin heb ik nog geen regentonnen. Er is wel een brandslang, maar daarvoor moet ik de sportschool in, en dat is zo´n gedoe. Ik neem voorlopig maar water van thuis mee.

Gewoon elke keer de fietstassen vol met water. Voor de kasplantjes is dat wel genoeg.




De kasplanten staan snel droog met dit zonnige weer. En ik heb veel zaailingen eigenlijk in te kleine potjes gezaaid. Dan hebben ze maar een klein kluitje, en moet je ze dus elke dag begieten ...


 


De tweede lading plantjes heb ik daarom in grotere potjes gezaaid. Dan zijn ze wat minder kwetsbaar. Nou, weer wat geleerd!

Verder gaat het goed in de kas. Iedere week gaan er plantjes de volle grond in, en komen er nieuwe zaailingen bij. Zeg maar zoiets als op de peuterspeelzaal, maar dan in versneld tempo!




Ook die rechtse rijtjes in de grond groeien langzaam, maar gestaag. Het gaat niet snel omdat ik weinig bemest heb in de kas. Maar toch zie je bij de radijsjes al kleine knolletjes ....



Nog even op het land kijken ... veel onkruid groeit er al .... Distels komen op, en akkerpaardestaart, heeeel veel zaailingen van de iep. En van de eik. Tja, als je een tuin hebt in het bos, dan wil het bos heel graag die tuin weer terugnemen ... wie zal het winnen?

Voorlopig wied ik al die miniboompjes. HOPLA eruit die handel!!

Kijk en wat groeien de tuinbonen hard. Die hebben ook niet zoveel mest nodig, want die halen hun voeding nog uit die dikke boon. Hoewel ze ook al een hele grote wortelkluit hebben gevormd in die paar weken.



wortelkluit na 1 maand in de grond ..

Graaf maar es zo'n boon op na een maandje in de volle grond, en verbaas je over het wortelstelsel! Prachtig toch? De tuinboon kan vanwege zijn sterke wortels ook heel goed als groenbemester worden gebruikt!

Ik wil ook nog even de uitslag van mijn bodemonderzoekje laten zien... In de pot zit een kluit aarde uit mijn tuin, die ik opgeschud heb met water, en een paar weken laten staan. Onderop zie je het grove zand. Daarbovenop een laagje klei. Ik schat dat de verhouding zo'n 30(klei)/70(zand) is. 

Ben ik best tevreden mee!

Bovenop zie je nog wat frutsels, dat is humus, en dan het leemkleurig water. Daar zweven nog hele fijne deeltjes in.



Na een dag werken op je tuin, kun je soms zo'n moe gevoel in je onderrug krijgen. Je staat ook de hele tijd voorover gebukt te werken. Dat is nogal belastend voor de onderste wervels.

Daarom geef ik nog wat oefeningen. Speciaal voor de tuinder! (maar ook als je geen tuinder bent, zijn dit handige oefeningen voor lichte onderrugklachten)

Wat de bedoeling is, is dat je weer 'ruimte' maakt in je rug, tussen de wervels. Dat doe je door de buikspieren iets aan te spannen, je lang te maken, kruin richting de wolken, en dan de volgende bewegingen maken. 

Als eerste plaats je de duimen stevig tegen de lende-wervels aan. Onderop de rug. Strek de rug, en buig iets achterover. Blijf naar voren kijken. Dan weer rechtop gaan staan. Drie keer herhalen.




Vervolgens span de buikspieren weer iets aan, en buig rustig voorover, alsof je over een hele grote strandbal heenreikt. Dus een grote hoofdletter C van de rug maken. Je hoeft echt niet de grond aan te raken, maar wel de wervels goed uit elkaar strekken. Armen losjes laten hangen. Schouders ontspannen houden.



Als je overeind komt, eerst de onderrug rechten, hoofd blijft omlaag. Dan de middenrug, en dan de bovenrug, nek en hoofd rechtop. Ook drie keer. Op en afrollen, hou het soepel. Niet forceren. Buik iets aanspannen om de rug te steunen.

Leuk? Of vind je het niks?

Nou komt een makkelijke!


twisten!

Rechtop staan, armen wijd spreiden. Maak je zo lang mogelijk, alsof iemand aan een touwtje aan je kruin trekt. Hou nu je heupen stil, en vanuit de taille draai je naar de ene kant. Eerst de onderste wervels, dan de middenrug, bovenrug, en kijk over je schouder naar achteren. Dus ook de nek mee draaien als dat kan.

Dan de andere kant op. Rustig uitademen als je draait. Drie keer beide kanten op.

Nog EENTJE?

Kom weer goed rechtop staan. Benen iets uit elkaar. Strek beide armen omhoog, en pak met de rechterhand de linkerpols vast. Buig nu vanuit de taille naar rechts. Heupen stil houden. Het is echt niet belangrijk hoe ver je naar rechts buigt, want het gaat vooral om het verlengen van de rug.



Probeer wel iets aan de linkerarm te trekken, zodat je longen goed openen, en je rug lang wordt. Dus het is meer OMHOOG dan OPZIJ. En je ademt IN bij het buigen, en UIT als je rechtop komt.

Dan andere kant op. Beide kanten drie keer.

Okee ..  hoe voelt je rug nou?

Als je dit elke dag na het werken op je moestuin doet, gaat je rug gegarandeerd tien jaar langer mee!! :D:D

Varkens, en bietjes op enen zetten!

on vrijdag 28 maart 2014



Mag ik je voorstellen aan Knorrie, één van de vier scharrelvarkens op mijn school, de Warmonderhof.

Het is een heel leuk en intelligent varken! Elke keer als ik kom, en dat is dus maar ééns per twee weken, komt hij eraan rennen. Ik heb namelijk altijd klokhuizen bij me, en hij weet dat!!

Varkens zijn intelligenter dan honden. Ze kunnen dingen onthouden, en hebben ook hele ingewikkelde rangordes in hun groep, waar iedereen zich strikt aan houdt.


deze heeft mooie krullen ..

tja ..... en varkens eten álles, dit boompje zal er volgende keer wel niet meer staan ...


Ook even naar de kalfjes. NIET knuffelen dit keer, want ze hebben schurft!




Er is één kalfje, die is zó dun, dat hij tussen de tralies door kan wandelen. ZO het hok uit! Die loopt dus steeds los over het terrein. Gelukkig zorgen de jongens en meiden van de Warmonderhof heel goed voor hem!

Vandaag weer veel gezaaid op de tuin. Weer een rij spinazie, een rij raapstelen en ook nog radijs. De eerste gezaaide plantjes gaan hard met dit mooie weer. Nog een weekje, en de eerste voorjaarsgroeten liggen op ons bord!

De bietjes moeten al worden uitgedund. In vaktaal heet dat 'op enen zetten'. Dat betekent, dat je van het trosje bietjes, dat uit zo'n zaadbolster is gegroeid, alles uittrekt, op EEN na. De sterkste mag blijven.






Wel hard hoor. Die andere plantjes waren ook zo veelbelovend aan hun leven begonnen. Maar ja ook als tuinder moet je hard zijn soms .....



....... hoewel ik het toch nog steeds een beetje .... massamoord vind!

Wat hebben we een prachtige maart maand! Heerlijk werken zo op de tuin!





Heb je trouwens al gezien hoeveel bijen er al zijn? En hommels? Vergeet dus niet om alvast vroege bloeiers in je tuin of in bakken te zetten! Die bijen kunnen wel wat hulp gebruiken met dit vroege voorjaar!

Dovenetel-roomijs met munt

on woensdag 26 maart 2014



De paarse dovenetel staat overal volop in bloei.

Nu wilde ik voor vanavond roomijs maken, om te vieren dat Eline thuis komt, en dat gaan we dan versieren met die prachtige paarse bloempjes. Hou er wel rekening mee, als je ijs maakt als toetje, dat het nog een uur of zes in de vriezer moet!




Er gaat ook munt door, omdat ik daar HEEEEL veel van heb, en omdat dat zo lekker is met ijs. Munt is trouwens met alles lekker!

Als je dovenetel plukt, trek dan niet te hard, maar pluk alleen de topjes. Dan groeit het weer aan. Was het goed. Dan laten drogen, en de bloempjes eraf halen.



Verder nog nodig ....




  ...... room, eieren, suiker en vanillesuiker. Oja, en een diepvries natuurlijk.  

Klop een halve liter room met vanillesuiker totdat het half stijf is. Bewaren in de koelkast. Doe de 3 eieren met een half kopje suiker in een pannetje, goed roerend verwarmen tot de suiker smelt. NIET laten stollen. Nu van het vuur af goed blijven kloppen totdat het een cremige massa is.  



 

Snij de muntblaadjes heel fijn, en roer door het eimengsel. Nu meng je slagroom en eimengsel voorzichtig roerend door elkaar in bijvoorbeeld een lege ijsdoos.    




Blijven omscheppen totdat het een egaal creme kleurig geheel is. En dan kan het in de vriezer.

Na een uur af twee haal je het eruit, het is al iets bevroren, en voeg de paarse bloempjes toe ...





.... weer voorzichtig omscheppen, en nog een paar uurtjes in de koelkast.

En dan ...... heb je verrukkelijk ijs!! En doordat er niet al te veel suiker doorheen zit, is dit echt niet zo´n ongezond toetje!!




Varieren kan natuurlijk, sinaasappelschilletjes, chocola, fruit, sap, siroop, noten, eigenlijk kan alles erdoor!

Het blijven drukke dagen voor de boer! Vandaag weer aardappels gepoot.Niet met het handje dit keer, maar op een stoeltje achter de trekker aan. Eén voor één de aardappels laten vallen in de voor.

VOOR de koffie hadden we het hele aardappelveld klaar!






Toch wel handig dus, zo´n trekkertje!

Op mijn eigen tuin gaat alles gewoon met de hand. Ook het verspenen van de kooltjes. Witte kool, rode kool, spitskool, broccoli. Het blijft een priegelwerkje, dat verspenen! Zó voorzichtig moet je zijn met het ontwarren van de worteltjes!




En als je dan es goed kijkt naar de kiemblaadjes van die koolplantjes ............. dan kan ik me héél goed voorstellen dat het koolwitje hier graag z´n eitjes op legt. 




Want .... het zijn toch zelf net vlindertjes? Die plantjes?