Blauwe knoop.

Ja ik was dus jarig en we hadden 's ochtends gewoon vergadering met Prachtlint team. Haha. Kwam toevallig zo uit. Het was een gezellige vergadering met kado's en taart, en om half één waren we nog steeds aan het 'vergaderen'. 

Maar goed, toch ook echt veel nuttigs besproken ... en er moet echt nog héél wat gebeuren voordat alles klaar is voor de Grote Opening op 24 september. Echt véél! Ik heb hier een takenlijst voor me liggen van hier tot Tokio. Maar dat is ook een kwestie van delegeren, zo spraken de andere teamleden. Haha, ook weer waar!

En zo lief, ik kreeg van allen een bosje bloemen uit eigen tuin, en ook nog vers gebakken brood, thee en gedroogde paddestoelen uit eigen tuin, een pot honing, een doos peren ... Mijn favo kado's, zelfgemaakt, zelfgekweekt, mooi, lekker, duurzaam.

En 's middags kmamen zus Marjan en mijn moeder. Lien had voor een uitgebreide borrel gezorgd, overigens alcoholvrij, want de dames zijn allemaal van de blauwe knoop. Haha. Marjan al jaren, en mijn moeder drinkt sowieso niet. Lien maakt het niet zoveel uit, maar zelf ben ik een groot liefhebber van een glas wijn! Alleen helaas krijg ik er steeds migraine van. 

Dus, geen drup meer. Jammer hoor. Ik mis het wel! Bij de kado's zaten ook een paar flessen bijzondere siropen. Onder anderen met zeekraal! Nou, dan gaan we daar maar eens mee borrelen. 😁 

Tussen alle Prachtlint bedrijvigheid door is er natuurlijk ook gewoon de augustus oogst. Elke dag liggen er weer andere combi's op de keukentafel. 

Dit keer ook de eerste druiven. En de laatste kolen. En Arikaantjes. Ik heb ontdekt dat je daar heerlijke thee van kunt zetten. Van de bloemen. Probeer maar eens! Heel citrus-fris achtig.

Normaal sta ik in deze weken uren achter grote pannen te roeren. Van tomaten maak ik sausen en soepen en puree, en van courgettes en komkommers zoetzuur in potten. Maar die zoetzuur staat er meestal eind van de winter nog. Op een paar potten na, die ik weggeef. We eten het zo weinig. Maar ja, je moet toch wát met al die vruchten. 

Maar, dat fermenteren dat bevalt zó goed, en is zó makkelijk ... dat ik overweeg om de halve tuinoogst nu maar gewoon te fermenteren. Je hebt dan géén gas of elektra nodig. Het is oergezond, omdat alles rauw is, en vanwege de 'goeie' bacteriën.

lees maar:

Door fermentatie neemt ons lichaam moeilijk verteerbaar voedsel makkelijker op. De goede bacteriën kunnen stoffen die onze spijsvertering belasten grotendeels afbreken. Hierdoor heb je minder last van krampen, buikpijn en een opgeblazen gevoel. Naast dat fermentatie slechte dingen afbreekt, bouwt het ook goede dingen op. De darmen krijgen probiotica en deze zijn goed voor jouw immuunsysteem en beschermt onze dikke darm tegen ziektemakers. Naast dat het gezond is, zijn het ook lekkere producten om te voegen aan jouw gerechten.

Nou, geweldig toch? Makkelijk en gezond! Fermenteren dus!

En vorige week heb ik ook rauwe komkommerplakken op rauwe appelazijn gezet. Met Oost-Indische kers bloemen. Die at ik vanmiddag op een broodje brie, en ik besloot onmiddellijk om nóg zo'n pot te maken. Het is verrukkelijk!!

Alleen ben ik finaal door de grote glazen potten heen. Die zitten allemaal al vol. Dus dat werd eerst even een rondje kringloop.

Morgen aan de bak met al die potten!

Vanmorgen kwam Jan D langs en hebben we samen 'mijn' bijen verzorgd. Het is een kleine zwerm, die dit keer eens niet uit de kasten van de Zonnehorst kwam aanvliegen, maar uit het zuiden, richting dorp. Drie dagen lang hing die zwerm aan ons hek. Toen zei Jan dat ik die zwerm in een kast moest stoppen en moest gaan bijvoeren. Want de bijen zijn na een paar dagen uitgehongerd, en kunnen dan agressief worden.

Dus hebben we samen die zwerm in mijn kast gekregen, en heb ik nu dus een volkje. Helaas zonder bevruchtte koningin, want er is na twee weken nog steeds géén broed. Maar het is voor mij een goed oefenvolkje. Hopelijk blijft het nog een tijdje in leven, en kan ik jullie er af en toe wat van laten zien.

En vanmiddag weer buiten verder. Verzorgen. Gieten. Oogsten.

Enne ... géén wijn meer, dus. Maar zó zijn ze ook lekker!😊

 

Flitsweek.

We flitsen door de week. 

Dinsdag sprak ik jullie nog. Woensdag was de wekelijkse koffie bij mijn moeder. Met een bak verse tomaten, en een pot appel-rabarbermoes, én met mijn beide overbuurtjes, vertrok ik 's ochtends richting Wildervank

Buurvrouw vond de toren zo mooi, dus namen we een foto. Helaas kwam de toren er maar voor de helft op. Haha nu moeten ze dus nog een keer mee op de koffie, voor een betere foto! 

En dat was 'niet tegen dovemansoren gezegd' zei buurman!😄👂👂

Volgende flits!

Het knutselwerk deze week nam heel wat tijd in beslag maar gaf ook aanleiding tot leuke gesprekjes. In een van de mooie stoffenwinkels van Staphorst, Kooiker Textiel, vroeg ik om stof in Staphorst blauw en Staphorst groen. Blauw was geen probleem, maar groen .... moeilijk. 

'Wat is dan eigenlijk Staphorst groen?' vroeg ik.

'Och,' zei meneer Kooiker, 'Kijk maar naar de kozijnen, dan zie je heel veel verschillen, iedereen geeft er z'n eigen draai aan.' 

Mooi, dacht ik, we kiezen gewoon zelf wel een 'groen'. Makkelijk zat!

 

Dan het knutselwerk. 

Op de 't shirts willen we ons logo. Dat logo is ook in groen en blauw, en komt achterop de 't shirts en ook op de bordjes. Maar hoe doe je dat? Ik had het logo uitgeprint, maar dat was te klein..

Vroeger bij tekenen leerden we een truuk om dat te vergroten, met een raster eroverheen tekenen, ken je dat?

Over de kleine print heen, teken je dan een raster met vierkantjes van 1 cm bij 1 cm, en op een ander blad een raster met vierkanten van 2 cm, en dan teken je daarin vakje voor vakje over van de kleine print. Dan krijg je dus een tekening die 2x zo groot is als het origineel!

Lang leve meneer van Bentum, onze oude tekenleraar! (Ik zie hem nog zó voor me met zijn grijze baardje en pretogen!)

Die grote tekening schoof ik IN het t shirt, en dan kun je dat dus overtekenen. Met blauwe en groene textielstiften. 

De letters wilde ik met een sjabloon doen, maar dat lukte niet want als je die letters uitknipt dan vallen er delen uit, zie de foto. Uiteindelijk lukte het t shirt en ben ik bij de buren gaan vragen of ze een foto van mijn rug wilden maken, om naar het team te sturen. Of het zo goed was.

Haha en toen vroeg Giuseppe meteen of ik kwam mee-eten want hij had nét een dampende schaal stamppot gemaakt, voor de stagiaires. Dus ik viel met mijn neus in de heerlijke stamppot! 😄😋

En we flitsen weer door, naar de tomaten! 

Tomaten tomaten. Man man wat een weelde dit jaar! Het schemert mij haast rood voor de ogen! Na de sausen en soepen en ketchups, besloot ik donderdag om gefermenteerde tomaten te maken. Dan stop je lekkere verse kruiden in een pot, duwt er zoveel mogelijk verse rauwe tomaten bij, en giet er dan pekelwater op. Water met 3 tot 5 % zout. 

Vorig jaar maakte ik dat voor het eerst, en toen hadden wij daardoor in december nog verse tomaten, die door het fermenteren superlekker smaakten. Gewoon, naar verse tomaat, maar ook nog met een extra rrrrrrrang

Jamie Oliver zou zeggen ...... een smaakexplosie 💥💥💥

Je laat ze een paar dagen tot weken (af en toe proeven of je het goed vindt) in de keuken staan en zet ze dan in de koelkast. Maandenlang houdbaar!

Ook de komkommers heb ik in plakken in de pekel gezet. Eén nachtje maar. Vrijdag werd dat afgespoeld, en toen gingen de plakken met dillezaad en Oostindische Kers bloemen weer in een pot. En daarbij goot ik toen onze eigen appelazijn. Géén suiker.

Dat ging meteen in de koelkast. Voor direct gebruik, op brood en in salades.

En dan .... nog even over dat groen. Want ik had nu dus nog steeds géén groene stof en ook geen groen koord, voor de tasjes en de vlaggen. 

We willen voor Prachtlint ook zo weinig mogelijk geld uitgeven. Al het geld moet het liefst naar bomen gaan, en naar struiken, en zaad, en andere natuurdingen. Dus, voor groene stof, óp naar de kringloper! En daar vond ik een appelgroen babylakentje waar we vlaggen van konden knippen, en ook nog een appelgroen hemd.

En van zo'n hemd kun je zomaar een lang koord maken! Dat kun je op dit filmpje zien: 

HOE MAAK JE SNEL LINTEN VAN EEN OUDE TSHIRT - YouTube

Nou, en een paar flitsen verder, was ik vrijdagavond in het boshuis om dingen klaar te zetten voor de klusdag, vandaag. 

Dus, het maken van prints op de 't shirts, het vullen van de kindertasjes met leuke spulletjes (wat ook allemaal haast geen stuiver heeft gekost maar dat zie je allemaal op de openingdag-blogpost wel) (en het zijn natuurlijk weer Ankies moeders tasjes!) en het maken van vlaggenlijnen.

Haha, poepoe. Nou, dat stond klaar. Het ziet er NU al leuk uit, vond ikzelf tenminste.

En vandaag, zaterdag, is er knoerthard gewerkt door een tiental vrijwilligers van onze vereniging. Tasjes en vlaggen en t shirts, maar ook insectenhotels en onderzetters en palen onder de borden.

En kwam en nog een journalist langs met een fotograaf, waardoor we waarschijnlijk dinsdag in de Stentor staan, voor wie die leest.

Nou het was even rennen dit keer ..... maar we zijn door de week ..... geflitst.

Het was een drukke volle week, maar toch belangrijk genoeg om alles goed vast te leggen. 

Voor als ....... over een paar jaar ...... Prachtlint Staphorst een mooie grote community is geworden, met hopelijk vele vele natuurparels, door de hele gemeente heen ....

....... en we eens met een beetje weemoed willen terugkijken ... hoe het allemaal begon!😊

Na de klusochtend wachtte hier thuis een verrassing. De kinderen waren gekomen om samen mijn verjaardag alvast te vieren. Zo lief. 

 

En dat is dan wel weer genoeg geflits voor vandaag. Het is al ver na spertijd. Ik wens iedereen een mooie zondag, en voor nu ... welterusten!

🌙🌙🌙

Winding down.

Winding down ... hoe vertaal je dat? 

Afbouwen? Terugtrekken? Steeds weer wat rustiger aan doen? Ja, dat laatste, maar dat is weer te lang. 

Maar goed, ik heb ontdekt dat het goed werkt om zo halverwege de avond mijn hersenactiviteiten af te bouwen. Dat slaapt beter. Sowieso ben ik géén avondmens. Ik ben een echte overdagmens. Overdag heb ik bendes energie, maar 's avonds gaat langzaam het licht uit. Kom bij mij ook maar liever 's ochtends op visite dan 's avonds. 

Vergaderen 's avonds is ook al niks voor mij. Ik zeg dan op alles ja. Nou ja, bij wijze van spreken. Haha niet echt hoor. Maar wel kijk ik steeds op de klok. Kan ik al naar huis? Kan ik al beginnen met ... winding down?

Grappig he, hoe je zo'n sterk ritme kan hebben. En ook hoe het kan veranderen in je leven. Want tijdens mijn studie was ik meer een nachtmens. Tja, zo gaat dat soms.

En wat dat nou te maken heeft met deze foto's? 

Niks. Maar het schoot me gewoon te binnen toen ik nét de foto's geupload had.

De foto's die je ziet zijn mijn probeersels om van wat resthout een soort van mini-insectenhotel te maken. Een beginnetje dan. Dat met dat puntdak was wel leuk, maar ik kreeg dat dak niet vast. Dus toen werd het gewoon dat vierkant. Nu moet er nog riet in, en bamboe, en stukjes hout met gaatjes. Maar dat doen we zaterdag, want dan is het klusdag voor Prachtlint.

Ik ben dat deze week aan het voorbereiden. En ineens moet er veel! Allerlei details waar je ineens aan denkt. Het kan goed zijn dat er zaterdag wel vijftien man komen. Wil je die allemaal aan het klussen hebben, dan moet je heel wat voorbereiden. Spullen moeten er zijn, en een omschrijving van hoe het ongeveer moet. En er moet gereedschap zijn, en mallen of sjablonen. En voorbeelden van hoe het ongeveer moet worden.

Ik snap nu hoe een werkvoorbereider zich voelt. Haha petje af voor zo'n man of vrouw! 

Zo liep ik vanmiddag in de Zeeman in Staphorst, op jacht naar vijftien 't shirts. En één rubberen placemat. Die laatste vond ik daar niet maar 't shirts hadden ze genoeg. Van duurzaam katoen zelfs!

Thuis, zaten de Vlaamse Gaaien weer in de mais. Ik ben het nu wel echt zat! Eérst de duiven, toen de kraaien, nu de gaaien, en blijft niks van mijn oogst over! Ga maar bij een andere boer mais pikken, heb ik al gezegd.

Overal om ons heen zijn maisvelden, maar daar zie ik ze nooit in. Nee, ze zitten met z'n allen in mijn mini-maisveldje te kanen. Alsof ze weten dat mijn mais ongeveer de enige onbespoten mais is in de hele omgeving. Wel eten ze alleen maar de toppen op, die zijn zeker het lekkerst. 

Dus soms met een beetje geluk kan ik na het pellen de top eruit breken, en dan hou je dus nog wat over.

Allemaal maiskolven met stompe punten, hebben we dus dit jaar.

🌽🌽🌽🌽🌽

Kijk, en dit volgende, dat is weer een heel ander verhaal. Samenwerking tussen de kippen en de koolmeesjes. De mezen zitten in de zonnebloemen te pikken van de zaden en de kippen zijn er als de kippen bij om de vallende zaadjes op te pikken. En dat mag dan uiteraard weer allemaal wél van mij. Want die zonnepitten die zijn juist voor de vogels.

Eigenlijk best inconsequent, het éne mogen ze wel meepikken, en het andere niet. Eigenlijk best logisch dat die vogels dat dan niet snappen.😄

De katten drinken uit de regentonnen. En dat mag dan eigenlijk weer niet. Want ik ben bang dat ze erin vallen. Ooit vond ik een verdronken kip in een regenton en dat vond ik echt heel rot. Wie weet hoelang zo'n beest daarin heeft gesparteld. 

Maar de katten doen het steeds, dus voor de zekerheid heb ik er stokken in gezet. Voor als ze vallen. Dat ze er via die stokken uit kunnen klimmen. Of dat werkt weet ik niet want er is nog nooit een kat in de ton gevallen.

 

En we hebben ook nog nieuwe beestjes. En dat is weer een verhaal op zich, hoe die hier kwamen. Maar helaas ging ik nét in de winding-down dus dat hou je tegoed!