Winding down.

Winding down ... hoe vertaal je dat? 

Afbouwen? Terugtrekken? Steeds weer wat rustiger aan doen? Ja, dat laatste, maar dat is weer te lang. 

Maar goed, ik heb ontdekt dat het goed werkt om zo halverwege de avond mijn hersenactiviteiten af te bouwen. Dat slaapt beter. Sowieso ben ik géén avondmens. Ik ben een echte overdagmens. Overdag heb ik bendes energie, maar 's avonds gaat langzaam het licht uit. Kom bij mij ook maar liever 's ochtends op visite dan 's avonds. 

Vergaderen 's avonds is ook al niks voor mij. Ik zeg dan op alles ja. Nou ja, bij wijze van spreken. Haha niet echt hoor. Maar wel kijk ik steeds op de klok. Kan ik al naar huis? Kan ik al beginnen met ... winding down?

Grappig he, hoe je zo'n sterk ritme kan hebben. En ook hoe het kan veranderen in je leven. Want tijdens mijn studie was ik meer een nachtmens. Tja, zo gaat dat soms.

En wat dat nou te maken heeft met deze foto's? 

Niks. Maar het schoot me gewoon te binnen toen ik nét de foto's geupload had.

De foto's die je ziet zijn mijn probeersels om van wat resthout een soort van mini-insectenhotel te maken. Een beginnetje dan. Dat met dat puntdak was wel leuk, maar ik kreeg dat dak niet vast. Dus toen werd het gewoon dat vierkant. Nu moet er nog riet in, en bamboe, en stukjes hout met gaatjes. Maar dat doen we zaterdag, want dan is het klusdag voor Prachtlint.

Ik ben dat deze week aan het voorbereiden. En ineens moet er veel! Allerlei details waar je ineens aan denkt. Het kan goed zijn dat er zaterdag wel vijftien man komen. Wil je die allemaal aan het klussen hebben, dan moet je heel wat voorbereiden. Spullen moeten er zijn, en een omschrijving van hoe het ongeveer moet. En er moet gereedschap zijn, en mallen of sjablonen. En voorbeelden van hoe het ongeveer moet worden.

Ik snap nu hoe een werkvoorbereider zich voelt. Haha petje af voor zo'n man of vrouw! 

Zo liep ik vanmiddag in de Zeeman in Staphorst, op jacht naar vijftien 't shirts. En één rubberen placemat. Die laatste vond ik daar niet maar 't shirts hadden ze genoeg. Van duurzaam katoen zelfs!

Thuis, zaten de Vlaamse Gaaien weer in de mais. Ik ben het nu wel echt zat! Eérst de duiven, toen de kraaien, nu de gaaien, en blijft niks van mijn oogst over! Ga maar bij een andere boer mais pikken, heb ik al gezegd.

Overal om ons heen zijn maisvelden, maar daar zie ik ze nooit in. Nee, ze zitten met z'n allen in mijn mini-maisveldje te kanen. Alsof ze weten dat mijn mais ongeveer de enige onbespoten mais is in de hele omgeving. Wel eten ze alleen maar de toppen op, die zijn zeker het lekkerst. 

Dus soms met een beetje geluk kan ik na het pellen de top eruit breken, en dan hou je dus nog wat over.

Allemaal maiskolven met stompe punten, hebben we dus dit jaar.

🌽🌽🌽🌽🌽

Kijk, en dit volgende, dat is weer een heel ander verhaal. Samenwerking tussen de kippen en de koolmeesjes. De mezen zitten in de zonnebloemen te pikken van de zaden en de kippen zijn er als de kippen bij om de vallende zaadjes op te pikken. En dat mag dan uiteraard weer allemaal wél van mij. Want die zonnepitten die zijn juist voor de vogels.

Eigenlijk best inconsequent, het éne mogen ze wel meepikken, en het andere niet. Eigenlijk best logisch dat die vogels dat dan niet snappen.😄

De katten drinken uit de regentonnen. En dat mag dan eigenlijk weer niet. Want ik ben bang dat ze erin vallen. Ooit vond ik een verdronken kip in een regenton en dat vond ik echt heel rot. Wie weet hoelang zo'n beest daarin heeft gesparteld. 

Maar de katten doen het steeds, dus voor de zekerheid heb ik er stokken in gezet. Voor als ze vallen. Dat ze er via die stokken uit kunnen klimmen. Of dat werkt weet ik niet want er is nog nooit een kat in de ton gevallen.

 

En we hebben ook nog nieuwe beestjes. En dat is weer een verhaal op zich, hoe die hier kwamen. Maar helaas ging ik nét in de winding-down dus dat hou je tegoed!