Jong groen, en radar oog.

on dinsdag 28 februari 2017




Half februari was ik in de winkel van De Zonnehorst en kreeg ik van Hillie een tak van de Bandwilg. Zo´n mooi sierlijk takje .... met katjes die nog dicht zaten.

Dat ging in een vaasje op het aanrecht. Want hij paste heel mooi bij de kraan.






.... en nu, tien dagen later, zijn de katjes open, en heeft de tak worteltjes. Dat gaat heel snel bij de wilg. Nu kan je het in een pot met aarde zetten of in de grond, en er groeit een mooie bandwilg uit.

Dat oude water kan je voor je jonge plantgoed gebruiken. En over de tomaten zaailingen. De groeikracht van de wilg kan je zo dus gewoon overgieten.

En die tien kleine tomaatjes .... hoe gaat het daar mee? Er waren vorige week twee kapot getrokken bij het weghalen van het zaaddopje.







..... maar dan kan je goed zien hoe sterk die zijn, tomaten. Ook de plantjes die beschadigd waren zijn gewoon weer hersteld en weer verder gegroeid. Van de tien zaden zijn er negen opgekomen, die leven allemaal nog. Mooi sterk ras van De Bolster!

Verder ben ik aan het oefenen in buien schatten. Zonder Buienradar dus. Hoe lang duurde het denk je voor deze bui op ons neerstortte? Ik schatte vijf minuten, maar het was een kwartier.






En deze hierboven? Nou die kwam helemaal niet. Die ging voorbij.

Omdat het even droog bleef vanmiddag, en de tuinbonen al lange wortels hadden heb ik de emmers met tuinbonen uitgepoot in de tuin. Maar er kwam steeds wat tussen. Brit liep eerst weg, met een buurhond. Heel ver weg. Nou, ophalen die hond. Toen moest ik datakabels halen. En helpen met kabels door buizen heen trekken. En er kwam bezoek.

Nou zo gaat dat dan. Dag weer om.









Wel leuk hoor allemaal. Al dat werk. En de vloer wordt ook mooi.

En verder eten wij niet altijd van die borden vol met groente. Als ik alleen ben bak ik het liefst eieren met ham. En kijk dan schuldig naar mijn bord. Niks groens te zien.

Maar overal op de vensterbanken staan van die bakjes met jonge plantjes. Neem bijvoorbeeld die berglinzen, die groeien bij de klippen op. Hop, ze gaan over de eieren. En voila het is weer een verantwoorde hap!







Zo nu weer even naar de buren voor een verantwoord toetje! :D






Haat-liefde.

on maandag 27 februari 2017




Een haat-liefde verhouding .... met Buienradar.

Het is natuurlijk ontzettend handig dat je kan zien dat er regen aan komt. Maar als het niet klopt kan je daar heel chagrijnig van worden. Dan kan het je hele dag lamleggen! Zoals vandaag, had ik veel was om te drogen, en wilde ik ook graag weer twee bedden omspitten. En daar heb je allebei droog weer voor nodig.

Het gaat regenen, zei Buienradar vanmorgen vroeg, en wel om 09.00.

Oke oke, plan aanpassen. Maar om 9.00 .... regende het helemaal niet. Onee, zei Buienradar, het gaat pas regenen om 10.30. Maar om 10.30 brak er bij ons een zonnetje door, en het land was al snel droog genoeg om te spitten.






We zijn het verleerd om zelf naar de lucht te kijken .... komt er regen of niet? Want dat kan je gewoon zien. Als er een bui aan komt. Dat is zo'n donkere wolk. ;-)  Nou ja hier op het platteland kan je dat zien.

Je ziet een bui wel op een half uur aankomen. Meer dan genoeg tijd om de was binnen te halen.

Maar goed. Ik wilde vandaag aan het wortelvak beginnen want ik wil binnenkort wortelen zaaien. Liefst deze week nog. Nou moet je daar voorzichtig zijn met mest geven. Wortelgewassen moeten niet veel mest, en zéker geen dikke klonten. Want dan gaan ze geen dikke lange wortels maken, als de voeding aan het oppervlak zit.

Maar om ze nou helemaal géén mest te geven vond ik ook niet handig, want de mest zet de grond en het bodemleven in werking. Dus ... heb ik gesproeid, met wat verdunde poepsoep. Daardoor maak je de bodem actief, maar 'overvoer' je de gewassen niet. Misschien heb je wat aan die tip. Ik kom er later nog op terug.




Na het spitten van twee bedden regende het nog steeds niet.

Tssssss ...... Buienradar!

Voor Jan was dat ook fijn was hij was buiten met de dorpels bezig. Nou ja, die randen onder de deuren. Voorheen was het gewoonte om een strook lood of kunststof onder zo'n rand te leggen. Maar daardoor blijft het daar vochtig, het vocht kan nergens heen. En kan zo'n onderrand gaan rotten.





Dus hij doet het anders. Hij maakt een opstaande rand die met een bolle vorm in de onderrand van het raamkozijn grijpt. Daardoor is er een kier waar lucht doorheen kan, waardoor het kan drogen. En het vocht kan dan niet ver naar binnen dringen.





 


Staat ook mooi, zo'n hoge rand.

Nou daar kwam de regen eindelijk hoor, om 14.00 vanmiddag. Maar mijn was was droog en de bedden gespit!







Tja ... waar zijn we verder mee bezig?

Een schetsje maken voor de toegang naar het weiland. Dit hier onder klopt nog niet helemaal .... die biels in het midden is onhandig, want zo kan er nooit een trekker langs als er gehooid moet worden. Maar zoiets moet het worden dus.






En ook moeten we kiezen .... tegels voor de paardenstal, kleuren voor op de muren. Het is nu een stuk makkelijker omdat we dat in huis al gekozen hebben. Voor de stal doen we net zoiets, maar dan allemaal wel lichter. Het moet vooral een werkruimte worden. Veel licht en ruimte.




Morgen komt de tegelzetter .... eindelijk. We wachten al weken op hem!!

Vanavond is de hele ruimte schoongemaakt, en ingesmeerd met van dat spul, als basis voor de tegels. Een soort primer is het geloof ik. Ik mocht het laatste hoekje doen. Fijn, net zoals die ene tegel die ik in huis gelegd heb.

Dan kan je later altijd zeggen ..... we hebben verbouwd!  😊😊





Je eigen streek.

on zaterdag 25 februari 2017




Het maakt niks uit waar je woont, maar elke streek of buurt heeft een verhaal te vertellen. Overal is van alles gebeurd. Ieder dorp en elke stad en elke straat heeft een verleden, wat super interessant is om daar meer over te weten.

Dat geldt natuurlijk ook voor Punthorst, en voor Staphorst, en voor de hele streek waar wij terecht zijn gekomen. Wat is hier allemaal gebeurd?????

Margje Fikse vond dat ook erg boeiend. Zij verhuisde een paar jaar geleden van Amsterdam, terug naar de streek van haar jeugd, hier vlak in de buurt. En daar is een film over gemaakt.






Een vrolijke meid met een brede lach, en ze ging gewoon op zoek. Aan allerlei mensen vraagt ze van alles, niet altijd even tactvol maar wel heel direct. Hoe was het hier vroeger? Was iedereen in Staphorst altijd al zo gelovig? Hoe zit dat met bijgeloof?

Ze stapt op iedereen af en krijgt heel veel te horen over de geschiedenis van deze streek. Zoals van dominee Henk Vreekamp.

Hij vertelt in de film over de ..... Saksen. Die woonden hier vroeger. Super bijgelovig waren die Saksen! Met van die grote grote paasvuren, dat was voor de vruchtbaarheid (na het paasvuur waren er veel meisjes plotseling zwanger -- zie je wel komt door het paasvuur! zeiden de Saksen. Maar het kwam natuurlijk gewoon door dat vrolijke feest, daar bij dat vuur! ;-)

En heilige bomen hadden ze ook, en er was klokgebeier om kwade geesten te weren. Interessant volkje die Saksen! Stoere mannen en vrouwen waren het. Maar ... toen kwam meneer Lebuinus naar Overijssel, in zevenhonderd-zoveel. Hij was zendeling. En hij ..... ging al die Saksen wel even bekeren. Hij ging er christenen van maken.

Nou dat kan je wel aan hem zien, dat hij dat van plan is. Pas maar op, Saksen.


 Afbeeldingsresultaat voor lebuinus




Maar .... vertelt Henk Vreekamp in de film .... dat moest hij natuurlijk wel heel tactisch doen want anders pikten die Saksen dat niet. Dus werden sommige van die bijgelovige dingen gewoon in het christendom opgenomen.

Paasvuren? Nou die nemen we mee! Maken we een tweede paasdag ritueel van. Klokgebeier om goden gunstig te stemmen? Nemen we ook mee. We bouwen ook klokken in de christelijke kerken. Die heilige bomen? Je moet es zien hoeveel christelijke Staphorster boerderijen een 'heilige boom' in de gevel hebben gegraveerd! Of in het raam boven de deur, daar zie ik ze ook vaak.

Zo zijn er veel dingen in het christendom die eigenlijk van die heidense Saksen af komen. Bijzonder toch? Anders kreeg je zo'n Saks nooit in de kerk natuurlijk!! Slim hoor van Lebuinus!! Daar kan Trump nog wat van leren!

En dus hebben wij hier nog steeds het paasvuur! Bij ons achter het weiland ligt ook zo´n dikke bult takken .... daar gaat tweede paasdag de fik in! Inclusief vrolijk feest! Of er zwangerschappen door komen? Haha, nou wie weet! In elk geval is die as héél vruchtbaar om over de akkers te strooien!






Echt een mooie film is dat, over onze streek. Hij heet Oerijssel. 

Een poosje geleden attendeerde een bloglezeres mij erop dat deel 1 van de film in Hattem draaide. We zijn er toen samen geweest. Deel 2, over de mythen en sagen uit deze streek, heb ik inmiddels besteld.

En verder ..........

.... dit weekend hadden we een lieve logee, vriendin Suzanne uit Bussum. Heel gezellig zo met z'n tweetjes aan het prutsen, maar ik heb niks op de tuin kunnen doen. Suzan neemt je helemaal in beslag.

Dus ... weinig nieuws, weinig foto's.






Ze wilde graag pompoensoep eten. En we hebben de pitten bewaard. Om te zaaien. Dat kan alleen als je zaadvaste pompoenen hebt. Het liefst van een tuinderij die de pompoenen zelf opkweekt, en geen andere rassen in de buurt heeft staan, en geen courgettes, en zéker geen sier kalebassen.

Want als dat wel zo is kunnen die dingen kruisen, en kan je rare vruchten krijgen, en zelfs giftige!

Onze pompoen kwam van de Zonnehorst, dus dat is veilig. Een deel van de pitten hebben we bewaard, de rest gaat op de compost. Krijgen we kleine pompoentjes over de hele tuin volgende zomer!







En de dvd kwam ook binnen. Deel 2 van Oerijssel.

Nou vanavond lekker film kijken! Allemaal een fijn weekend, en tot maandag weer! 😊