Oude mand (2), en een logé.

on vrijdag 1 november 2024



Poes Bekkie heeft in de bijkeuken een heerlijk mandje met wollen dekentje, waar ze 's nachts slaapt, en vaak ook overdag trouwens. Vooral nu het kouder wordt. 


Poes Bossie heeft géén mand van zichzelf. Omdat ze 's nachts altijd buiten aan het muizen vangen is. Maar sinds een paar weken wil ze ineens vaker binnen. En nu wil ze óók een eigen mandje!


Dus ik heb de oude mand weer opgehaald. Teruggehaald uit de afgedankte-manden-hoek. En ik heb de kapotte stukken er maar gewoon afgeknipt.




En? Is hij toch nog bruikbaar? 


Ja hoor, vast wel. Eerst maar eens een paar dagen te drogen hangen, want het riet is doornat en zacht geworden.





Toen hij wat droger was heb ik om de gerafelde bovenrand een oude strijkplank-overtrek gespannen. Aan de voorkant werd dat vastgezet met een stevige knoop, zodat die twee voorste hoeken een beetje dichter bij elkaar werden getrokken.


Het is allemaal vrij slap natuurlijk. Maar ja zo'n kat die slaapt er alleen maar in. Er komt niet veel spanning op te staan. De bodem was ook kapot, gatenkaas. Daar kwam een stapel kranten in. 


  



Op de kranten kwam toen eerst een oud kussen, en daarop een lapje wol. Het is van hetzelfde stuk deken als waar Bekkie's lap ooit uit geknipt is. Er zit wel een gat in, maar dat maakt Bossie niet uit.


Kijk maar!






En zo hebben de Dames Kat nu allebei een super-de-luxe bedje voor koude nachten. Nee ze liggen er nu net even niet in. Ze zijn even weg. Muizen vangen.


Ik ben deze week het erf aan het schoonmaken. Het hele terrein om het huis en de schuren heen bestaat uit triljoen klinkers. En daar groeit elk jaar allemaal straatgras tussen, en allerlei andere boeiende plantjes. Maar ja als je daar niks aan doet heb je straks geen straat meer maar een veld. Je ziet daar achter mij de randen, die moeten nog.







Elk jaar zijn we daarmee bezig. Afschrapen, afbranden, afsnijden, uittrekken, randen afsteken. Het enige wat we niet doen is gif erop, en ook zo weinig mogelijk andere scherpe middeltjes zoals zout of azijn. 


Het is wel zo dat Paul deze klus vooral doet. Maar omdat hij dit jaar een maand weg was, lopen we nu wat achter. Dus ben ik nu ook aan het schrapen, met een oude bats. Die je tussendoor regelmatig moet bijslijpen, want op die stenen slijt hij als een gek.






Gelukkig heb ik inmiddels zomaar hulp! 


Want toen ik woensdag van mijn moeder kwam  ...







... toen hadden we ineens een logé! Paul had op Wolfje gepast woensdag, en nam hem toen mee naar hier. Omdat zijn papa donderdag een knieoperatie had, en zijn mama had ook zo het één en ander. Dus kwam hij gezellig een paar dagen hier bij ons op de boerderij.


Ik heb meteen een mini-overall voor hem gehaald. Want als hij mij gaat helpen op dat erf dan weet je het wel. Het is daar één en al modder. 


Maar eerst gingen we samen even op de moestuin kijken. Wolfje wees met een piepklein vingertje precies aan waar hij naar toe wilde. En wat hij van dichtbij wilde zien. Hij is gék op bloemen. Hij wilde ze allemaal van dichtbij bekijken en ook aanraken ... 








En daarna dus bij mij scharrelen. 


Spelen. Met mijn oude stoffer en blik en met het speelgoed. Achter de haan aankruipen en achter de kippen aankruipen. Achter Brit aankruipen. En dan weer zoet met de duplo. 


En zelfs even geprobeerd met zijn eigen schepje of hij ook al een beetje kon 'schrapen'. Ja ik krijg er vast en zeker een goeie hulp aan!








Oude mand.

on maandag 28 oktober 2024




Daar heb je dan mijn goeie ouwe trouwe wasmand. Ooit bij Ikea gekocht, ze waren met z'n tweeën. Beide met een nette witte katoenen bekleding. Al ruim twintig jaar heb ik ze.


Maar goed, deze is nu dus kapot. Al een tijdje eigenlijk. De stukken riet vielen er steeds af. Hij is nog even voor papiermand gebruikt en voor kattenmand. Maar nu is hij echt op.


Dus daar gaat hij. Naar de kapotte-manden-hoek. Daar staan al een paar lotgenoten. Als het riet zacht genoeg is geworden mogen ze op de compost. De recycling in. En uiteindelijk zullen we dan dus ook deze manden .... opeten. 




En kijk er is ook al een nieuwe. Van plastic. Ik vond hem bij de kringloop en hij past precies in de overgebleven mand. Het werkt prima, maar toch mis ik de oude. Twintig jaar trouwe dienst. 't Is wat hoor.


Ik denk dat de overgebleven mand z'n oude maatje ook mist. Denk je niet? 
 



De afgelopen drie weken ben ik steeds bezig geweest met een groot project. Uren en uren achter de laptop. Gelukkig hou ik veel van schrijven, maar dit stuk had een nare ondertoon. 


Het is nu af, en naar een Ministerie gestuurd. En naar nog veel meer betrokkenen. En daarmee is de kous af, voorlopig. Nu is het aan anderen om een beslissing te nemen. En ik ben er voorlopig mee 'klaar'. 


Tijd weer voor andere dingen! Om te beginnen .... zijn de tassen gestreken. Je weet wel, die van het vorige blog. De tassen worden steeds weer opnieuw gebruikt, voor allerlei projecten. En ze zijn daarnaast een hele dierbare herinnering aan mevrouw D, die jarenlang tassen voor ons gemaakt heeft en die er nu niet meer is ...   






En ook tijd voor een recept!


Vandaag een makkelijk en snel brood. En óók lekker en gezond. Het begint met een pakje .... 






Het begint met een pakje cottage cheese. Daar gaat driekwart pak havermout bij. Dan drie eieren, een halve eetlepel baksoda of bakpoeder, dito zout, en dan zaden. Lekkere zaden uit je voorraad. Ik had van veel zaden nog wat resten over, en heb alles erin gedaan.


Maar voor wie het iets preciezer wil weten, neem dan drie soorten zaden, en dan een klein koffiekopje van elke soort. Dat is wel ongeveer de juiste verhouding. Dan kneed je alles goed door. Laat het deeg even staan. En vorm er dan een brood van. Ik nam een houten lepel om het mooi glad te strijken.


Bak het 40 minuten in de oven op 200 graden. En dan heb je een prachtig glanzend zadenbrood. Het is erg voedzaam. Wij aten het als lunch, met pompoensoep, en hadden aan twéé plakjes ruim voldoende.







Tijd ook om weer lange wandelingen te maken!  


Het oktoberweer  ..... heeft zulke bijzondere kleuren. Echt van die oktoberkleuren. Dat bruin en geel en zandkleur en dan dat blauw blauw blauw van de herfstlucht .... ik kan er geen genoeg van krijgen.


Dus daar heb je weer zo'n plaatje! Genieten he? 




Straks in november gaan we weer 'de mist' in. Dat is dan weer heel anders van kleur. Eigenlijk is dat géén kleur. Ook mooi, maar weer anders. Meer ingetogen, doorschijnend.


Nu de dagen korter worden zijn Brit en ik veel minder buiten aan het werk. Daarom is mijn avond fietsronde weer begonnen. Elke avond van half acht tot half negen, op de fiets door Nieuwleusen en Punthorst. Ik kijk altijd naar binnen bij de huizen. Sommige mensen zie ik al jaren. Net alsof je ze kent.


Daar woont de oudere alleenstaande man en daar dat stel dat altijd samen teevee kijkt. En daar die mevrouw die zit te haken. En daar woont dat gezin met drie kinderen. Er zijn huizen met nuchter wit licht en huizen waar knusse kaarsjes branden. 


🚲🚲🚲🚲🚲 



En tijd om lekker binnen te theeleuten. Zoals deze thee. Het ziet er nogal bizar uit misschien .... maar dit zijn gedroogde vijgenbladeren. Daar kun je dus thee van trekken. En die smaakt naar ..... 






  

...... vijgen? 


Ja, ook een beetje. Maar vooral naar kokos! Raar maar waar. 

De zolder.

on donderdag 24 oktober 2024



En zondag was het dus feest ... in Oegstgeest! Beer werd één! Hoera! Zo'n eerste verjaardag is een echte  mijlpaal. 


Als trotse oma wil ik je het liefst de hele trits foto's laten zien. Hoe leuk de neefjes met elkaar spelen als jonge hondjes. En de hele kring ooms en tantes eromheen. Haha maar neem het maar gewoon zó van mij aan. Zolang er rare fratsen met kinderfoto's worden uitgehaald gooi ik die koppies niet te pas en te onpas op het www.    


Nou, soms, éven om het hoekje ... 

 




En dat was het hoor!


We gaan door naar ..... de broccoli! Elke week ga ik nog even de moestuin in met een mand om 'laatste restjes' oogst te snijden. En elke keer vind ik dan nog broccoli-stronkjes in de planten-oksels. Ze zijn ongeveer de helft zo groot als de 'normale' eerste stronken. 


Van vier broccoliplanten haal ik wekelijks een hele mand vol af. En ook bij sommige andere koolplanten komen steeds weer mini-kooltjes tevoorschijn. Kleine spitskooltjes, mega schattig. 


 




We eten het op en wat over is gaat weer in de vriezer. Dat wil zeggen, die zitten nu beiden écht nokvol. Ik kan niet zeggen hoeveel kilo's groenten en fruit erin zitten maar het is genoeg voor een jaar.


Het is wel kwetsbaar, stel dat de stroom eens uitvalt! Daarom hebben we voor de zekerheid zo'n accu aangeschaft. Heel handig ding. Overdag als de zon schijnt doe ik de stekker in het stopcontact en dan laadt hij op aan de zon. En 's avonds branden de schemerlampen erop, en de telefoons en koptelefoon, het kan er allemaal aan. Zo heb je 's avonds dus ook nog zonnestroom.


En voor de vriezers is dit dus een nood-oplossing. Ze kunnen er in geval van nood ongeveer 2 dagen op draaien.  





Ik moet wel zeggen .. zo'n ding is niet goedkoop. En ik ben er nooit zo'n fan van als Paul het één of andere 'apparaat' wil kopen. Maar over deze aankoop heb ik geen seconde getwijfeld, want in die twee vriezers zit een half jaar lang hard werk! 


En een jaar lang heerlijke verse kost, tjokvol gezondheid! 


Er zijn overigens ook andere manieren om in de winter gezonde verse kost te eten. Want wat dacht je van .... groente zaaien in oktober? Dat kan!  







Ik heb van de week weer in de kas gezaaid. De koude-kiemers, dus groenten die ontkiemen bij temperaturen rond 10 graden. Zoals bladkolen, sla, spinazie, rucola, raapstelen, prei, en er zijn nog wel meer.


Zoals je ziet ging het weer van hatseflats. Ik heb de restjes zaden die er nog lagen in een bakje gemengd, daar ging toen wat scherp zand bij, en dat is uitgezaaid over de kasbodem.


Het wordt dus een mengelmoes. Een kant en klaar salade-buffet! Hoop ik.😅






Na het uitzaaien hark je het even door, en dan nog gieten. En een beetje in de gaten houden, want het kan in een kas met zonnig weer nog snel uitdrogen. Dus de gieters er vooral bij laten staan.


En als je géén kas hebt, maak dan een 'koude bak'! Dat is een rechthoekige bak van bijvoorbeeld planken, met een glasplaat erop. Daar kun je ook prima je wintersalade in zaaien. 


Goed. Dan even langs Wildervank, waar ik gisteren weer bij mijn moeder was. Mijn éne koplamp was kapot, en dat met die mist. Dus toen moesten we langs de Kwikfit. Waar een monteur mijn auto zó de brug op wilde rijden maar toen riep ik ... wacht even mijn moeder zit er nog in!


Haha de monteurs hadden schik in haar, ze mocht toen binnen zitten in de kantine en ze kreeg cappucino, uit de automaat. Ja zo beleef je van alles hoor, met je moeder op stap! 

 




Wat een plaatjes he? Dat zijn de vijgen. Ze zijn nu bijna op. Ik eet ze elke ochtend in mijn pap en zal ze missen. 


De appels en peren zijn ook bijna op, en de courgettes en de paprika's ook. Tomaten zijn er nog wel wat. Ze kleuren langzaam bij. 





Over een week of wat is het weer volledig omschakelen op wintergroenten, bieten, wortelen, kolen, pompoenen, uien .... en verder uit de voorraad natuurlijk. Maar de verse vruchten zó uit het handje is dan voor een paar maanden afgelopen.


We sjezen er weer doorheen. Veel plaatjes vandaag. Het was zolder-opruimdag. Iets wat ik steeds uitstel omdat ik liever buiten ben. Maar het moest! De hele zomer heb ik daar van alles gedumpt. Vooral de granen, in zakken, en de kruiden en ook gewoon allerlei losse troep. Alles ging zo hóp naar zolder!


En nu kun je daar je k... niet meer keren.





Allereerst haalde ik de theedoeken van het logeerbed. Daar lagen kruiden op te drogen. Dat mag nou wel eens weg. Eén theedoek met basilicum, één met selderij en één met peterselie. Alles kurkdroog.


De makkelijkste manier was om er kruidenzout van te maken. Ik heb ze alle drie door elkaar gedaan. Eérst de blaadjes van de steeltjes afritsen. Dan fijnmaken in de keukenmixer .... 







... en toen deed ik de helft daarvan alvast in een pot. Dat is dus gewoon alleen kruid, en nog vrij grof. Voor op pizza's enzo. De rest ging in de koffiemolen en werd tot poeder gemalen.


Het poeder was ongeveer 50 gram dus daar ging ook 50 gram zout bij. Dan heb je dus kruidenzout. Een soort 'herbamare' maar dan véél lekkerder en uit je eigen tuin!








Nou. Dat was dan alléén nog maar het logeerbed. 


De droge pepers zijn gewoon in een katoenen zak gegaan en toen opgehangen. Dat was snel klaar. Aan de reling op zolder hangen vele zakjes. Met gedroogd kruid, met bloemzaden, en met van alles. Zo'n reling is echt superhandig!







En dan de granen. Er zijn vooral héél veel zakken met maiskorrels. Die hebben Jante en ik de afgelopen maanden elke maandag braaf zitten afritsen. En dat staat nu overal, in katoenen zakken.


Omdat dat zo rommelig is, al die zakken, heb ik de mais nu in twee grote emmers gedaan. Het is ongeveer zeventig kilo. En je kunt het eindeloos lang bewaren. Het moet dan wel in 'stof', dus in de emmers zit een jute zak, en daarin de korrels. Dan blijft het goed droog.


Ook de tarwe en de rogge zat nog in kleinere zakken, en zit nu ook in grote emmers. Nou daar ging de halve middag wel mee heen. En de zon maar schijnen, buiten. 🌞 







En daarna kwam het bottelen van de appel-azijn, die in een grote glazen vaas op zolder staat. Nou is bottelen een groot woord want ik heb het gewoon gezeefd door een doek en toen in een jerrycan gedaan. Met zo'n kraantje eronder. Dan kan je steeds een klein kannetje aftappen, en hoef je geen grote flessen azijn, op je aanrecht.


Want je aanrecht is meestal tóch al te vol. Toch? Of bij jullie niet?






En als laatste .... nee, niet de foto's inlijsten ..... dat is een uitstelklus van al een half jaar, die foto's uitzoeken ... 


.... nee, als laatste deed ik die eierdoppen. Zie je ze?






De gedroogde eierschalen zijn gemalen tot poeder en toen in een fles overgedaan. En dat poeder dat gaat nu af en toe wat door het kippenvoer. Dat is goed voor ze. En ook af en toe door ons 'eigen voer'. Want het is ook goed voor ons, oudjes, af en toe wat extra kalk.


Ik zeg dat nooit hoor. Ik strooi gewoon ongemerkt wat eierdoppenpoeder door de soep, de chili, de pannenkoekmix, de omelet ..... pompompom ... niks zeggen.






Klaar? Haha. Welnee! 


Nog zát te doen op zolder. 



Maar niet meer vandaag.