De Rode Beer.

on vrijdag 30 november 2018




Het is alweer bijna twee jaar geleden .... toen kwam Ankie hier voor het eerst het erf oprijden. Ze had gelezen dat wij een jong hondje hadden .... en een kapotte bench. Want die had Brit alvast maar meteen stukgebeten.

Zij had een bench over, een sterke ijzeren, en kwam die brengen. Zomaar. Het begin van een vriendschap.






Inmiddels blijken we veel dingen gemeen te hebben. Ook Ankie zit midden in het vrijwilligerswerk. Nog veel meer dan ik.

En vandaag zocht ik haar op, in Wapenveld, op één van de adressen waar zij haar energie in stopt. Het is de Stichting ...... De Rode Beer









De Rode Beer ..... en wat dat is?

Ik hoorde vandaag het verhaal, van de vader van de oprichter, Jack Augustinus ..... en nu heb ik de hele tijd een plaatje in mijn hoofd, van een kleine rode knuffelbeer.






Die kleine rode knuffelbeer was ooit de lievelingsbeer van een meisje, Hanne Jolein. Ze nam hem overal mee naar toe, ze waren onafscheidelijk

Hanne Jolein was gehandicapt, wegens zuurstofgebrek tijdens de geboorte. Ze was een lief meisje met grote ogen, en haar ouders omringden haar met veel zorg, aandacht en liefde. Ook vele vele mensen om hun heen zorgden mee.





Hanne is slechts zeven jaar oud geworden.

Zij was het enige kind van Jack en Hendriecke Augustinus. De ouders zagen toen hun wereld instorten. Maar zelf ..... stortten ze niet in. Ze gaven hun leven een nieuw en fantastisch doel. De Stichting De Rode Beer werd geboren. Een Stichting die geld inzamelt en daarmee onder anderen een prachtig vakantiehuis heeft laten bouwen, voor mensen met een beperking.

Zo begon het. En het ging nog veel verder. Inmiddels is het een groot bedrijf, met vele facetten, en werken hier op het bedrijf vele mensen met een beperking, of een zorgbehoefte.

Ik was vandaag op bezoek bij één van de onderdelen van de Stichting, een paar grote loodsen in Wapenveld, waar tweedehands spullen verkocht worden. Alle opbrengst is voor de Stichting. Alles is erg netjes, het zijn mooie spullen, goed gesorteerd.

Kijk maar even mee.





























Als je goed kijkt zie je dat er echt mooie spullen tussen staan. Waardevolle spullen. Gedoneerd door mensen uit de buurt, die de Stichting kennen. En niet alleen maar 'rommel' brengen zoals je bij sommige kringlopers ziet.

Een hele grote antieke kast is speciaal door de eigenaar weer opgebouwd, in de loods. Het is die kast met die jaartallen erop. Zelf vond ik die houten boerenkast links ervan erg mooi.

Maar ja ...... wij hebben er geen plek voor. In ons kleine boerderijtje.😊

Ankie gaf mij een uitgebreide rondleiding. Er is ook een koffiehoek. En een grote boekenhoek. En glaswerk en crea bea spullen. En elke tweede vrijdag van de maand is er een grote markt. Alleen in december is het al eerder, namelijk op 7 december. Mét een grote kerstmarkt.

Het volgende project van de Stichting is ......  'Wonen in de luwte'. Dat is een woonplek, een erf,  achter de schuur, met woningen voor mensen die het niet alleen redden.







Het is allemaal te vinden aan de Lagestraat 25 in Wapenveld. Mocht je eens willen kijken. En je kunt het hele verhaal lezen op deze site.

Mooi verhaal. Mooi bedrijf. En vooral, wat mooi dat je na zo'n drama in je leven je energie kunt stoppen in zoiets waardevols!

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀



Of ik nog wat gekocht heb? Nou ehm ..... ik wou het niet. Want .... niks nodig ....

Maar ja ...... die gordijnen .... joekels van gordijnen waren het ..... van dik katoen en van linnen ..... voor een prikkie!! Voor bergen tasjes!

Dusse ....





Hopla! Meegenomen.

Voor 't goeie doel he? 😉😊


Maisbrood.

on donderdag 29 november 2018







's Ochtends eet ik pap, gemaakt van rogge en mais. Die twee combineren namelijk heel goed. Mais is licht verteerbaar en licht zoet van smaak. En rogge is stevig, smaakt wat noot-achtig, en je kunt het er de hele ochtend op uithouden.

Omdat ze zo goed bij elkaar passen wilde ik er wel eens wat anders mee maken, op deze regenachtige ochtend.

Maar wat? Brood?

Nou zag ik laatst op het blog van Suzanne een heel leuk recept. Kijk maar even hier. En als je dan toch op haar blog kijkt, kijk ook vooral verder. Geweldig leuk!!

Dus .... dat gaan we maken. Supersnel mais-rogge broodcake, zonder rijzen!





Het probleem is dat mais nogal moeilijk te malen is. Het zijn nét steentjes. Mijn kleine koffiemolentje, die ik altijd voor de pap gebruik, raakte al snel oververhit, en de mais was nog gewoon heel.

Want voor dat brood had ik veel meer nodig.

In de Magi Mix? Lukte ook niet. Het bleven steentjes.






En dan heb ik nog mijn oude trouwe handmolen. Een geweldige duurzame houten graanmolen ... maar ...... het gaat erg langzaam. Met de hand. En mais kan hij niet malen. Dat is te hard voor hem.

Die molen is handig voor kleine beetjes graan, of om wat bloem te malen om brood mee te bestuiven. Maar niet voor grote hoeveelheden.

Uiteindelijk heb ik het toch in het koffiemolentje gemalen. Steeds kleine beetjes, en dan half rogge en half mais. Zo kwamen we aan 400 gram gemengd meel.

Als je ook dit brood wil bakken, kijk dan vooral op het recept van Suzanne want zij heeft het heel precies uitgemeten. Bij mij ging het vandaag wat nonchalanter. Ik heb de hoeveelheden zo ongeveer met anderhalf vermenigvuldigd, want ik wilde twéé kleine broden maken.







Toen de maisbroodjes in de oven stonden ben ik op internet gaan zoeken voor een grote graanmolen. Een elektrische. Want die hebben we wel nodig, met al dat graan.

Je hebt hele mooie, duurzame, van hout. De een nog prachtiger dan de andere, en heel mooi vormgegeven. De prijzen zijn er ook naar. Voor een middelgrote molen betaal je al gauw 300 tot 600 euro. Wow.

Maar toen ...... vond ik iets heel anders.






Hahaha .... gewoon op een agrarische site! Een nogal lelijke molen, van plastic, om heel snel heel veel graan mee te malen. ENNNNN ..... je kunt er ook je dierenvoer mee malen!

Nah!

Lelijk ..... dat maakt niks uit. Hij is super praktisch! Een heel groot vat zit erbij, en meerdere zeven, zodat je je dierenvoeders precies op maat kan zeven. Bijvoorbeeld 'fijn' voor de kuikens en 'grof' voor de kippen. Of de koeien. Of de varkens. Oh wacht, die hebben we niet.

Kijk, daar was ik zelf echt niet op gekomen, om dat te combineren. Eén molen, voor onszelf én voor de dieren! Even verder zoeken, en op Amazon Duitsland staat hij te koop voor 109 euro. Geen verzendkosten.

Nou, die zit in het winkelmandje! 😊





En kijk de broodcakes zijn ook net klaar. Omdat je baksoda gebruikt, in plaats van gist, gaat het heel snel. In een kwartier gemaakt, en in een half uur gaar gebakken.

En die smaak van mais .... die is uniek. Echt, je moet zo'n broodje eens proberen. Het is héél anders dan brood van gewoon tarwemeel. Maal het ook vooral niet te fijn, de korrelige structuur maakt het heel bijzonder.

Ja en dan nog avondeten verzinnen, bij die broodjes. Daar hoort iets Mexicaans bij, met pittige kip en veel tomaten. En bonen!






Ik heb de kip gemarineerd met korianderzaden, een half potje gedroogde tomaatjes op knoflookolie (de laatste alweer helaas, véél te weinig van gemaakt ...), een lepel appelazijn, chilipeper, ketjap, gember, wat zout, en verse knoflook.

En verder ging dit in de mix: zie foto hieronder.

Het spijt me, ik ben niet zo van de precieze hoeveelheden. Maar dat is ook smaakgebonden. Probeer maar en proef maar. Wat cacaopoeder kan er ook nog gerust door.

Bak de kip in hete olie, voeg 1 of  2 gesneden uien toe, een paar tomaten (niet teveel anders wordt het prut) en tot slot een schaaltje zoete mais en een schaaltje gare bonen. Breng op smaak met je favoriete kruiden en peper en zout. En neem alvast een plakje maisbrood, met dik boter, of met een schepje volle yoghurt.







Zelf eet ik tomaten het liefst rauw. Zolang we ze nog hebben. Maar je kan ze ook even meewarmen in de mix.






Op een paar dingen na, allemaal eigen kweek. Nee de kip niet. Zover zijn we nog niet. Daarbij ... onze eigen kippen zijn waarschijnlijk taai. Ze krijgen veel teveel beweging  ... 😊

En met dank aan Suzanne voor het top recept!