Rozig, en langzaam wakker worden.

on maandag 26 februari 2024




Het is weer wennen voor Brit en mij, dat de dagen langer worden. Brit ligt sinds etenstijd alweer uren te snurken op de bank en ik zit te knikkebollen achter de laptop. Er is veel buitenwerk, en met die frisse wind dan steeds urenlang om je kop word je daar mega rozig van.


Maar eerst, wat keukenwerk. Het is best een uitdaging om met de beperkte voorraad aan wintervrienden, pompoen enzo, en prei, ui, biet en wortels, enz, om daar steeds maar weer wat bijzonders van te maken. Gelukkig is er www, en dat kan je dan aanvullen met eigen fantasie.


Zo aten we vrijdag pizza's met een bodem van linzen, kruiden en maismeel, een saus van pompoen, wortel en cashewnoten, afgetopt met prei, ui, en kaas. Bijna allemaal de bekende vrienden, maar toch weer anders! 


Hieronder zie je de ingrediënten voor de bodem. Linzen dus, vooraf geweekt, en wat maismeel (omdat ik het deeg te nat vond) en oregano, saliezout, véél knoflook natuurlijk, wat baksoda, en een scheutje olie en wat water. De oregano herken je aan de mooie paarse bloemetjes.  





Dan dus prrrrr .... en van het deeg schepte ik drie bollen die ik met een natte lepel uitstreek tot pizza vormen. Even voorbakken, en dan beleg erop. 


Dat kan natuurlijk gewoon tomatensaus zijn, maar ik had toevallig in de koelkast nog een bakje pompoensaus staan. Dat was van pompoen, wortel, ui, knoflook, alles gegaard, en daarbij ging toen nog een handvol geweekte cashewnoten en wat olie, peper en zout. 


Dat dan allemaal samen mixen, en je hebt een lekker broodbeleg, dipsaus, of zoals hier dus, een bijzondere pizzasaus.








Nou zo kunnen we nog wel een tijdje vooruit met de wintervrienden.😊


En dan buitenwerk.


Ik was bezig in de 'kleine tuintjes'. Zoals bijvoorbeeld die rijstbak, van een paar jaar geleden. Die gebruik ik nog steeds. Dit jaar gaan de pompoenen hier in.


Afgelopen weken hebben Paul en ik de voortuin iets veranderd, en de afgegraven aarde is hier in deze bak gestort. Vandaag heb ik dat geëffend, en toen eerst een laagje mest erop verspreid, toen een laag karton, en tot slot nog compost. 





Dat karton had wel wat voeten in aarde want dat moet je allemaal napluizen, op nietjes en plakband. Paul en ik kopen zelf niks meer bij webshops die nog plastic plakband gebruiken, maar dit karton was gekregen en het zat er vól mee. 


Langs de randen kwamen nog wat stenen en stukken hout, omdat het karton daar opwipte. Na één regenbuitje ligt het straks mooi plat allemaal. En zo is de tuin gebruiksklaar voor als er straks in mei de planten in kunnen.


Ook de tomatenbak, die je onder, helemaal rechts op de foto ziet, is gebruiksklaar. Ongeveer hetzelfde recept, alleen in plaats van karton gebruikte ik hier kranten als tussenlaag. 


En dan was er nog een laatste stukje tuin wat ik af wilde hebben en dat is dat stuk links vooraan, bij het hoge rek. Waar je al die graspollen ziet.







En dat ging dan weer anders. Eerst de graspollen kortgeknipt, toen omgedraaid. Mest erop, kranten, en tot slot de houten tegels. Zo is elk stukje weer anders. Het is niet zo dat het ene beter is dan het andere.


Het is méér, dat je gewoon gebruikt wat je hebt. Je doel is om het onkruid tegen te houden en je tuin tegelijk te voeden. Dat kan dus op allerlei manieren. 


Kijk en deze dames zijn er ook altijd als de kippen bij als er weer een deel af is. Zij eten vooral de kleine slakjes en eitjes op dus, prima zuiveringswerk!





En er was nog meer. Niet allemaal vandaag hoor, maar de afgelopen dagen. De composthopen opgeruimd. Weer wat bakjes ingezaaid. Een bende stekken gemaakt.


Elke dag wat.


 




 



Februari. En we worden langzaam wakker!




Binnen en buiten.

on donderdag 22 februari 2024
Dinsdag hebben we alle acties van Prachtlint voor dit jaar op een rij gezet. Of eigenlijk, op een poster geplakt. Het is nogal wat. Het paste er bijna niet allemaal op. En sommige dingen staan er nog niet eens bij.

Maar wel leuke klussen allemaal. En natuurlijk doen we het niet allemaal zelf. Zo zie je bijvoorbeeld bij de CNS school, waar we meedoen om een groen plein aan te leggen, een heel team aan het werk. En ook bij de andere Prachtlint activiteiten doen groepjes mensen mee. 

Prachtmensen, noemen we die.

🌼🌼🌼



Thuis is het buitenwerk weer volop begonnen. Vandaag was er een motregentje, dus begon ik maar in de kas. Een deel van de jonge tuinboontjes uitscheppen. Die mochten naar buiten.




En inééns scheen de zon ook zomaar even! Dus, snel naar buiten en daar gingen dan de éérste plantjes van dit jaar de grond in. Zo'n dertig tuinbonen. Groei maar goed!

Waarschijnlijk komen hier wel binnenkort de bladrandkevers op af. Dat zijn vroege rovers op de tuin, die kleine hapjes nemen uit de bladranden, van jonge malse plantjes. Dus over een week of wat kijken we hier weer even, en dan zul je zien dat de bladranden helemaal gekarteld zijn.

Heel erg is dat niet. Tuinboon is sterk en groeit meestal gewoon door.

 

Ook was er stekwerk te doen. De vlier en de bessen dit keer. Stekken maken doe je door stevige delen van een tak te snijden, schuin van onderen, en met vijf of zes ogen ertussen. Steek ze een flink eind de grond in, hou ze buiten, matig vochtig. 



Ik had ook nog heel wat stekken van vorig jaar staan, die nu al tot mooie flinke struikjes zijn gegroeid. En vandaag knipte ik er weer heel wat, zo'n twee kuipen vol. Dat is omdat ik die stekken op allerlei parel-locaties in het Prachtlint wil uitplanten. Dus, dan heb je niet snel teveel.

Een deel van de bessenstekken (zwarte bes) gaat naar de plantjesmarkt van de CNS school, in juni. De opbrengst van die markt is bedoeld voor hun groene plein. Dus, groen voor groen. 

En natuurlijk ....... zaaaaaaien!!


Allemaal weer lekkere groenten op komst! Na zo'n lange winter met winterkost kun je je daar zó op verheugen. Straks weer pittige verse rucola in de sla en op brood!

Ook buiten, rechtstreeks, heb ik nog wat gezaaid. Het is wel vroeg, maar met de bladgewassen kun je best een gokje nemen. En nou ja, in het ergste geval krijgen we nog vorst en dan ben je de plantjes weer kwijt. Nou, dan zaai je gewoon weer opnieuw.

Ik heb in een hoek van de tuin de winterdeken (compost) weggehaald, en het was daaronder mooi zwart. Daarin zijn nu de eerste vijf soorten gezaaid. 

Rucola, raapstelen, radijs, spinazie en pluksla.



En nu buldert storm Louis hier om het huis heen. Wát een lawaaischopper. Man man. Hij kwam met veel spektakel aanzetten vanuit het westen, een uurtje of wat geleden. Wel mooi om te zien. 

Een foto daarvan maken was niet zo'n succes, maar hier toch even een impressie. 

Brood. Maar dan anders.

on zaterdag 17 februari 2024






Al jaren bak ik brood. En de laatste jaren, van ons zelf verbouwde graan. Rogge, mais, tarwe, gerst. Dat geeft een stevig en vrij compact brood, lekker en gezond. En het is leuk om te doen.


Maar ... nóg leuker is het om te experimenteren met brood. Om nog veel méér ingrediënten in je deeg te stoppen. Niet alleen maar graan.  Brood eet je elke dag. Dus, hoe méér je erin stopt, hoe veelzijdiger je voeding! Nou, wat kun je allemaal in je brooddeeg stoppen? Behalve koren?




Wat dacht je van kaas? Offe, aardappels? Of zaden van planten, verse en gedroogde vruchten, bonen, bonenmeel, wortels, pompoen, courgette, spinazie, brandnetels, venkel, gedroogde tomaten. Ach, alle groenten wel eigenlijk. En natuurlijk kunnen ook al je kruiden erin. En vlees, en vis. Eieren. 


In principe kan bijna alles in je brooddeeg. Waar je alleen op moet letten is op de verhouding. Er moet altijd iets van graan bij, en genoeg vocht, zodat het deeg aan elkaar blijft plakken en het stevig en veerkrachtig blijft. 


aardappelbollen, gemaakt met half aardappel, half rogge


En gist? Moet dat perse? Nou, nee hoor. Dat moet niet. Zelf gebruik ik haast nooit gist. Alleen als we een keer een mooi hoog en luchtig 'bakkersbrood' willen. Daarvoor heb je bakkersgist nodig. Maar dat bak ik zelden. 


Meestal zijn onze broden wat kleiner, vrij stevig, en wat sponziger van structuur dan bakkersbrood. Dus, meer van dat 'oerbrood'. En voor het rijzen gebruik ik zuurdesem, of zoutdesem, of ik laat het hele deeg een nachtje fermenteren.  En als het snel moet, gebruik ik baksoda. 



Goed. Dit keer twéé experimenten met brood. Het eerste was een boekweitbrood. Ingrediënten: boekweit. 


Echt waar.   Alleen maar boekweit!






Je neemt een kom boekweit. Hoeveel? Och, wat zou het zijn geweest? Een pond ofzoiets? Het maakt niet zoveel uit. Laten we zeggen, voor wie het ook wil maken en het in de winkel koopt, neem één zak.


Dat week je dan een paar uur in water. Een hele nacht mag ook. Dan, het water door een zeef weg laten lopen, en opvangen in een kom. De geweekte boekweit niet afspoelen.





Vervolgens gaat de boekweit in de mixer, met wat zout, en vervolgens een scheutje van het weekwater. Zet de mixer aan. Kijk goed. Als het te droog blijft voeg je voorzichtig meer water toe.  


Blijven mixen tot je een dik deeg hebt. Dit deeg doe je in een kom. Dan, afdekken, en een nachtje laten staan zodat het iets kan fermenteren en rijzen. Op een hoek van je aanrecht. Gewoon op kamertemperatuur is prima.






Nou, dat was nummer één. 


Nu de tweede. Dat werd een zaden-en-kaas-brood. Ik kwam op dat idee omdat ik in de winkel een paar pakken melk zag die bijna over de datum waren. Het was toen bijna sluitingstijd en ik dacht, die melk gaan ze vast weggooien. Zónde! 


Dus nam ik ze mee, en bedacht op de fiets wat ik er mee zou doen. Verse kaas van maken! En daar dan een broodrecept bij bedenken! Ik had iets op Insta gezien dat me wel wat leek. 



Haha zo komen mijn recepten dus tot stand. Door toevalligheden. Lukt niet altijd hoor. Het gaat ook wel eens mis. Maar dit keer lukte het. Kijk maar.


De melk is verhit tot kookpunt. Als het kookt doe je het vuur uit en voeg je zuur toe. Dat kan azijn zijn, of bijvoorbeeld citroensap. Ongeveer 5 volle eetlepels op twee liter melk. Ik nam alleen azijn, want ik had geen citroenen. 

 





Roeren, en dan een tijd laten staan. Tot je klonters krijgt, dat is de wrongel, de basis voor kaas. Door de melk vervolgens door een doek te zeven krijg je een bak met wei, en in de doek blijft de wrongel achter.


Dit duurt wel even. Dus de bak met wei en wrongel ging ook op het aanrecht. Naast het boekweit beslag. En dat was gisteravond.



 


Vanochtend was de meeste wei door de doek weggelopen. In de doek zat een dikke witte massa, een beetje klonterig. Dat is dan verse kaas. Een soort cottage cheese. Je kunt dit zó eten, of het eerst nog kruiden, en peper en zout erbij doen. Of even mixen, tot smeerbare roomkaas. 


Wrongel is heel veelzijdig. Ik gebruikte het dus voor in het brood.





Oja en het vocht, de wei, dat moet je ook absoluut bewaren! Dat kan ook in (een later) brooddeeg. Of in pannenkoeken of kijk maar op www wat je allemaal met die wei kan doen. Dieren vinden het ook erg lekker.


Goed. De helft van de 'kaas' ging in de beslagkom, als basis voor het tweede brooddeeg. Vervolgens gingen hier twéé koppen van ons eigen meel bij. Dat mag ook havermout zijn, of welk meel of moutsoort of wat je ook maar hebt. 


Liefst wel volkoren natuurlijk. 






Ja en dan? 


Ik nam nog twee eitjes, een beetje kruidenzout, een eetlepel baksoda, en toen nog ....





..... drie kopjes met zaden. Van alle soorten die we toevallig in huis hadden een kopje vol. Dat was sesamzaad, zonnebloempitten, en lijnzaad. De boekweit was op. Anders was dat er ook door gegaan. 


Je snapt de bedoeling wel denk ik. Gebruik wat je hebt. Zaden, of gemalen noten, je zou er zelfs een geraspte appel door kunnen doen. 


Dan kneed je deze massa tot een homogene bol. Mocht het te droog zijn, beetje water erbij. Te nat, wat meel erbij. Van de bol vormde ik een brood, en dat ging op het bakrooster. 


En daarnaast kwam dan dat andere brood, het boekweitbrood. Het beslag dat inmiddels iets aangezuurd was en dus iets gerezen, schepte ik in een bakblik, waarin eerst wat bakpapier. De twee broden zijn toen 40 minuten gebakken in de oven op 190 graden.






En zo staan die twee broden nu voor onze neus. Anders dan anders brood. 


Nou, we hebben er natuurlijk al van gegeten. Het boekweitbrood is wat grijs van kleur. Maar het smaakt verrassend goed. Het is vrij licht, mooi stevig en verend brood, licht verteerbaar. Boekweit is een vrij licht zaadje, met veel minder 'bloem' dan ons gewone broodgraan. 


En het allerleukste aan dit experiment vind ik dat boekweit ook nog eens heel makkelijk op te kweken is op zandgrond, héél goed is voor bijtjes en vlinders, en prachtig mooi om te zien! Dus die komt in het teeltplan dit jaar!


Ook het zadenbrood was prima. Goeie structuur en smaak. 


 





Nou, alweer laat geworden inmiddels. Dat krijg je met recepten uittypen. Dat duurt altijd lang. 


Dus, dat recept voor die aardappel broodbollen (van die derde foto vanaf boven) ... 




..... ander keertje, goed?