Terwijl oktober aan de ene kant in het teken stond van steeds maar weer prachtige oogsten van het land af halen, moest er ondertussen óók alweer gezaaid worden.
De winterspinazie, de winteruien, de knoflook, en ook … de ROGGE! Anders heb ik volgend jaar geen PAP! 😄 En hebben we geen meel voor pannenkoeken en brood en taarten, noem maar op.
En die rogge, dat deed ik dit keer héél precies. Over het hele vak, wat mooi bemest was met compost, en goed omgespit en geharkt, zijn honderd lijntjes getrokken van tien meter. En in elk van die lijntjes heb ik met de hand rogge gezaaid, zittend op pallets, die steeds werden opgeschoven. Wat een gedoe weer he?
Maar de vorige jaren was ik niet tevreden over de opkomst. Het was te slordig gezaaid, te weinig mest of juist teveel. Nou, daarom dit keer maar eens precisiewerk.
Maar ……... wat gebeurde er áchter mij …. terwijl ik elk van die zeventigduizend roggezaadjes één voor één in de aarde sprinkelde?
Juist. De kippen kwamen er achteraan. 😖😖😖
De kippen, onze bloedeigen kipjes en kuikens, kwamen vrolijk achter mij aan tippelen en aten die rogge weer op. En niet alleen dat, maar ze groeven ook het hele veld weer om, wat ik net allemaal mooi dichtgemaakt had.
Nou, verzin maar weer eens een list. Gaas eromheen? Welnee, heeft geen zin, de kippen kunnen heel goed vliegen. En daarom heb ik er vliesdoek overheen gespreid. Tegen onze eigen kippen en ook tegen onze eigen katten. De enige die nooit op de bedden loopt is Brit, want die is opgeleid tot echte tuinhond! Zij loopt er altijd keurig omheen!
Al met al was ik bijna een volle week met die rogge bezig. En met de andere zaai projecten.
🌱🌱🌱🌱🌱
En wat verder? Och ik laat maar even zo het één en ander zien. De mais is gepeld en ligt boven te drogen. Elke dag even omkeren die kolven, want ze kunnen nog wel gaan schimmelen.
Een deel hangt nog buiten in netten, in de wind. Of dat goed gaat drogen weet ik nog niet. We volgen het!
Verder zijn er kruiden geplukt en te drogen gelegd, en zaden gewonnen uit allerlei planten en groenten. Dat schonen van die zaden vergt even wat tijd. Het is vooral een kwestie van flink wat zeven op voorraad hebben.
Ga in de wind staan en gooi je zaden van de ene in de andere zeef en dan krijg je het wel schoon.
Zonnebloemen hangen ook overal te drogen. Sommige drogen niet ...… maar beschimmelen direct. En anderen drogen wel mooi in en daarvan kun je de zaden oogsten.
Zonnebloemzaden zijn extreem voedzaam. En erg lekker ook nog. Maar dan moet je wel het monnikenwerk doen om al die zaden te pellen, en dat was ik dus niet van plan!😊
Nee, geen zaden eten, maar zaden zaaien. Op kleine zaaibedden, op een zonnige vensterbank …. en je hebt midden in de winter heerlijke verse microgroenten voor door je salades en op een broodje kaas!
En een deel ervan is natuurlijk het zaaizaad voor volgend jaar!
🌼🌼🌼🌼🌼
Oja ..... en dit was er ook nog …. een bezoekje aan Bussum, aan Ronald en Nicolette, waar we altijd heerlijke gerechten krijgen op prachtig servies. Dit keer een voorgerecht met bieten en mozzarella en staciatella nootjes.
En direct daar onder zie je wéér een gerecht, en dat is één van mijn eigen probeersels. Pompoentaart. De meeste ingrediënten komen uit eigen tuin, en daarom was het nogal een gok, deze taart. Is zo'n deeg nou wel lekker, als je die maakt van grof roggemeel en maismeel, in plaats van met witte fijne bloem?
Nou ...…. echt wel!!
Natuurlijk zit er wel 'gewoon' boter en suiker door, en kaneel. Omdat hij goed in de smaak viel, ook bij mijn moeder en broer, maak ik er binnenkort drie tegelijk en dan laat ik je meekijken en geef je het recept.
Oh …. en wat deden we nog meer allemaal afgelopen weken?
Och, óók wel gewoon lekker bij de kachel zitten hoor. Katten op schoot, boek erbij. Mét natuurlijk zo'n stuk pompoentaart! Waar eigenlijk ook nog heel goed een dikke lel slagroom op zou kunnen, maar ja dat hadden we dan weer niet in huis.😊
Overdag is het druk. Maar de avonden zijn langer, nu in de herfst, en dan is er tijd voor kleine rustige priegelwerkjes.
De moeder van Ankie breit af en toe sokken voor mij. Mooie kleurige sokken van echte wol. Maar die zijn eigenlijk te mooi voor het grove werk op de tuin. Dus heb ik eens achterin de kast gezocht en daar vond ik mijn oude wollen sokken. Gewone grijze … lang niet zo mooi als die van Ankie's moeder.
En daar zitten dan ook nog eens flinke gaten in. Die je dan moet stoppen, met zo'n vlechtwerkje … met een stopnaald en grijs garen.
Hmmmm ..... grijs garen??
Hoezo moet dat?
Ergens op Instagram stond een leuke tip over hoe je dat ook heel anders kan doen. Namelijk, de sokken stoppen met mooi gekleurd borduurgaren! Het is geen wol maar zijde, maar het is sterk genoeg.
En het ziet er zo leuk uit, dat ik me nu al verheug op de volgende gaten in die sokken!! Superhippe sokken worden het nog!!
Er is zoveel leuks en handigs te vinden op het www. Wat ook meteen de valkuil is natuurlijk. Voor je het weet zit je er uren achter. Ik heb mezelf op een limiet gezet van een half uur per dag. Een half uur scherm, want tv kijk ik niet. Als ik blog 'mag' ik anderhalf uur, want daar ben ik ook wel een uurtje zoet mee.
Werken en tussendoor je rust nemen. Hoe is dat bij jou?
Bij mij schiet de rust er wel eens bij in, omdat je op een boerderij nou eenmaal nooit klaar bent. Als ik terugloop vanuit de tuin loop ik tegen tig 'on-affe' dingen aan, en kapotte dingen en noem maar op.
En daarom is het zo mooi dat de herfst is begonnen. Met die korte dagen. Want als ik nu naar huis terugloop is het donker en dan zie ik niks. Haha. Wat niet weet dat niet deert. En dan verheug ik me op zo'n lange avond met rustige binnenwerkjes. En veel boeken lezen. En lekkere recepten maken, van al dat voedsel van het land. EN dat allemaal weer opeten natuurlijk!
En de kruidenstudie weer oppakken!
En niet te vergeten ...… het bloggen!😉😊
.jpeg)
.JPG)
