De courgettes zijn hard aan het knokken maar ik denk dat ze de strijd verliezen!
Ik had al verteld ... dat er spontaan pompoenplanten groeiden tussen de courgettes. Foutje. Niet van mij dit keer. :D En ik wilde die pompoenen weghalen maar heb dat toch niet gedaan. Laat maar. Dan maar géén courgettes hier, die zaai ik dan wel in Punthorst.
Courgettes kan je tot eind juni zaaien. Het is trouwens een goed idee om nu nog een paar courgettes te zaaien, als je er plek voor hebt, ze hebben ongeveer 1 vierkante meter nodig. Want weet je hoe het is met courgettes ... het zijn planten die (mits het warm genoeg is) als een dolle groeien, als een dolle courgettes producren ... maar ook snel opgebrand zijn. En als je dan nog wat late planten hebt gezaaid, heb je ook nog in september en oktober verse courgettes!
Die van mij worden nu dus overwoekerd door de pompoenen. En sommige zijn ook nog ziek ....
Het blad is verkleurd, maar als ik dat aangetaste blad eruit trek, zie ik dat de plant al wel weer nieuwe scheuten heeft aangemaakt. Nou misschien komt het nog goed!
Want aan de ene kant is het een moeilijke plant, aan de andere kant een makkelijke. Zorg voor héél veel compost of mest, zorg voor warmte en voor ruimte, en de courgette die geeft en geeft, vrucht na vrucht komt eraf! Maar na een tijdje wordt hij dus ziek en is hij gewoon uitgeput en opgebrand.
Hierboven zie je een courgetteblad (aangevroten) en een pompoenblad (intact) waar je dus aan kan zien dat de courgette méér te lijden heeft van vraatzucht dan de iets sterkere pompoen.
De courgette eten we eigenlijk ook onrijp, groen en klein. Terwijl we de pompoen pas eten als hij rijp en stevig is en zaden heeft. Daarom kan je een pompoen ook zo lang bewaren en een courgette niet. Misschien als je de courgette laat afrijpen dat je hem wel kan bewaren. Dat gaan we dit jaar uitproberen. Alleen weet ik niet of het dan nog wel lekker is ....
... en dan de venkel. Die staat op de tuin. Het is een makkelijk te telen bladgewas. Heel geschikt om allerlei lekkere dingen mee te maken door de specifieke smaak, zacht en anijsachtig. Nou die van mij zijn wel een beetje doorgeschoten maar dat geeft niet. Prima te eten!
Nog even verder kijken, nu we toch -eindelijk- weer eens op Moeskers Moestuin zijn. De mais gaat als een speer. Vorige week nog kniehoog, nu staat hij tot aan mijn middel. Ik kan haast niet wachten op die kolven! Maar het wordt allemaal niks met die mais als het niet een beetje gaat zomeren!!!
De uien hebben geen enkele hinder van deze koele zomer. Die groeien rustig door en krijgen al mooie bollen.
Ook de blauwe bessen doen het goed. Maar die doen het elk jaar goed. Alleen krijgen wij nooit ook maar EEN blauwe bes te eten omdat de vogels er altijd een fractie eerder bij zijn dan wij zelf!
De bessenstruiken gaan mee naar Punthorst en daar verzinnen we wel een list om wat van de bessen te redden.
Ja en ik had ook een nieuw gereedschap nodig. Als je land of je tuin wat is dichtgeslagen, na weken en weken van regen .... dan wil je dat wel even verluchtigen. En het liefst natuurlijk op een worm-vriendelijke manier. Tenminste ik neem aan dat je niet al je mega belangrijke en leuke wormen in stukjes wil hakken met de spade. Nou dan kun je zoiets gebruiken ...
... het is een handmatige grondbeluchter. Ofzoiets. Ik vond het toevallig bij de kringloop en ben er erg blij mee. Het is er een van de oude stempel, degelijk spul. Gaat niet kapot. Wat je doet is je voet erop zetten en dan de grond in drukken en iets kantelen. Er komt dan lucht in de grond, waardoor het bodemleven een impuls krijgt, maar het is lang niet zo rigoureus als spitten waarbij je een heel blokje grond omkeert. En wormen in mootjes snijdt.
Er kwamen wat kleine courgetjes mee naar huis, en venkel dus, en wat uien. Dusss ... dan maak je courgette bootjes!
De courgettes halveren, iets uithollen, met olie besprenkelen en in een schaal in de oven. Zet de oven op 200 graden.
Verhit wat olie. Verhit hierin achtereenvolgens wat gesnipperde teentjes knoflook, twee uien en twee venkelknollen en het courgette restant, alles fijngesneden. Laat alles lekker bakken, iets garen, en strooi er wat grof zout, flink wat peper, en een theelepel dille over.
Dan vul je daar de voorgegaarde courgettebootjes mee, en daar gaat dan flink wat verkuimelde feta kaas overheen. Twintig minuutjes terug in de oven. Klaar!
Lekker met rijst en gebakken vis. Maar ook gewoon zó lekker, met verder niks. Ik heb er zes van gegeten vanavond, en Paul de andere zes. Prima avondmaaltje!