Altijd zó leuk om bij mensen binnen te kijken, 's avonds. Vooral zo rond de feestdagen. Met al die lichtjes.
In Bussum liepen we 's winters altijd een avondrondje, haha, ja hoor, gearmd en al, en dan keken we door de ramen naar binnen hoe gezellig het daar allemaal uit zag. In die huizen. Nou ja, dat wil zeggen, ik keek, en Paul zei, kom op, doorlopen.
Hier kan dat niet. Want er is hier geen trottoir langs de weg. Het is levensgevaarlijk om in het donker langs de weg te lopen. En de boerderijen liggen allemaal een eind van de weg af. Je kunt niks zien. Echt jammer.
Maar bij ons mag je gerust even binnenkijken.
mijn bloghoekje .. |
Een blog lezen is ook een soort van avondwandelingetje. Vind ik. Even kijken bij de buren. Mensen hebben nou eenmaal belangstelling voor mensen. Wat doet een ander?
Ik maakte vanavond de prei schoon, en bedacht me toen, hoe zuinig het leven van een boer kan zijn. In principe heb je al je basisbehoeften onder handbereik. Je hoeft haast niks te kopen. Als je dat wil. Het is natuurlijk leuk om spulletjes te kopen, maar het hoeft niet per se.
En ook hoef je veel minder weg te gooien. Onze kliko's zijn nog nooit zo leeg geweest als sinds we hier wonen. De groene kliko gebruiken we sowieso niet. Alles gaat op de compost, of onder de eiken. En de pmd bak zit ook maar halfvol. Want als je van je land eet heb je veel minder plastic en blik en rommel.
Veel afval gaat naar de dieren.
Wist je trouwens dat de wortels van je groenten vaak het gezondst zijn van de hele plant? Neem nou die preiworteltjes .... barstensvol mineralen. Het is alleen wel een gedoe om het schoon te krijgen.
Dus de koeien krijgen dat. En de kippen. En uiteindelijk, wijzelf dus weer.
Een zuinige boer, dat ben ik wel geworden hier.
Niet zozeer zuinig op geld. Och ja, geld is wel belangrijk, en handig, maar als puntje bij paaltje komt, kan je het niet opeten. Nee, ik ben vooral zuinig geworden op de materialen.
Op de bronnen.
Neem nou de moestuin. De koeien gaan daarin. Het hek is af. Maar het staat er nog vol met knollen en preien en boerenkool.
En ik moet die koeien nog de hele winter voeden. Als ik ze er nu zó inlaat, eten ze meteen alle lekkere dingen op. Dus ik heb de moestuin nóg een keer gesplitst.
Ze kunnen nu maar in een klein stuk. Dat moeten ze eerst helemaal opeten, en dan pas naar een volgend deel. Ik zie dat ook bij veel boeren, de hun weiland heel economisch in stukken delen, en de koeien krijgen steeds een afgemeten stuk.
Als je zelf beesten hebt ga je ineens heel veel dingen snappen. En wordt je ook zuinig op je gras en op je wintervoer en je hooi.
Kijk ik heb ook nog snel even een kruiwagen vol knollen getrokken. Dat krijgen ze dan weer later. Haha. Zuinigheid. En vooruitzien. Dat ook natuurlijk.
Nou maar de dames gaan voorlopig nog niet de moestuin in. Ze hebben het nog best naar hun zin in de paardenbak en de stal. Ze moeten het nieuwe paadje nog ontdekken.
Komt vanzelf.
Zuinigheid. Hergebruik. t Zijn eigenlijk gewoon andere woorden voor duurzaamheid. Wat veel leuker klinkt.
Vijf tasjes maken van een lap stof die je nog had liggen, en die dan kado geven. Tien jaar geleden keek men daar nog vreemd van op. Nu is het helemaal hip.
We worden steeds
Wat zijn jou duurzame plannen voor 2019?