Handig, oersterk, en lelijk.

on donderdag 13 december 2018






Ik was aan het modderen met die ijzeren omheining van de paardenbak. Daar hebben we nog nooit wat mee gedaan. Die wilden we in het begin zelfs wegdoen. Blij dat dat niet gebeurd is, want hij is eigenlijk heel handig en oersterk.

Alleen lelijk, dat wel.

Er zit aan één kant een opening van drie meter breed, en die kan je ook afsluiten. Dan moet je een dunne buis uit een dikke buis schuiven. Maar dat zat natuurlijk allemaal vastgeroest. En toen de buis eruit was, toen wou hij aan de andere kant er niet in, door alle roest en doordat hij krom was.





Dus daar moest dat hele handige flesje aan te pas komen. Spuit spuit op de buizen. En toen nog een tikje hier en een duw daar, en toen wou de buis wel dicht.

Vervolgens is de stroomdraad ook helemaal doorgetrokken om de paardenbak heen. Dat is, omdat Bonnie misschien wel onder die ijzeren omheining door kan schieten. Dan komt ze dus dat stroomdraad tegen. En dan schiet ze hopelijk weer terug.

Ik moet er niet aan denken om een kalf uit de Beentjesgraven op te vissen, namelijk .....





Hier en daar liggen stap-stenen, dan hoef je niet voor elk wissewasje de drie veren los te maken. En bij de regenton is nog een stroom-omleiding gemaakt. Want anders loopt bij regen het stroomdraad precies door de waterstraal heen. En dat kan volgens mij niet.💧💥

De stal is nog helemaal open aan één kant. Daar moeten nog rubberen gordijnen voor komen, of van die doorzichtige gordijnen die je in grote stallen ook wel ziet. Die de wind breken.

Maar ik wil daar even mee wachten tot ze er zijn. Eerst kijken hoe het gaat. Helemaal dicht hoeft het niet want koeien geven niet om kou. Ze hebben eerder last van 'te warm' dan van 'te koud'. Daarom worden koeien die 's winters in een dichte stal gaan ook geschoren.

Waar ze niet van houden is lang in de regen staan.





Nou, alles is klaar. Nu nog even de koeien vangen. 

🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄🐄



Op weg naar huis nam ik ons eten mee. Pompoen, rode uien, peterselie. We hebben een behoorlijke strop met de pompoenen. Die lagen in kisten in de werkschuur en daar vroor het.

Asjemenou. Ik dacht dat het daar niet kon vriezen, vanwege de motor van de koelcel. Nou. Wel dus. Ongeveer de helft is aangetast. Wij pech, maar de koeien hebben dan weer geluk!  😊

Deze aangetaste dikkerd ging alvast in de quiche.





Als je stukken gare groente over hebt dan kun je die op een tosti doen, de volgende dag. Bijvoorbeeld met brie. Echt lekker!





Een gewone donderdag. Ik dacht dat er niks te melden was maar het viel weer mee.

;-)


5 reacties:

Marc Dufraing zei

Drie kwart taart met 2 man - dan hebben jullie goed gegeten! Het ziet er lekker uit en zo zal het dan ook wel geweest zijn ....

tientonnerelf zei

Dit vind ik zo fijn, wat je doet, een stal bouwen voor de koeien. Ik zou er voor zijn om wettelijk te bepalen, dat alle dieren die buiten lopen, een beschutting moeten hebben, waar ze kunnen schuilen !

Tiny Rieken zei

Stukken bevroren pompoen verder in je diepvriezer bewaren? Wij maken soep en stoofpotten van zelf ingevroren pompoen.

Lies zei

Echt schoon werk verricht, Clarien.
Zonde van die pompoenen, de koeien zullen je wel dankbaar zijn, voor een 'extra' hap !
Lie(f)s.

Willem zei

@tientonnerelf, wat je zegt geldt, wat mij betreft vooral voor de zomerdagen. In mijn jeugd stonden in de weilanden nog wel een of meer (grote) bomen waaraan de koeien zich konden schurken en minstens zo belangrijk; schaduw vonden als de zon hoog stond.
Zoals Clarien ook schrijft; koeien kunnen uitstekend tegen kou, maar hebben wel behoefte aan beschutting.
De klassieke veestal, waar de koeien nog aan een paal stonden, zie je nauwelijks nog. Diie zijn allemaal vervangen door loopstallen met (half)open wanden die alleen maar gesloten worden bij gure wind. Bij veel stallen kunnen de koeien zelfs vrijelijk naar buiten, ook 's winters.