Een dosis plezier.

'Wat ben je aan het doe-oen?' vraagt Bella.

'Ik maak een nieuwe pompoenenplek Bella,' antwoordde ik. Want, och ja, ik praat met de dieren. Soms ook wel met planten, trouwens. 

'Pompoenen voor ons en ook voor jullie voor in de winter.'

Wel twintig keer kwam ik vandaag langs diezelfde plek. Soms liggen de koeien er, en soms zijn ze weer achterin het weiland, waar ze net een nieuwe strook gras hebben. Ze eten daar ongeveer een uur lang, en komen dan steeds weer hier vooraan bij de compostbult, om te herkauwen. Want hier is het gezelliger. Hier zijn kippen en katten en hier loop ik steeds langs.

Soms stáán ze te kauwen en soms gaan ze erbij liggen.   

Ook maak ik hun stal weer schoon en ook dáár kijken ze graag naar. Want dat belooft weer een mooi fijn droog plekje straks, en een hooibak, gevuld met vers geurig hooi.

Maar met dat hooi aanvullen moet ik nog maar even wachten, want in die bak ligt iemand te slapen.

Hier zie je dat nieuwe bed voor de pompoenen. Het is niet op de moestuin maar in de paardenbak. Op de plattegrond hieronder kun je zien waar het is, bij de oranje pijl. Het is daar nog een witte vlek, dat was vorig jaar, maar nu is het dus zwart.  

Het bed is vlak naast de sloot wat handig is vanwege de droge warme zomer die we vast weer krijgen. 😎

En hieronder zie je de drie potten van dinsdag. Zoals je ziet is de kruidenhoning al bijna klaar. Van de bloemen is nog maar een fractie over. Het vocht uit de bloemen is in de honing getrokken, en die heeft nu een kruidige smaak gekregen, plús alle vitaliteit uit de paardenbloemen. 

Het gaat sneller dan ik dacht, en ik zal de honing binnenkort zeven en dan in de koelkast bewaren. Het is dan een vrij vloeibare honing die heerlijk smaakt in muesli, yoghurt, smoothies, of bijvoorbeeld op pannenkoeken of ijs.

Hier bij ons gaat deze kruidenhoning overal doorheen. Door sla dressing, pesto, toetjes en taarten, en ook gewoon op geroosterd brood met boter.  

De paardenbloem-azijn en -olie, daar kom ik later op terug.

Aan het einde van de middag toen het harder ging regenen, was ik op zolder. Zaden uitzoeken. Administratie. Allemaal binnen dingen. Er zijn zoveel klusjes die blijven liggen in het voorjaar. En zo is er altijd wel wat. En kun je je behoorlijk laten opjutten door al die 'moetens'. 

Maar vandaag een keer niet! Vanmiddag ging ik eens uitgebreid kijken hoe het met de rijst ging. 

Zien? 

Haha. Een écht rijstveld! Onder water!

Het is net echt, maar dan ieniemienie. Zo'n vijftig plantjes heb ik maar. Maar ze leven nog. Wie weet voor hoelang, want vroeg of laat moeten ze toch naar buiten. Dat stilstaande water met die aarde zal anders vast een keer gaan rotten en stinken.

Onder een ander raam staat een tweede poging, met die rijst. Die is al wat beter gelukt. Daar kunnen we heel wat emmers mee vullen. 

En dan buiten een rijstveld aanleggen? In een bassin ofzoiets? Ik zit daar wel over te denken. Niet alleen voor die rijst, maar ook om regenwater in op te vangen. Heel ingewikkeld hoeft het niet. Ik dacht een een rechthoekige bak met daarin vijverfolie. Of misschien wel zonder folie.

Ook gewoon voor de leuk natuurlijk .... een waterbassin!😊💧💧

Maar niet vandaag.

Het is wel eens lastig, als je tuinder bent, en je bent aan het kweken en aan het plannen en steeds maar dingen aan het voorbereiden ... je bent véél in de toekomst bezig. Tijdens het rommelen pakte ik zomaar een kaartje uit mijn spreukenbak, en achterop stond ....

 

...  zoiets van ..... als je vandaag geen levensvreugde hebt .... hoezo dan morgen wel?

Nogal vrij vertaald hoor. Maar .... wijze woorden.  

'Neem dus vooral ook elke dag een fikse dosis plezier!' 🌺

 

Een ode aan ......

Nog éven over die paardenbloem. Hij is nu echt op zijn mooist. De plant is nog jong, het blad nog vrij klein, en er zijn volop bloemen. Die zijn nu mooi vol en heldergeel en zitten vol stuifmeel. De zon scheen vandaag helder en dan zijn de bloemen helemaal open en geschikt om te oogsten.

Dus dat deed ik vanmorgen. Paardenbloemen oogsten. Het is een leuk werkje maar toch zwaarder dan je zou denken, door al dat bukken en sjouwen met de emmer. Gelukkig kwam Paul er net aanslenteren met Brit, kijken wat ik aan het doen was, en wilde wel even helpen. 

Nou daar zaten we hoor, op Koningsdag, tussen de blommen😄😄

Op Instagram zag ik een mooie ode aan de paardenbloem, iemand zei .....

Dandelion  ........ free food, feeds the bees, aids digestion, cleans the liver, heals the soil, high in vitamon A, C and K, lovely spring flower, high in minerals, iron, potassium and magnesium .....

....... can someone please tell me why people spray it with chemicals???

Dat zet je wel aan het denken.

De paardenbloem .... is gratis voedsel. Het wordt zomaar kant en klaar aangeboden. Kost niks. En je kunt het in vele gerechten verwerken. De bladeren als salade, maar de rest van de plant is ook eetbaar. Drink de gedroogde bloemen als thee, gebruik de mooie verse lintbloemen als versiering op cupcakes en taarten, knip het blad grof voor in omeletten en gemengde schotels, rooster de wortels als koffie vervanger ....

.... en nog tienduizend recepten meer.

Cleans the liver. Aids digestion. 

De paardenbloem kan de leverfunctie ondersteunen en ook de spijsvertering. Ook heeft hij een mild pijnstillende werking en werkt hij helend en verzachtend voor de huid.  

Maak maar eens een lotion van één deel bijenwas, één deel shea boter en één deel paardenbloemolie, dat samen au bain marie verwarmen, dan laten afkoelen in kleine vormpjes of potdekseltjes, en je hebt een super-verzorgend lotionblokje voor ruwe handen en huid.

Man, en dat allemaal van één zo'n simpele plant!!

Feeds the bees!

Voor de bijen is de paardenbloem een belangrijke voedselplant omdat hij zo vroeg bloeit. Ik moet wel eerlijk zeggen dat wij weinig bijen zagen, vanmorgen, in de paardenbloem, maar het staat daar vol met allerlei kruiden, en die andere kruiden vonden ze zeker lekkerder.

In elk geval, pluk nooit een heel gebied kaal ... maar laat zeker twééderde van de bloemen staan voor de bijen en andere insecten.

Heals the soil. 

Met zijn diepe penwortel is de paardenbloem ook een geweldige bodemverzorger. Hij haalt mineralen van diep uit de aarde omhoog, en zo worden die beschikbaar voor andere planten die niet zo'n diepe wortel hebben. Als de wortel afsterft kunnen wormen de gangen weer gebruiken.

Ook maakt hij daardoor de bodem luchtig. Zo krijg je een betere afwatering van de bodem. 

💧💧💧💧💧💧💧💧💧

High in minerals and vitamins.

Tjókvol met mineralen en vitaminen, zoals vitamine A, C en K, en verder ijzer, kalium en magnesium. Gezonder haar en nagels, betere huid, goeie leverfunctie, gezonde ingewanden, wie wil dat nou allemaal niet? En daar kan de paardenbloem dus bij helpen.

Bella is dol op paardenbloemen. Vorig jaar aan het einde van haar zwangerschap had ze er zoveel gegeten dat het laagje gel rondom het pasgeboren kalf knalgeel zag. Ik schrok daarvan, maar overbuurman zei ... och ... ze lustte zeker graag paardenbloemen? 😊🌼🌼🌼

Kijk maar, vorig jaar  ...... 

Lovely spring flower.

Hij is inderdaad beeldschoon, deze bloem. En zo'n helemaal geel gespikkeld weiland, daar kikker je toch helemaal van op na een lange winter? Al die vrolijke blije zonnetjes in het gras!

En waarom hij dan toch overal wordt bestreden en bespoten?? Vraagt de Instagram dame zich ten slotte af. Tja. Ik weet het wel hoor. Hij neemt véél plaats in beslag op de weide, die paardenbloem, met zijn brede bladrozet. En daardoor groeit er aanzienlijk minder gras. En dat gras heeft het vee ook hard nodig. Maar gelukkig zijn er al veel experimenten gaande in de melkveehouderij. Sommige boeren experimenteren met een ander soort maaibeleid. Zodat ze én voldoende gras, maar óók de belangrijke paardenbloemen beide in ruime mate op hun weiland hebben staan.

En dus niet meer spuiten. Top boeren zijn dat!!🙏🙏

Let er dus wel op, als je paardenbloemen gaat plukken waar je dat doet! Uiteraard niet daar waar gespoten is. 

Nou. Wij hadden een twintig liter emmer vol met bloemen. Rijkdom hoor! Ik heb ze uitgespreid op zeven, want deze eerste oogst wilde ik gaan drogen. Maar een deel ging mee naar binnen voor drie projectten.

 

Drie verschillende manieren om ze te verwerken. Eén met olie, één met azijn, en één met honing. De olie die ik hiervoor gebruik is zonnebloemolie. Die olie is prettig voor de huid, en ik wil van deze paardenbloemolie later een huidcreme of lotion maken.

De azijn is uiteraard onze eigen appelazijn.  

En de honing is gekocht, bij de buren. Zuivere rauwe biologische honing. En wat we daar  allemaal mee gaan doen? Nou, dat zie je dan later wel weer! 😊

Eerst moet het trekken! Een paar weken.

En vanmiddag ..... óók belangrijk. De vervolgakties bij de motorclub. Maar het is al laat en daarover dus óók een volgende keer. In elk geval hebben we concrete plannen gemaakt voor méér biodiversiteit op hun nieuwe crossterrein.

En .... héél misschien ..... ook een paar acties met kinderen erbij ..... als het weer mag!

Van Lia en Paulus kreeg ik nog een paar stekken mee van hun Pinksterbloemen haha ik bedoel natuurlijk Fluitekruid die ik had bewonderd. Want zo zijn zij. Hup, meteen wat uitsteken met de spade, in een doos, en hopla, voor Clarien.

Blij mee!!!

En het rondje vanavond liep ik zonder hond. Wat ook wel eens fijn is. Om eens alleen te wandelen. Nou ja, bijna.

 

Fruit en kruid.

Wij wilden wel weer eens een taart. En zo geschiedde. Appels waren er nog, en een pot aardbei-taartvulling was er ook nog. Het was de laatste, dat wel. Appels, de aardbeiensaus, wat maismeel om te binden, wat rabarber sap, suiker, en een snuif kaneel, en dat was dan de vulling.  

En het deeg, dat was een gewoon korstdeeg, gemaakt van versgemalen tarwemeel, een klein handje suiker, een paar eitjes van de kippen en flink wat boter. En een halve theelepel zout.

Terwijl de taart in de oven stond maakte ik van de schillen weer een nieuwe batch appelazijn. Omdat daar zo vaak naar gevraagd wordt laat ik het vandaag weer zien. Ik heb altijd in de keuken twee potten azijn-in-wording staan. De ene, in de ronde glazen pot met dat doekje erop, dat is de jonge azijn. Dat is gewoon een pot water met suiker (één kop suiker per liter water) waar je steeds de schillen en resten van fruit bij doet.

Alles kan erin hoor, niet alleen appel. Ook perenschillen en de resten van een ananas of een handvol druiven of je meloenschillen. Als het maar zoet fruit is. En zo krijg je je eigen pure en unieke azijn.

Na een week of vier zeef ik dat door een zeefdoek, en dan gaat het in die grote fles. Daar blijft het nog een paar weken in staan. Elke maand gebruik ik zo'n vier liter azijn, dus dat kun je dan zo'n beetje uitmeten, zodat je steeds genoeg hebt.

Als je voor het éérst azijn maakt, proef dan even, vóór het bottelen, of het wel echt super zuur is. Zo niet, doe er dan nog wat suiker bij en laat het nog een week of twee staan. Je zult ook merken dat het in de zomer sneller gaat dan in de winter.

Als er in de grote fles dan zo'n vier liter azijn zit, dan gaat dat in flessen. Op die azijn in de grote fles zit dan een azijnmoeder. Dat is een geleiachtige laag, die bestaat uit een kolonie azijnzuur bacteriën. Niet vies hoor. Het zijn hele gezonde bacteriën. Je kunt een azijnmoeder ook in de winkel kopen, als gelei of als poeder, maar dit is toch veel leuker? 

Zelf zo'n moeder maken? 😊

De gelei bestaat uit een aantal lagen. Het is echt interessant om dat eens goed te bekijken. En dat dat dan zomaar in jouw eigen keuken kan groeien!

Nou, alles schuift dus door. De inhoud van de grote fles wordt gezeefd en gaat in flessen voor in de voorraad. En de inhoud van de ronde pot wordt gezeefd en gaat weer in de schoon gemaakte grote fles. En in de ronde fles komen de schillen en klokhuizen, water en suiker, én een stukje van de 'moeder'. Als azijnstarter. 

Maar het kan ook zonder hoor.  

En zo heb je altijd azijn op voorraad, gemaakt van fruitafval en wat suiker. 

Door die allerlaatste pot aardbeien kwam ik op de gedachte om eens wat aandacht te besteden aan het aardbeienveldje. Want daar loop ik altijd voorbij. Daar is in de winter niks aan te zien.

Vorig jaar in augustus is daar de hele toplaag afgegraven. Inclusief aardbeiplanten. Want de bodem was daar veel te rijk geworden, doordat er elk jaar stro tussen de aardbeien gaat. En daardoor groeide er nu veel onkruid. En waren de aardbeiplanten vorig jaar vol en groen, maar amper aardbeien!

Dus, de toplaag werd afgegraven, en er zijn van de oude planten allemaal stekken verzameld en die heb ik toen opnieuw uitgeplant. Vijf rijen met jonge stekken. En toen wat eikenblad erop, als dekje tegen de vorst. Maar dat waaide al snel weg. En in de winter zag je niks meer van de jonge plantjes. Voor hetzelfde geld waren ze allemaal doodgevroren. 

En nu ...... zag ik nog steeds bijna niks. Hier en daar wat groen. Misschien maar eens aanharken?

Ook het veldje erachter, wat een bessenveldje moet worden, is geschoffeld en aangeharkt. Daar heb ik alle losse rommel gewoon onder de grote rabarberplanten geveegd. Ik voelde me net Donald Duck, die bij Katrien moest helpen vegen en alle rommel onder het kleed veegde. Echt, heel handig! 😊

Het ziet er weer beter uit en ongeveer de helft van de aardbeistekken heeft het in elk geval overleefd. Nu nog een beetje zon erop en dan hopelijk binnenkort weer aardbeien! 

En dan nog even zo'n keukendingetje. Want er zijn ook alweer zoveel kruiden. Daar kun je ook veel mee doen. Eén van de dingen is, stop ze in de limonade. Limonade vindt iedereen lekker en zo kun je je familie ongemerkt wat kruidenvitaliteit meegeven.

Ik maakte afgelopen weekend rabarber-bessen-brandnetel limonade. Fruit en kruid.

De rabarber en de bessen kwamen uit de vriezer, van vorig jaar nog, en de brandneteltoppen had ik vers geplukt. Op vier liter water, twee zakken rabarber, een zakje bessen, een kilo suiker, en een hele grote schaal met brandneteltopjes.

Alles (behalve de suiker) verhitten en vlak onder de kook even later trekken. Dan zeven, de suiker erbij en laten oplossen, en goed heet in schone flessen gieten.

Het werd een prachtige dieprode limonade. Niks te zien van de groene netels. Maar je proeft het wel. Het geeft een kruidig en voorjaarsachtig accent.

Nou, dan hebben we weer een leuke uitdaging! Allemaal fruit-en-kruid limonades verzinnen! Noem maar eens wat!

En kijk, ik heb ook lifters tegenwoordig. Van die hele luie katten! 😸