Hondsdagen en Kattendagen.

on woensdag 31 juli 2019






We zitten midden in de Hondsdagen.

De Hondsdagen duren van 20 juli tot 20 augustus. Ze worden zo genoemd, omdat het sterrenbeeld 'Grote Hond' dan tegelijk opkomt met de zon. In dat sterrenbeeld staat de heldere ster 'Sirius', de Hondsster, en die is dan dus niet te zien. Vanwege het licht van de zon.

Sirius is het sterrenbeeld náást Orion, dat je vast wél kent. Orion, de jager. Sirius was de hond van Orion, een held uit de Griekse mythologie. Mooi bedacht van die oude Grieken, om ze een sterrenbeeld te geven, vlak naast elkaar. De hond en zijn baas, voor eeuwig samen ....

Maar goed. De Hondsdagen dus. Het is de warmste periode van het jaar, en dat hebben we gemerkt, de afgelopen weken.

Maar, vandaag bij ons .... ein-de-lijk .......





Wat een weldaad die regen! Heerlijk fris ruist het over de tuin. Nu nog steeds een beetje.

En behalve in de Hondsdagen zitten wij natuurlijk óók middenin de Kattendagen! Nee er is géén sterrenbeeld genoemd naar Bekkie, maar wat mij betreft krijgt zij er ook een! Want WAT een lief en toegewijd moedertje is zij!

Tropisch warm of niet, ze ligt gewoon rustig middenin de broei-warme knoedel katjes, en buigt zichzelf steeds zó dat alle kleintjes bij hun favoriete plekje kunnen.

Het is geven geven geven.

Nu staat hun doos náást de wasmachine. En Bekkie kan overal tegen, raakt nóóit van slag ... behalve ... afgelopen maandag, toen ik ging wassen. Want als echte buiten-kat kan zij niet tegen apparaten. En die wasmachine, dat was een soort monster voor haar! Doodeng!

Ze sleepte alle kittens één voor één weg, naar de bloedhete zolder .....






Och och wat een gedoe was dat.

Ik ben maar gestopt met wassen. Heb het hele spul weer omlaag gehaald. Eerst in de woonkamer. Toen ging ze wéér slepen. Toen maar weer gewoon naast de wasmachine.

En daar liggen ze nu nog steeds. Af en toe, als Bekkie even op muizenjacht gaat, draai ik snel een wasje.

Brit is ook vaak te vinden in de kraamkamer. Om te waken. Maar ook ......







....... óók omdat er vaak lekkere hapjes voor de kraamvrouw op het tafeltje staan. Brit kijkt dan even  mee, of de kraamvrouw het wel lust. Zo niet, dan ruimt zij dat netjes op.

Normaal krijgt poes alleen brokken, water, en soms wat vlees of vis. En héél veel muizen natuurlijk. Maar nu wordt ze verwend! Zo kookte ik vandaag een groot stuk vis, maar dat was voor vier personen!

Eerst wat voor poes, in een bakje, met kookvocht. Toen een kruimeltje voor Brit, met flink kookvocht. Nou dat was in één tel op.





En in de rest van het kookvocht kookte ik voor onszelf de groenten gaar, met spaghetti. En met dillezaad.

Afgieten, en de rest van de vis er overheen, en wat zalmsnippers. En wat bouillonpasta.

Je zou dus kunnen zeggen dat we allemaal kattenvoer aten vanavond. 😊 Want zo gaat dat, tijdens de Kattendagen.




Foto's nemen lukt niet best. Die hoek van de katten is vrij donker.

Misschien kun je het op een film beter zien. Je ziet dat de oogjes al een beetje opengaan. Verder is het nog gewoon, eten, en gewassen worden, en slapen.

(ik hoop dat hij het doet)
(kijk anders hier https://www.youtube.com/watch?v=KKup9Z079mQ&feature=youtu.be )




🐾🐾🐾🐾🐾


Alvast een paar draadjes afhechten.

on dinsdag 30 juli 2019



Alleréérst ...... de vraag van Wieneke eindelijk beantwoorden. Wat gebeurde er toch met Bonnie, dat lieve kalf? Dat lieve kalf, dat bij ons wegliep. Tja, we konden haar niet terugnemen. Omdat ze anders de maand erop wéér zou zijn weggelopen ......

.... ze wilde zó graag naar de kudde.

Nou, nu is ze waar ze wezen wilde. Namelijk, in een grote kudde. Bij een boer in Lunteren. Op een weide. Dus, eind goed al goed, voor Bonnie.

En nu we het daar toch over hebben .... ook maar even over Bella. Ik gun haar heel graag een nieuw kalfje, maar de KI vorig jaar is mislukt. Hoe gaan we het nu aanpakken? Bella uit logeren bij vrienden uit de buurt, waar een mooie stier staat? Of eventjes naar de stier van overbuurman? 

Het probleem is dat je bij Bella niet merkt als ze tochtig is. Ze blijft dan rustig. Totdat overbuurman laatst ineens tóch wat vage tekenen zag van tocht. Hij heeft haar meteen opgehaald en naar de stier gebracht. En hop, raak!! 😊😊  Erg attent! En hopelijk leidt dat tot een kalfje, ergens eind april!

🐄🐄🐄🐄🐄🐄


En dan vandaag. Gisteren ging de rogge onder de zeis, en vandaag ... de tarwe! Zwiep zwiep. Och, maar het was haast niet de moeite. Zó hebben de mussen erin huisgehouden.






En terwijl ik daar mee bezig was kwam er ineens een loodzware lucht aanzetten. Oeps, maar even op buienradar gecheckt en ja hoor, er komt een dikke bui aan! 

Ik wilde de schoven binnen hebben, want het ziet er naar uit dat er nog wel méér regen komt en dan kan dat graan bederven. Dus, hoe krijg je twintig schoven zo snel mogelijk onder dak? Zonder trekker?

Met de Duckmobiel natuurlijk!





Binnen een half uur stond alle rogge onder de kap, en alle tarwe die gemaaid was ging in de stal. De rest van de tarwe die nog op het land is laat ik staan. Laten de mussen dan dat ook maar opeten!

Oh, en die bui, die ging niet door.

In de stal, waar de tarwe dus staat, zag ik ook iets anders. De jonge zwaluwen (tweede leg) zijn nu al zó groot dat ze boven de nestrand uitsteken.

Zien?








Oh 't is zulk mooi spul! En zo teer nog, met die lieve nesthaartjes .... Het is niet te geloven dat die kleuters over een maand of twee al helemaal over de verre Alpen naar Afrika vliegen.

Verder is een bed leeggehaald, van de wortelen en uien. Dit bed ging niet erg goed. de uien bleven klein, en van de wortelen kwam maar de helft op.

Op dit bed ga ik experimenteren met laat zaaien. Zodra het bed zaaiklaar is gemaakt, en er wat regen is gevallen, wil ik hier late bieten, prei en wortelen zaaien. Gewoon, proberen. Het schijnt dat als dat dat volwassen is, in oktober ongeveer, dat het de winter door kan. Min of meer.

We zullen zien!







De oogst viel bij nader inzien mee. Een hele tafel vol uien, en er waren maar weinig wortelen, maar wel erg groot. Aan twee van die joekels heb je een maaltijd.





Ik nam één ui en twéé buitenbeentjes-wortelen mee, voor in de verse bouillonpasta!

Want dat had ik beloofd, dat recept. Het is niet moeilijk. Je moet alleen goed bedenken wáár je het voor wil gebruiken.

Als vervanger voor zout? Neem dan één deel zout op één deel groente. In plaats van een bouillonblokje? Neem dan minder zout, bijvoorbeeld twéé delen groente op één deel zout.

Nóg minder zout kan ook, maar denk er wel om dat je met rauwe groente werkt, wat kan bederven als je te weinig zout gebruikt. Natuurlijk kun je de pasta ook drogen, dan maak je het ook houdbaar.

Maar in mijn bouillonpasta blijven de groenten dus rauw. Ik gebruik daarom één deel zout op twéé delen groente.





Denk ook na wat je erin doet. Want je maakt een voorraad voor wel een half jaar. Als je er dille of knoflook ofzoiets in doet, dan smaakt dus een half jaar ál je eten naar dille en knoflook. Het is misschien slimmer om wat 'algemenere' kruiden te gebruiken.

Zelf gebruik ik alleen wat ik zelf verbouw. En dan de méést pittig smakende groenten. Zoals kool, prei, ui en wortel. Van allemaal evenveel. En verder had ik vandaag maggi, rozemarijn, tijm, basilicum, bonenkruid, salie, oregano en een klein takje koriander, met zaad.

Alls in stukken snijden, van de kruiden moet je de houtige delen verwijderen, en dan alles fijnmaken in de mixer. Ik had 900 gram groenten dus er ging 450 gram zout bij.

Laat de mixer een tijdje draaien zodat alles echt fijngemaakt is. Bewaar de pasta in schone potten in de koelkast.




Kijk maar eens wat er in je bouillonblokje zit. Zout. En zetmeel, en vet, en smaakversterker, en suiker. En oja ook nog een paar procent groente of kruiden.

Nee, dan dit!! Topspul! Vers, lekker, en makkelijk. En een stuk goedkoper ook nog, zeker als alles uit je tuin komt. Maar óók als je de groenten koopt!



En dan .... de tegenvaller bij de aardappels.

Helaas helaas vond ik gisteren phytophtora in een deel van de aardappels. Dat is een schimmelziekte. Een deel van de piepers had ik een nacht op het land laten liggen, náást het afgestorven loof, en dat was dom. In dat loof zat de schimmel, en toen kregen de aardappels ook vlekken.

Want het is héél besmettelijk.

Vandaag heb ik al het aangetaste loof weggehaald. En de volgende rij was gelukkig goed. Hopelijk geldt dat voor de rest ook.





Nóg een recept ..... van de week gemaakt. Voor als je een keer vliegende haast hebt maar toch iets gezonds en lekkers op tafel wil hebben.  

Neem bijvoorbeeld snijbiet. Een flinke bos ervan. Maar een andere bladgroente kan ook. Eigenlijk kan alles wel, denk ik.

Neem de restjes kaas uit je koelkast. En, wat heb je verder staan? Restje pesto? Kan ook. Prima zelfs. Dan mag er iets van room bij, of kokosmelk, of kwark, iets romigs. En een paar eieren.

En een schepje van je verse bouillonpasta natuurlijk! 😊






Verdeel 5 plakjes bladerdeeg over een ingevette ovenschaal. Nee, niet zo slordig als ik het deed. Netjes verdelen. Met een vork gaatjes erin prikken.

Dan mix je alle overige ingrediënten tot een homogene massa. En ... voeg er een half kopje bloem aan toe. Dat maakt het steviger.





Giet dat in het bladerdeeg en bak het zo'n drie kwartier in een hete oven.

Het is echt héérlijk! Hoewel misschien niet geschikt voor diegene die van een 'bite' houden. Toegegeven, het heeft enigszins een 'Olvarit' gehalte. 😊😊

Wij aten er salade bij. Dan heb je toch je 'bite'.





En ... vergeet de bramen niet!!

Het is een topjaar voor wilde bramen!


Twee jaar.

on maandag 29 juli 2019





Twéé jaar geleden, eind juli, toen Bekkie nog een piepklein Bekkietje was ....

..... toen maaiden we de rogge met een hele grote groep mensen. We kregen toen hulp van een vereniging hier uit de buurt, die met oldtimers van trekkers ..... en, respectvol bedoeld, zelfs een paar oldtimers van boeren .....







.... ons kwamen helpen met het maaien van de rogge!

Het was een leuke dag. Veel geleerd. Hoewel ik bij gebrek aan zeisen toen zelf niet gemaaid heb. Eerst maaiden we met een ploegje met de hand, en daarna maakten de machines de rest af.















Ja .... twéé jaar geleden alweer.

En vorig jaar, toen kwam er ook hulp. Een kleiner groepje, buren, vrienden, en zo maaiden we alles met de hand.








En dit jaar?

Ach ja. Elk jaar wordt dat rogge maaien een stuk 'gewoner'. Dit jaar ging het weer heel anders. Ten eerste heb ik maar een klein vak ingezaaid.

En ik bedacht me vanochtend dat ik moest opschieten met die rogge maaien, want ik wil daar op dat vak nog knollen zaaien. En dat moet in de eerste week van augustus.

Dus ...... zeis opgezocht .... en ik ben vanmiddag gaan maaien. In m'n up. 

Stuk minder gezellig. En het was een rommel in het begin. Want hoe moest het ook alweer?


  


Mijn enige gezelschap was die Magere Hein zeis.

Maar hij deed wat hij moest doen, namelijk door de dikke bundels stro heen rauschen, en alles afmaaien. Het ging niet zo netjes als voorgaande jaren, toen we ervaren maaiers hadden.

Maar toch .... gelukt!! 😊😊



 


Ik werd er filosofisch van ....

Een paar jaar geleden was dit alleen nog maar een Grote Droom. Ooit ... ergens .... zelfvoorzienend te leven. En dan óók je eigen graan zaaien, met de hand, en dan zélf maaien en op schoven zetten, en ook zélf dorsen en er zélf je brood ervan bakken.

En dat is nu werkelijkheid. Het graan is dit jaar, voor het éérst, met de hand ingezaaid. En de rest, wieden, maaien, binden, ook allemaal met de hand. Dat kan dus gewoon!









Er was nog veel meer. Eieren in het hooi, en een kat die steeds wil verhuizen, en hele dikke pech bij de aardappels, en een lekker en simpele snijbiet-quiche, en Bella, die een romantische ontmoeting had .....

En er was óók nog iemand in de reacties, die vroeg om dat recept voor verse bouillonpasta, al weken geleden. Ik ben het niet vergeten.

Het komt allemaal nog. Maar maaien en binden is zwaar werk. Dus vanavond vroeg pitten! 😊😴