Verjaardag, nostalgie, en Duckmobiel.

on zondag 30 juni 2019



Nee, er zit géén airco in, en géén tomtom. Mobielhouder? Nope. Wél heeft hij hier en daar een leuk deukje. Erg makkelijk. Je herkent hem altijd meteen.

Ook springt hij nog wel een spontaan op het stuurslot, altijd nét als je haast hebt, alsof hij wil zeggen ... hee hee .... rustig aan een beetje. Ben je mal, haastig wegrijden .. nee hoor. Wacht maar even.

Mijn Berlingo brengt mij overal feilloos heen. Alles past er keurig in en alle knopjes doen het. Nou ja, bijna. De kinderen noemen hem Duckmobiel. Wat ik een eer vind, want Oma Duck is een leuke boerin met een heel leuk autootje. 


 



En trouwens .... who needs airco? Een beetje Oma Duck draait gewoon alle raampjes open.

En who needs tomtom?





De reis ging naar Utrecht vandaag. Naar jarige Poek. Oudste dochter, alweer een kwart eeuw op deez' aard. Toen ze geboren werd was het net zo heet als nu. En dat bleef zo tot september. De eerste maanden van haar leven droeg ze alleen een luier. 😊

Haha al die mooie nieuwe piepkleine babykleertjes (want hoera we kregen ná een zoon een dochter) die heeft ze nooit gedragen. Gelukkig kwamen er rapjes achteraan nóg twee dochters.

Oh .... en ondertussen rijden we net Utrecht in. Zie je die bushalte? Groen dak! Top hoor! Ze hebben het allemaal hier in Utrecht, de haltes. Dat mag ook wel want verder is het hier erg stenig.






Maar kijk nou!

Poek en Steijn wonen in een leuk appartement, vlakbij het station. Ik dacht eerlijk gezegd wel, in die hete auto ... oh oh dat wordt heet straks, in hun flatje.

Maar midden in dat appartementencomplex is een weelderige tuin! Een echte oase!

En daar hebben ze een tafel naar toe gesjouwd en een bende stoelen en lekkere hapjes en emmers met flessen en ijsblokjes. En daar zitten we dus!







'Hier wordt zeker wel veel gebruik van gemaakt?' vraagt oma aan Poek.
'Nee hoor, hier zit nooit iemand.'

Gelóóf je toch niet? Heb je zó'n mooie tuin! Daar ga je toch lekker zitten lezen en je verjaardag vieren? Nou, ik denk dat dat ná vandaag wel zal veranderen. Wij zaten daar zo heerlijk in de schaduw tussen de koele groene planten en overal kleurige bloemen. Dat gaat nu natuurlijk iedereen óók doen!

En oma had een verrassing voor haar oudste kleindochter ....





Een ketting met hanger. Echt heel mooi. Nog van háár moeder geweest. Dat vind ik nou zo mooi .... oude familie dingen die worden doorgegeven. Of het wel of niet kostbaar is .... maakt niks uit. Maar dat je iets mag dragen dat jouw eigen overgrootmoeder altijd gedragen en gekoesterd heeft ... dat is onbetaalbaar.

Ik kan het hier helaas niet laten zien, vanwege de kwetsbaarheid van internet .... maar het is bijzonder ... om de hanger die ons aan altijd aan onze lieve oma doet denken, nu om de hals te zien van onze dochter.





En dan tuffen de Duckmobiel en ik weer terug naar Punthorst. Prrrrt. 💨💨

De familie kwam op de terugweg ook nog even langs. Napraten. Samen eten. Rondje wandelen, en 'de vruchten' bekijken, zoals mijn moeder de gewassen noemt.

Bij het graan staan we stil. Mijn vader, graanhandelaar, zou die veldjes prachtig vinden. En zou er van alles over kunnen vertellen. Maar hij is er niet meer. Dus gaan we zelf maar het graan bekijken en er zogenaamd Zinnige Dingen over zeggen.

Op de korrels kauwen. Uitspugen. 'Tachtig procent, mot nog eem poar weekn riepn.'
Haha. Stelletje neppers!😄






Heerlijke zomer!

En morgen ...ook weer een prachtige dag beloofd. Geniet ervan!

🌼🌼🌼




Momenten.

on vrijdag 28 juni 2019




Les voorbereiden. Muziekje uitzoeken. Er is nog niemand. Even een zen-moment. 🙏

En vanmiddag viel mijn oog op de tarwe, waar ik meest aan voorbij loop. De zaden zijn al mooi dik en geel. Ze zijn nog niet afgerijpt, het is nog melkachtig zacht. Je hoeft er weinig aan te doen, aan tarwe, ze staat daar maar te groeien en te rijpen. 

Een dik en voedzaam graan is het. Er staat heel wat wild kruid tussen. En veel vogels zijn er ook. Ik hoop dat er wat van het zaad voor ons overblijft.  






Je land bemesten. Het gaat steeds door. Als je jezelf wilt voeden van je land moet er steeds weer opnieuw voedsel op.

Compost compost compost, je hebt nooit teveel!






Je ziet hier dat ik ook weer compost aan het maken ben. Helaas heb ik niet zoveel materiaal meer. Er is nog oude stalmest, met hooi erdoor, en wat tuinafval, en de verse mest van Bella.

Laagje van dit en laagje van dat, en een laag kippen. 😊 Want die krioelen er steeds tussendoor en als ze niet uitkijken krijgen ze soms een schep mest over zich heen.

Een ander moment ... is een piepklein klusje. Een doos, van de weilandpomp. We halen hem helemaal uit elkaar. Karton is een heel effectief materiaal op de tuin en ik kan het goed gebruiken. Het plastic gaat bij pmt en de nietjes bij old iezer. De plastic strip wordt bewaard en de kartonnen kokers ook.

Altijd handig, zo'n koker.







Kijk maar. 😄






Na de gele bloemenpracht van de afgelopen maanden, zijn er nu meer paarse tinten en blauw en heel zachtroze. De bleekblauwe cichorei bloeit. Hij draait zijn bloemen naar de zon. Zelfs als die niet schijnt, kun je aan de cichorei zien waar de zon is.

En het wilde kaasjeskruid (dacht ik dat het was) is ook al zo'n tere tint.

Pastel ... momenten.







En dan, de kruidenshampoo.

De shampoo heeft nu drie weken getrokken en wordt gezeefd en gaat dan weer terug in de flesjes. Het ruikt nog steeds naar rozen, maar nu met een extra kruidig accent.

En het is nu ..... van een gewone shampoo ..... een wondermiddel geworden. Een hele effectieve hoofdhuid-kuur. Gewoon, zomaar, uit de natuur.





En dan ... hooien ..... pakjes maken. Ook altijd een prachtig moment.






Alleen al vanwege die geur ... wil ik wel elk jaar hooi op zolder!


Een tikkie depri?

on woensdag 26 juni 2019









Zo benauwd en verhit als het gisteren was .... zo heerlijk helder was het vandaag. De lucht droog en strakblauw, en een koel briesje.

De vier, die gisteren de hele dag als oude mannetjes en vrouwtjes in de schaduw op een bank zaten, waren vandaag weer druk op de composthoop. Wat me opvalt, is dat ze zich al echt als hennetjes en haantjes gedragen. Het pubergedrag is voorbij.

De haantjes lopen altijd voorop, zijn stoer en sterk en houden alles in de gaten. Als de vier ergens gaan zitten, zitten de hanen altijd aan de buitenkant. De twee hennen daar veilig tussenin, en ze zien eruit alsof ze breipatronen zitten te bespreken. Of recepten.







En elke maand .... heeft zo zijn eigen bloeiende bloemen. De bramen bloeien nu volop. Het is een heel goed aardbeienjaar, dit jaar, maar het wordt ook vast een geweldig bramenjaar. Overal bloeien ze!

Een andere favoriet is het Sint-janskruid, wat hier overal langs de sloot staat te bloeien. Het is een prachtig gevormd sierlijk bloemetje, bekijk het maar eens van dichtbij. Met uitnodigende meeldraden worden insecten gelokt voor de bestuiving.

Ook schijnen de bloemen, als thee, te helpen tegen lichte depressiviteit. Ze bloeien nu volop, zo rond het Sint-Jansfeest, 24 juli. Als je de bloemen wilt gebruiken zou ik ze nu plukken en drogen. Check wel even de 'bijwerkingen' op Google! 😊







Teunisbloem. Ook zo'n wonderschone. Elke avond gaan er weer nieuwe bloemen open. Dat kan weken doorgaan. Want de plant wordt heel hoog.

De zaden bevatten een olie, die eruit geperst wordt en verkocht als Teunisbloemolie. Die olie bevat een heel bijzondere stof. Gamma lynoleenzuur. De naam mag je vergeten. Maar het is belangrijk voor je gezondheid, en door westerse eetgewoonten hebben velen een tekort aan deze stof.

In mijn vorige moestuin in Bussum stond het vol met Teunisbloem, en elke avond kwam een oudere man van die zaden halen. Hij perste de olie er zelf uit. En voelde zich er kerngezond bij. 😊  De zaden rijpen vanaf augustus. Ik pers zelf de olie er niet uit, maar doe ze soms in hun geheel door salades of andere schotels. Gewoon, een stuk of wat.

Vanmiddag ... even spelen. In de paardenbak, waar al die tuintjes zijn, kwam vandaag een tuintje erbij. Want onder een laag houtsnippers vond ik wat oude wilgentakken, die ooit door de geiten van de bast ontdaan zijn. En ergens was nog een bakje met gekiemde pronkbonen.







Te laat om bonen te zaaien?

Och, in de paardenbak kan alles. 😊😊

Piepers eten we ook al. Twee weken geleden was al de primeur, een mager pondje kwam er toen vanaf. Vandaag weer de spitvork eronder gestoken, en nu kwam er ruim een kilo af, van één plant. Het zijn de poters van half maart.

Hou zelf ook je aardappels goed in de gaten. Mocht je er phytophtera in krijgen dan is het handig om te weten hoe de stand van zaken is. Als je op dat moment al genoeg oogst hebt, kun je de plant eraf maaien, om schade aan de aardappels te voorkomen.







Oja. En over die pomp. Doet hij het nou?

Ik kreeg hem niet aan de praat, maar overbuurman Hendrik wel. De oorzaak was een  verbindingsstuk dat er scheef was opgedraaid, waardoor er 'valse lucht' meekwam bij het pompen. Een menselijke fout dus, door mijzelf gemaakt. 😏

Maar nu doet hij het weer.

'Haal de ton maar weg,' zei buurman, 'anders gaat de koe de pomp niet gebruiken. Want drinken uit de ton is makkelijker.'

Dus ik ging daarnet bij Bella de ton weghalen. Wat denk je? Ze haalde haar neus op voor die vieze ton! Ze dronk allang lekker vers water uit de pomp.





'Gewoon, duwen met mijn neus. Makkelijk zat!'