Naakte haver.

on zaterdag 27 februari 2021





Lien was hier een paar dagen en ze vroeg ...


'Mam hebben jullie toevallig ook havermelk in huis?'


Ja, hee, toevallig!! Dat hebben we in huis!! Het blijkt dat we erg hip zijn met die havermelk. Wat heel grappig is want ik heb het niet zozeer gemaakt om hip te zijn maar om meer zelfvoorzienend te zijn. Want haver kunnen we namelijk vrij eenvoudig zelf verbouwen.  


Ik heb er ooit al onderzoek naar gedaan. Welk haver-ras kun je het beste nemen? Ik had zelf dat jaar wat haver verbouwd, maar dat was géén succes. Het was erg lastig om het te oogsten en te dorsen. Het kaf bleef aan het graan vast zitten. Maar toen ontdekte ik dat er ook een soort was ..... naakte haver .... wat makkelijker te dorsen is. Het is een haversoort waar het kaf heel makkelijk vanaf komt.


Het werd onder anderen geteeld door ene zekere Rineke Dijkstra uit Groningen. Dus die heb ik toen maar opgebeld. Kan ik bij jullie wat van dat zaaihaver bestellen? Van die naakte haver? Helaas, kon dat niet. 


Maar ...... wat staat er gewoon in de schappen bij de Ekoplaza??? Diezelfde haver!! Naakte haver! Van het merk ... puur Rineke. Toen ik dat zag heb ik er een paar pakken van meegenomen, om te proberen dat dit jaar ook zelf te verbouwen. En ik heb er ook alvast wat havermelk van gemaakt.





Melkvervangers zijn in de mode, vanwege de zuivel-allergieën en lactose-intoleranties, waar je tegenwoordig zoveel over hoort. Mensen gaan op zoek naar vervangers voor de gewone melk en de zuivel.


En het mooiste is natuurlijk als je dan een vervanger neemt die niet van de andere kant van de planeet ingevlogen hoeft te worden. Zoals havermelk! 


Maar goed. Ik dwaal weer af. Zoals gewoonlijk. 😄😄


Lien vroeg mij dus naar die havermelk. Ze proefde ervan en vond het erg lekker. Toen hebben we samen voor haar ook een fles havermelk gemaakt. De methode (die ik gebruik) is ongelofelijk simpel. Men neme ... twee handjes van die pure haverkorrels, week ze een nachtje, of een paar uur, in een liter water, en breng het dan samen aan de kook. Daarna goed glad mixen, en zeven door een zeefdoek. 


Dan heb je een liter verse havermelk. En wat in de doek achterblijft, de zachte havervezels, die kun je ook gebruiken. De zemelen van haver zijn goed verteerbaar en lekker zacht. Doe ze door je gekookte rijst, roerbakschotels, pap, smoothies, etc. 


Zelf breng ik de havermelk nog op smaak met een snuf zout, en wat van mijn eigen kruidenpoeders, zoals fenegriek, of venkelzaad of kardemom. Maar dat kun je ook gerust weglaten.






Nou, de literfles met havermelk werd in een theedoek gerold en ging vandaag mee in de tas. En ook een zeefdoek, en een zak graan. Zodat Amsterdam nu ook volop aan de havermelk kan. 😊


Het is nu nog de haver van Rineke .... maar wie weet, volgend jaar ... echte Punthorster haver??  

 









🍀🍀🍀🍀🍀



En vanmiddag heb ik kalk gestrooid, op het weiland. Ongeveer een tiende van de aangegeven hoeveelheid. Dat was evenzogoed nog honderd kilo.



De molshopen zijn nu allemaal uit geharkt, er is gras op gezaaid, dat is weer onder geharkt, en vandaag is dus die kalk gestrooid. En binnenkort moet de stalmest er nog op.



...................








Al met al is zo'n weiland dan best wel een bewerkelijk tuintje. 😅😅



Van bruggenbouwers en bomenplanters.

on vrijdag 26 februari 2021






Gisteren was het een drukte van belang voor ons huis. 


Het waren nog niet de bouwers van het fietspad. Die hebben drie weken vertraging door de vorst, en gaan pas volgende week weer verder. Nee, dit keer waren het de bruggenbouwers. Gisteren werd er druk gebouwd aan de laatste details van de fundering van de brug. 


Want .... die brug ... die zou vandaag al komen!




Maar eerst, vanmorgen in het zonnetje, gaf ik de koeien hun ontbijt, en ze dampten met hun warme lijven in de zon. Ze liggen in het diepe stro, en als ze dan opstaan om te gaan eten, in de frisse ochtendlucht, dan slaat de stoom ervan af. Ze zijn altijd zo lekker warm. Als ik koude handen heb dan warm ik die even op achter hun oren. 😊


Ondertussen hoorde ik in de verte Brit blaffen. Er was zeker iets aan de hand? Wat is er Brit?? 


'Er staat een héle lange griezelige vent in de tuin!! Kom snel waf waf!!!!'








Oja. Dat is zeker een hele lange griezelige vent! Man, wat is die lang!!


Grappig dat een hond daarnaar blaft. Het is ook wat, zo'n enorme takel die zich in een paar seconden uitrolt vlak voor je snuit. In jou eigen tuin nog wel!






Het waren de bruggenbouwers. 


De takel, en vlak daarachter de vrachtwagen met daarop een complete brug. Het was echt indrukwekkend hoor, hoe ze dat doen. De brug is kant-en-klaar. Het is een kunststof brug. Paul en ik stonden te kijken naar het plaatsen, en vlakbij stond een man die bij de brug hoorde, en ons een ander vertelde.


Het is een brug van kunststof. En dat gaat heel lang mee.


'Over honderd jaar ligt die hier nog precies zo,' zei hij. 'Nog steeds niks mee aan het handje. Geen onderhoud nodig. Blijft altijd goed.'


Wow. Over honderd jaar. In 2121 dus. Wij zijn dan alweer stof en as en die brug hier nog maar liggen. Zonder een schrammetje. 😉







Ik had ook twee filmpjes gemaakt, voor de liefhebber. Ze staan hieronder. Maar of ze gelukt zijn weet je nooit, dat zie ik ook pas nadat ik de blog heb gepubliceerd. 









Nou, dat was wat op de vroege ochtend.


Bruggenbouwers. Belangrijk werk. En het was mooi om te zien. 


Het is een nogal brede brug geworden. Het pad loopt dan schuin onze tuin in. En er is dus een hele hap uit onze voortuin. Zodra dat hele fietspad er ligt, moeten wij óók aan het 'bouwen'. Er moet een nieuwe heg komen, en een nieuwe hek vooraan de oprit. En misschien ook nog een strook wilde bloemen met een insectenhotel?


Affijn, allemaal leuke projecten. Maar éérst dat fietspad dus.



 




En hierboven zie je de nieuwe kruidensoorten waar ik het woensdag over had. Ze zijn inmiddels geweekt en ook al gezaaid. En ze staan alweer binnen. Want buiten en in de kas is het nog te koud voor die subtropische soorten.


Vooral de Chinese hokjespeul ben ik benieuwd naar. Astragalus Membranaceus. Het is een geneeskrachtig kruid, dat past in het rijtje van ginseng, zoethoutwortel, kurkuma, gember, en al die sterke wortelkruiden. Het is wel zo, dat het langzaam groeit. Je kunt de wortels pas na een paar jaren oogsten. 


Maar wat geeft het. Ik heb geen haast. 


Als je haast hebt, moet je géén tuinder worden. Want alles gaat langzaam. De natuur groeit langzaam. Slow slow. Hoe langzamer, hoe sterker vaak, en waardevoller. Die langzaam gegroeide groenten in je eigen tuintje, hebben vaak veel meer waarde voor je dan de snel opgeblazen 'plof-groenten' die met kunst- en vliegwerk worden geteeld. 


En, nu je toch géén haast hebt, plant dan ook wat bomen. Kan het jou wat schelen dat het tien jaar duurt voor je er wat van kan plukken. In de tussentijd leven er vele vele dieren van, en andere planten gedijen erdoor, en de grond komt stampvol met leven en blijft koel en vochtig en humusrijk, onder zo'n boom.


Bomen planten. Het is echt mooi werk. En het is er nu de tijd voor. Mocht je geen bomen hebben, maak dan stekken, en plant die. En zaai alvast je appel- en peren- en pruimenzaden. Voor volgend jaar alvast! En heb je geen plek, dan kun je allicht in de buurt een plek vinden. Bel de gemeente!






 


En het is nog leuk werk ook! Echt een maart-klus!!






Brit op zolder.

on woensdag 24 februari 2021






Na de dierenronde vanmorgen floot ik Brit voor de ochtendwandeling. Maar ze kwam niet. Wel hoorde ik na een tijdje ... jank jank.


Ik ging eens rondkijken. En kijk nou. Brit zat op zolder en ze durfde er niet meer af.








'BRIT!! Wat doe je daar nou weer?'


'Kattenbrokjes eten.'


'En hoe ben je daar gekomen dan?'


'Nou gewoon hop hop hop.'







Hoe zielig ze ook keek ... ik heb haar er niet vanaf getild. Dat moet je nooit doen. Dan kun je wel aan het tillen blijven. Ik heb gewacht tot ze ein-de-lijk weer terug gehopt was. Na tienduizend aanwijzingen. En de kattenbrokjes, daar gaan we dan maar een andere plek voor zoeken.


Nee, met dieren verveel je je nooit. Ze verzinnen de leukste dingen.😅


Op de wandeling namen we een bos frambozentakken mee. En op allerlei plekken, onderweg, hebben we daarvan stekken gemaakt en die in de grond gestoken. Frambozen stekken erg makkelijk. Zo heb je al heel snel een frambozenparadijsje!







En daarna, vaste prik op woensdag, was het, de dieren overdragen aan Paul, en op pad naar mijn moeder. Waar het gelukkig goed mee gaat. Ze krijgt haar prikken over een paar weken, dus dan kunnen we eindelijk weer 'normaal' bij haar langs. En de kleinkinderen ook! Wat een feest zal dat zijn, na een jaar!


Ik was nog even op mijn oude slaapkamer, met uitzicht op de kerk. Haha en ik moest eraan denken, dat ik ooit eens 's nachts wakker werd in een verschrikkelijke storm, omdat de toren van de kerk bovenop ons huis viel, en precies bovenop mijn kamer. 


Dat dacht ik tenminste. Maar het viel gelukkig mee. Alleen de deur naar het balkon was opengewaaid. En er was een enorme tak tegenaan gewaaid. Maar de toren stond nog gewoon overeind. Het was onbewust toch altijd een tikkie spannend, zo'n hoge toren achter je raam, als het héél hard stormde ..... 






Terug in Punthorst was het heerlijk zacht weer. We waren allemaal warm, de dieren en ik. En ik heb dan het geluk dat ik een vest uit kan trekken. 


De arme dieren zitten nog wel even met hun dikke wintervacht en verenpak.





Overbuurman (de koeienboer) kwam nog even langs. Hij bracht weer takken. En ik vroeg meteen of hij zijn koeien óók zo vuil had. En wat hij aan die dikke plakkaten vuil deed, die soms op de koeien hun knieën zitten. 


Nou, niks hoor. Zei hij. Dat gaat vanzelf wel weer weg, als hun dikke wintervacht uitvalt. En op het weiland worden ze ook wel weer schoon. Als het te erg is, kan de hogedrukspuit er wel op. Met warm weer. Dat vinden ze ook fijn.


Fijn! Dus die schrobbeurt 2 t/m 8 slaan we dan maar over. Gewoon af en toe borstelen, is dus genoeg.







En ook weer een andere buurtgenoot kwam langs met een schattig dochtertje. Ze kwamen hun gemaaide gras brengen. Het is heel dik gras, eigenlijk meer een soort riet.


Vorig jaar gebruikte ik dat op de paden. Maar dit jaar ..... wil ik het als stro gebruiken voor in de koeienstal. Mijn stro is namelijk bijna op. Daarom is de stal ook viezer dan normaal. Maar nu ... is er weer voorraad!


Riet als stalstro ... ik ben benieuwd of het werkt!






In de kas is weer gezaaid. Vandaag waren het bladgewassen. Ook dat ging in druivendoosjes. Dat bevalt erg goed. Door het dekseltje verdroogt het niet snel en hoef je je niet zo vaak druk te maken om water geven en sproeien. 


Want dat is erg belangrijk, dat de zaadjes niet uitdrogen. Dan krijg je slecht opkomend zaaigoed, en later, eenmaal op de akker, vaak 'doorschieters'.


Ook heb ik een aantal hele speciale zaden besteld dit jaar. Chinese en Indiaanse medicinale kruiden. Ik heb geen foto van de etiketten, die hou je tegoed. Alleen deze, van de ballonplant of blaasjeswingerd daar heb ik een foto van, vanwege die bijzondere zaadjes. 


 




Zwarte zaden met een wit hartje. Erg mooi. Indianen maakten hier ook sieraden van. 


De ballonplant of blaasjeswingerd komt vrij moeilijk op gang, maar als hij het doet schijnt hij in ons klimaat prima te gedijen. Hij wordt in veel geneesmiddelen gebruikt vanwege de ontstekingsremmende, jeuk- en pijnstillende werking. 


Al die bijzondere zaden moeten eerst voorweken. Nou, daar zitten ze dan, allemaal in een eigen glaasje!😊




 


Wassen en wachten.

on dinsdag 23 februari 2021






Vandaag zijn de koeien gewassen. Althans ... er is een poging gedaan. Bonnie is vrij schoon, maar Bella heeft vieze knieën en vieze billen en een vieze staart. Maar het viel nog niet mee. Bella vindt het héérlijk als ik haar borstel, maar daarmee krijg je al het vuil niet weg. En dat schrobben met water vindt ze minder leuk.


Dus vandaag was deel 1 van de wasbeurt. Morgen weer een poging. Elke dag een aaitje .... is een schone koe in een week? Maand? 


We'll see! 


🐄🐄









En het was bloemen zaaien vandaag!


Ik heb in één keer alles gezaaid wat ik aan bloemen te zaaien heb. Mijn eigen zaden, in kreukelig krantenpapier, en ook veel gekregen zaden, mooi gesorteerd in zakjes, en de bontgekleurde 'carnavalszakjes' die er nog lagen, uit de winkel.


Alles zit in bakjes. Zolang het niet vriest kan het in de kas blijven. En anders moet het nog even tijdelijk naar binnen. Hoewel de meeste zaden best tegen een graadje vorst kunnen. 


En nu maar wachten!! 


🌷🌼🌺🌹🍀🌸🌼🍀🌻🌺🌹🍀🍀🌷🍀🌼🌻🌸🍀🌸🌹🌺 🌷🌼🌺🌹🍀🌸🌼🍀🌻🌺🌹🍀🍀🌷🍀🌼🌻🌸🍀🌸🌹🌺🌷🌼🌺🌹🍀🌸🌼🍀🌻🌺🌹🍀🍀🌷🍀🌼🌻🌸🍀🌸🌹🌺 🌷🌼🌺🌹🍀🌸🌼🍀🌻🌺🌹🍀🍀🌷🍀🌼🌻🌸🍀🌸🌹🌺