Tiny House.

Het wordt hier steeds levendiger. Nu zijn er weer acht man bij ons ingetrokken, in de voortuin. Gezelligheid kent geen tijd! 😄😄

Affijn, zij zijn steeds druk bezig, en ik ook. Achter. 

Eerst, die laatste knollen eruit. Eén kruiwagen met knollen stond er nog op de tuin. Als die op zijn, zijn alle knollen op. Maar dan is het alweer maart en gaat het gras al bijna weer groeien. 

Na het trekken van de knollen volgt de nazorg voor de bodem. Compost erop en karton. En dan is dat ook weer klaar.

Ook haal ik een selectie voerbieten uit de bakken, en leg ze in kratten. Die gaan mee naar binnen. Het is genoeg voor de koeien voor twee weken. Want Buienradar voorspelt dan misschien maar één weekje vorst .... maar ik ken die oostenwind inmiddels ..... die blijft vaak in het oosten plakken.

Dus ik bereid me voor op twee weken vorst. 

Je ziet daar het miezerige kacheltje ook weer staan. Ik heb hem toch maar weer van zolder gehaald. Wie weet kan hij toch helpen om het voer goed te houden.

Waarom al dat gedoe? Denk je misschien. Om die páár daagjes vorst?

Nou ik zal je zeggen .... ik vind het leuk! Het is een beetje .... doen alsof. Alsof we in de rimboe leven en er een razende sneeuwstorm aankomt en temperaturen ver ver onder nul gaan zakken, máándenlang! Haha.  

Maar ook, bevroren koeienvoer kan ik niet makkelijk kapot hakken. Dat ook. 😊

En vanmiddag is de helft van de struikjes in de grond gezet. Langs de zuidrand van de paardenbak. 

Zie je ze? Nee? 

Ik wel hoor!

Ik zie daar de roze rozen van de wilde roos, en de witte schermen van vlier en ik ruik de héérlijke bloemengeuren van de liguster .... 

En hoor je dan ook niet al dat gezoem, van ál die bijen .... op die meidoorn en sleedoorn? En op de gele kornoelje?

Nee? Echt niet?

tsssssss ......

Binnen ligt nog een oud vest van Paul. Het is géén mooi vest maar het is wel heel warm. Hij draagt het zo vaak dat de ellebogen door gesleten zijn. De witte voering steekt eruit. Ondanks de extra stukken die erop zitten. 

Verstellen vond Paul niet nodig. Het vest is al zo oud en sleets. Hij wilde een nieuwe kopen. Maar dat duurt dan altijd wel een poosje, voordat dat nieuwe vest gevonden is, en ondertussen ga ik er toch mee prutsen. En dan gewoon terughangen. 

Niet uit vrekkigheid hoor, maar gewoon omdat het een leuk februari klusje is. Ik zal er dit keer dan maar geen vrolijk patchwork van maken met roze lapjes en groen garen. Maar gewoon een degelijk donkerblauw stofje erop.

Echt leuk, dat herstellen, en sokken stoppen, en patchwork enzo ... weer helemaal hip is!! Je ziet het overal weer en je wordt er zó door geïnspireerd! Het is nu ineens bijna leuk als er een gat in je kleren zit!!

... en nou deze nog:

Rond half vijf waren de acht heren buiten aan het opruimen, en ik riep, 'Fijn weekend, tot maandag!' maar toen zei één van hen, 'We komen volgende week de hele week niet! Vorstverlet!'

Dus dat betekent dat die keet van hun de hele week leeg staat! Hebben we zomaar een Tiny House in de voortuin! 

 

Jammer alleen dat ik vergat om de sleutel te vragen.