Hoe een Franse kip een hele boerderij voedt.

on zaterdag 30 november 2019






Het was zon zon zon zon van 's ochtends tot 's avonds. Echt on-november-achtig mooi en helder weer.

Wij hadden een gewone zaterdag met 's ochtend voor mij de lessen en verder op de dag wat klussen rondom het huis. Paul fietste ondertussen een prachtige tocht over de Utrechtse Heuvelrug met een paar fietsmaten, waar ik natuurlijk de meest prachtige foto's van te zien kreeg.








Nou ja van de Heuvelrug zie je niet heel veel. Je ziet meer de ruggen van de fietsers. Maar wel erg mooi. Met dank aan Ruud die steeds maar levensgevaarlijk bezig is om die schitterende foto's te maken.馃槉馃槈

Brit en ik hadden g茅茅n Heuvelrug. Alles is hier plat. Wij hadden gewoon hetzelfde uitzicht als gisteren. En eergisteren.









馃悡馃悡馃悡馃悡馃悡


En dan hadden we dus nog .... die Franse kip. Ik zal je zeggen de hele boerderij profiteert ervan!

Allereerst allemaal hartelijk dank voor jullie recepten. Die zijn opgeslagen. Maar ja wij eten niet zomaar een hele kip, dus ik heb wat anders bedacht.

De kip is eerst gekookt, in een hele grote pan. Toen eruit gehaald, en laten afkoelen. In de pan met bouillon heb ik toen heel veel aardappelen en wortelen en bieten gekookt, allemaal in blokjes gesneden.







En toen ben ik de kip gaan uitpluizen. Brrr wat een plakwerkje is dat. Al die peesjes en dingetjes. Een hele wervelkolom zit erbij, die natuurlijk prompt uit elkaar viel in duizend stukjes. Er mocht geen enkel stukje bot achterblijven in het vlees, dus het was echt zoeken. Sommige botjes waren zo dun als naalden.

En toen is alles verdeeld. Het mooiste vlees, dat is voor onszelf. Dat gaat in de vriezer en daar ga ik met kerst een ragout van maken. En het minder mooie vlees, de huid en de peesjes en dat wat taaier spul, dat is h茅茅l fijngesneden, weer teruggegaan in de grote pan.

En de kale botten die overbleven heb ik h茅茅l lang gekookt in een deel bouillon. Tot het dik werd, van de collagenen. Dat is een eiwit dat in botten zit, en dat h茅茅l goed is voor je eigen botten en pezen en spieren. Botjes eruit gezeefd, en een deel van het aftreksel bewaarde ik voor soep, voor onszelf, en een deel ging weer in de grote pan.

Die rode kleur dat komt van de bieten.





Die grote pan, met groenten en kip, dat is voor Brit, en ook een deel is voor de katten. Om het te binden heb ik er nog een flinke kop roggemeel bij gedaan. Eerst in een apart pannetje een papje maken van meel met wat bouillon, en dan bij de grote pan gieten, en roeren. Het wordt dan een stevig gebonden massa. Het is nu dus ongeveer driekwart groenten, verder kip, bouillon, wat graan, en nog een snuf zout.

Het staat nu af te koelen. Morgen gaat het in zakjes van 300 gram in de vriezer.

Moet je nagaan, 茅茅n zo'n Frans kippetje ..... bijna weggegooid ..... geeft smaak en vitaliteit aan wel dertig zakjes dierenvoer, en aan onszelf, in ragout en soep, en 贸贸k nog aan de kippen, want ik ben die botten voor een tweede keer aan het uitkoken. Daar gaat dan wat gekookte aardappel en graan bij en dat gaat naar de kippen.





Dankjewel Frans kippetje! Voor je levenskracht, doorgegeven aan alle boerderijbewoners!

(behalve aan Bella natuurlijk want die is hartstikke vegan!)





Franse kip.





Een gevarieerd ontbijt is belangrijk, zegt men. Je moet niet steeds elke ochtend maar hetzelfde eten.

Na maandenlang elke ochtend roggepap, ben ik maar es van ontbijt veranderd. Ik eet nu 's ochtends van die dikke pillen brood. Het is gemaakt van rogge en tarwe. Eerst even roosteren, dan dik boter erop en een snufje zout. Of met een paar gebakken eitjes. Goeiemorgen!!馃槉

Het had bij ons de hele nacht geregend, gisteren, en oh oh hoe zou ik de stal aantreffen? Helemaal overstroomd? Maar niks hoor. Niks overstroomd. De dammetjes hebben hun werk gedaan, en Bella stond heel rustig te kauwen in een kurkdroge stal. 






Droog voer, een droog bed, en droge hoeven. Hoera. 馃槉

En na het ontbijt ligt en staat het hele stelletje tevreden in de stal. Kijk, van zo'n plaatje word ik nou echt blij!






Brit en ik tornden ondertussen door de regen, en door de watermassa's in de waterbergingen.

En hieronder, laat ik je even zien hoe riet groeit. Omdat je dat altijd al wilde weten natuurlijk!! 馃槃馃槃

Maar serieus, riet, dat is een ontzettend mooi natuurproduct, wat gewoon in ons eigen Hollandse landje groeit. In de drassige grond. Je kan er daken mee dekken en vele gebruiksvoorwerpen mee maken. En zelf gebruik ik dat verse riet als compost.

Het is een zeer waardevolle plant! En maar es hier hoe sterk het is. He groeit gewoon met lange uitlopers over de grond, en uit elk scharniertje groeit weer een nieuwe stengel! Zo heeft riet h茅茅l snel een stuk land bedekt.

(is het te zien?)







De hele waterberging gonst nog van leven. In de jonge boompjes zijn naast het oude blad de nieuwe bladknoppen alweer te zien.

Maar goed. Even wat anders. Ik ben deze week nogal aan het nadenken over plastic, en duurzaam leven. Het komt ook door dat fb bericht van de week, waarin ik AH verwijt ons weer te overspoelen met de zoveelste plastic-rommel-actie.

Maar wat doe je er zelf aan? Hoe kun je je plastic gebruik n贸g meer verminderen? Want haast alles wat je koopt zit erin verpakt.

Wat doen anderen? Vriendin Nicolette bijvoorbeeld heeft besloten om een jaar lang g茅茅n nieuwe kleding te kopen. Kringloop mag wel. En ik ga vanaf nu met haar mee doen. En ik app-te voor de grap ... zullen we dan een tijdje alles kringloop doen? Dus ook kadootjes en huishoudspullen en schoenen en alles?






Zelf zocht ik een paar zwarte laarzen. Mijn oude zijn versleten. En kijk, voor nog geen tien euro een paar prima laarzen.




BH's en ondergoed van de Kringloper vies? Waarom? Je kunt het toch wassen? En voor 50 cent per stuk zijn het leuke sintkadootjes.

Voor iemand die net begonnen is met naaien zag ik een soort van mini-naaidoosje, met alles erin. Als je dit spul allemaal per stuk koopt ben je tien keer zoveel kwijt, en heb je ook een hele bult met  plastic verpakkingen.

En het is nog een leuke verrassing ook, om dan thuis te kijken wat er allemaal in zit.







Nou, ik was ook nog op zoek naar wat mooie stoffen, voor om kussens, voor op onze nieuwe bank. Maar in plaats van stof vond ik complete kussens! Precies de goeie! Ik had het zelf niet kunnen verzinnen!

Dat is ook weer klaar. Vier kussens voor 8 euro.




Misschien doe je een tijdje mee? Voor alles wat je nodig hebt, 茅茅rst even bij de kringloop kijken? Als je leuke vondsten hebt stuur me gerust een fotootje dan plaats ik hem.

Alleen voor je eten .... tja ..... dat hebben ze niet bij de kringloop. Als je dat 贸贸k plastic vrij wilt hebben, moet je echt zoeken, naar onverpakte spullen. Of .... het zelf gaan kweken natuurlijk!

Ik laat nog even het zuurdesembrood zien. Het desem ging zo snel, dat ik na vier dagen al genoeg desem had voor een middelgroot brood. Ik liet woensdag de hoeveelheden zien, maar hier zie je nog wat anders. Het is namelijk zo, als je een brood bakt van p煤煤r volkoren roggemeel, dan wordt het vrij zwaar. Paul heeft het liever wat lichter.

Dus ... moest ik wat bloem hebben. En dat kan je 贸贸k van je eigen graan maken, namelijk door het gemalen graan te zeven. Je krijgt dan een bakje met fijne witte bloem, en een bak met de resten. De vezels.






Het deeg van woensdag, waar nog geen zout bij zat, daar heb ik twee eetlepels van in een bakje in de koelkast gezet, als nieuwe zuurdesemstarter, en vervolgens aan de rest van het deeg zout toegevoegd en het bakje met bloem.

Dan flink kneden, en er een bal van vormen. En dan ... rol je die deegbal d贸贸r die resten heen. Dus door die vezels. Want dat geeft een prachtige knapperige korst!!

En zo gebruik je toch weer alles van je graan! Eventueel overgebleven vezels kun je gebruiken als paneermeel.





En dat was het eerste zuurdesembrood weer, van dit seizoen!

Vanochtend kwamen Ineke en haar man langs. We kennen elkaar via het blog en via allerlei projecten waar Ineke zich voor heeft ingezet. Zo leuk om zo op een doordeweekse dag gezellig te praten en het overal over te hebben. Waar je zoal over nadenkt. Wat je bezighoudt. Want hoe leuk al het boerderijwerk ook is, een goed gesprek hoort er ook bij. 

Met mensen dan he, want met dieren en planten praat ik natuurlijk de hele dag! 馃槃

Tassen vol spullen kwamen mee. Nou kom maar gauw weer eens langs! En ook zonder spullen welkom hoor!






Bij het boodschappen doen vanmiddag belandde er zomaar een kip in mijn mandje. Terwijl we zo goed als vegetarisch eten. Wat wij met die kip moeten? Och, ik weet niet, ik had met haar te doen. Ze lag in de 35% korting bak.

Het is een kip uit Frankrijk. Op het etiket staat dat zij daar een mooi leven had. Hm, nou, ik hoop het. Maar dan wordt je dus geslacht, en verpakt, en naar Nederland vervoerd ..... en dan wil niemand je hebben!!

Uiteindelijk wordt zo'n kip dan weggegooid. Dat weet ik toevallig. Zelfs het personeel mag zo'n kip niet meenemen.

Dus ..... een niet-bio kip ... ook nog verpakt in dik plastic ..... ging met ons mee naar huis. Ik weet niet eens hoe je zo'n hele kip klaar moet maken. Maar we verzinnen wel wat.






Nu twijfel ik alweer. Of het nou slim was of juist niet.
Maar soit, ze zit bij ons in de vriezer.




Een gewone en ongewone dag.

on woensdag 27 november 2019





Een gewone dag, en toch ook weer niet.

Elke ochtend begint met de dieren. Ze staan al luidkeels te roepen allemaal. De hanen komen mij tegemoet. Waar blijf je nou?? En Bella kijkt ook al om de hoek.

Katten en hond lopen voor je voeten en laten je half struikelen in het halfdonker. Man man wat willen ze allemaal graag hun voer. Maar ook aandacht natuurlijk. Het zijn n茅t mensen! 馃槉






Als alle magen gevuld zijn, begint de tweede ronde. Bella gaat naar het weiland. En de kippen klimmen met z'n allen op de voerbak van Bella. Ze pikken de zaadjes uit het hooi.

En dan zitten ze daar gezellig te kletsen en uit te buiken.







De katten, die 's nachts meestal in touw zijn, gaan na het ontbijt slapen. En Brit gaat met mij haar vaste rondje lopen. Om het weiland, rondom de tuinen van De Zonnehorst, en om de twee waterbergingen heen. Anderhalve kilometer.

Elke keer hetzelfde rondje. Elke keer mooi.






En weer thuis, is er n贸g iets dat gevoed moet worden. De zuurdesemstarter!

Hij krijgt weer een dubbele portie. Dit keer dus vier eetlepels meel en net zoveel water. Roeren, tot een glad en vrij dik papje. Ik zet hem niet te warm, want hij rijst me anders veel te snel.


 

Er liggen stalen stof op tafel. Die had ik besteld om een idee te krijgen wat voor stof we moeten nemen voor de kussens, voor op de nieuwe bank. Want het is wat flets allemaal. Eigenlijk moet je daar iemand bij hebben die er verstand van heeft. Ik heb er g茅茅n verstand van, van binnenhuisinrichting. Ik doe altijd maar wat.

Het liefst gebruik ik wat ik al heb. Stoffen, verzameld van diverse kringlopers, of gekregen. En daar dan hoezen van maken voor om onze bestaande kussens. Maar of dat wat is?

Even wat uitproberen ..... hm .... het is niet lelijk ofzo ...... maar nog steeds wat flets




Nou. Ik weet het nog niet.

Dan nog wat van die gewone klusjes. Stekken maken van een citroengeranium, die nog in de kas staat. Het is daar te koud voor hem, maar hij is te groot om binnen te zetten. De oplossing is dan om er stekken van te nemen.

Dan kan hij binnen verder leven in zijn kinderen en kleinkinderen! 馃槉

Zaadjes verzamelen. Het is een tweede natuur geworden. Van bijna alles neem ik zaad. Zoals van deze biologische paprika uit de winkel. Vorig jaar ging dat prima, er kwamen goeie planten uit.

Waar je wel aan moet denken bij paprika is dat je hem zo vroeg mogelijk opkweekt. Het liefst al in februari. Anders is het seizoen te kort voor hem om vrucht te dragen.





En elke dag ..... werken aan de compost. Dat gaat het hele jaar door. Altijd als er tijd over is, dan keer ik een hoop om, of zet een nieuwe hoop op. Elke hoop bestaat uit lagen compost afgewisseld met mest-soep. Die compost, dat kan van alles zijn. Hoe meer verschillende soorten, hoe beter.

Mest hebben we nu gelukkig altijd op voorraad. Dank zij Bella. Compost, daar ben ik altijd naar op jacht! 馃槉







En toen ... vanmiddag .... was er iets ongewoons. Een begrafenis.

Onze zeer geliefde buurtgenoot Harry Dons is vorige week overleden. Slechts 68 jaar oud. Zeven jaar geleden werd bij hem agressieve kanker geconstateerd. Hij had nog maar kort te leven. Maar hij heeft een dijk van een vrouw, Janny.

En Janny zei ... komop, we gaan 谩lles en 谩lles doen om jou weer gezond te krijgen! Baat het niet dan schaadt het niet. Ze heeft er een hele studie van gemaakt. Hun hele eet- en leefpatroon ging op de schop. Al hun eten werd vanaf toen 100% onbespoten en puur natuur en helemaal tot op molecuul-nivo verantwoord. Uitgekiende preparaten. Alles erop en eraan.

En het hielp! Harry heeft nog zeven jaar geleefd! Tot enorme verbazing van alle behandelende artsen.






Toch kwam de kanker uiteindelijk terug, en nu is hij overleden.

Met de hele buurtschap waren we bij de uitvaartdienst. Dat vind ik bijzonder. Dat je dat samen doet. Een buurtschap, niet alleen voor de jaarlijkse barbecue, maar ook voor bij een uitvaart.

En ook om samen de achtergebleven persoon op te vangen.





Ik bracht Wim en Jacky thuis, en in hun tuin was het een schitterend kleurenpalet van bladeren. Echt z贸 mooi. Wim heeft de naam van de boom genoemd maar het is me ontschoten.

We hebben enorme boeketten van die bladeren gemaakt, want ik zag daar iets in ... een project .... als nagedachtenis. Harry hield heel veel van kleuren, en hier lagen ze voor het oprapen.

En niet alleen op de grond waren die kleuren ....






.... maar precies terwijl Harry werd begraven, door zijn familie, in besloten kring, verscheen vanuit het niets, p谩l boven het dorp en boven hun huis, een prachtige regenboog.

Echt heel mooi. En hopelijk troostgevend voor de familie.








De bladeren zijn tussen kranten en bedolven onder dikke boeken bewaard. Hopelijk blijft de kleur intact. Herfstbladeren. Ik heb er iets mee. Jullie?

馃崅馃崅馃崅馃崅馃崅馃崅馃崅




En toen ...... ging de dag weer gewoon verder .... met gewone dingen. Want zo gaat het.

Vanavond bleek dat de desem toch al weer was verdubbeld en ik heb er maar meteen een deeg mee gemaakt. Dat was vrij simpel. Ik nam 400 gram meel en 400 ml water en mengde dat met het desem. Goed roeren. Vooral g茅茅n zout erdoor, dat komt later. Dan in een kom met een schotel erop, en een doek eromheen.

Op een warme plek, een nacht laten rijzen.









En tot slot kregen we vanavond nog een nieuwe huisgenoot, met de post.

Het is een Johannesbroodboom. Een uitheemse boom dus. Die ik hier graag wil proberen op te kweken. De zaden zijn heel voedzaam en je kan er een soort chocolade van maken, maar dan zonder dat je suiker hoeft toe te voegen.





Ik nam hem uit de doos en moest een beetje trekken en plop er viel meteen een takje af. Nee he. Wat zonde!

Hoewel? Misschien stekken?






Een gewone en ongewone dag. Want die dingen liggen soms vlak naast elkaar. 馃寛