Wintertuin wordt lente-tuin. En zéér handige geiten.

Er kwam nog geen ladder aan te pas.

Met wat touwen en lussen hesen de boom-snoei-mannen zich in een paar tellen omhoog, metershoog, de eikenboom in. Er moesten hier en daar van onze bomen wat onderste takken af, omdat die het dak raakten en het riet beschadigden.  

Met grote zorgvuldigheid, om de bomen zo weinig mogelijk te beschadigen, werden die takken eraf gezaagd. Nou, het is goed gelukt, en er was zelfs nog oogst.

Een flinke stapel brandhout. Mooi klusje voor Paul. En een berg houtsnippers. Ook heel handig. Bijvoorbeeld als paadjes op de tuinen.

Zoals voor de wintertuin. Daarvan wil ik een voorjaarstuin maken. De boerenkool gaat nu uitlopen en krijgt alweer jong blad, maar er is ook al een begin van bloei te zien. Ik laat er daarom vier staan, voor het zaad, en voor nog wat verse koolblaadjes, en de rest mag eruit. De uitgetrokken planten gaan terug op de grond voor bescherming en voeding van de bodem.

Ook van de preien gaat de helft eruit. Die eten we op. En dan kunnen de nieuwe sla-plantjes er weer in, en de andijvie, en de tuinbonen. De houtsnippers gaan er als paadje omheen, en zo heb je in een mum van tijd een lentetuin in plaats van een wintertuin.

Zo'n vroege lente-tuin heeft wel een risico. Als het ineens weer hard gaat vriezen kun je zomaar een deel van de oogst kwijtraken. 

Elk jaar ben ik met een paar gewassen heel vroeg, soms gaat dat goed en soms ook niet. Maar ik vind het echt wel het risico waard. Want op deze manier hebben we bijna altijd een continue aanvoer van groenten het hele jaar door. Ook al verlies je wat, er blijft altijd genoeg over.

En dit tuintje ligt daar vrij beschut, door de nieuwe takkenrillen, die nu om de hele paardenbak heen liggen. Het ligt net mooi in een windvrije hoek. Dat had ik van te voren niet zo bedacht. Gewoon een mazzeltje.

Zo'n takkenril is dus niet alleen een mooie plek voor de dieren, maar kan zo de tuinder ook voordeel opleveren. Wij hadden de buurt gevraagd om takken, en ze bléven maar komen. We zijn toen steeds maar weer nieuwe takkenrillen gaan aanleggen. Haha er is er nu zelfs eentje dwars over het weiland. Laat ik later wel zien. 

Maar goed, met al die takkenrillen heb je heel veel palen nodig. En de palen die ik bij de Hubo kocht waren inmiddels allang op. Dus gingen we van de dikste takken maar zelf palen zagen. Dat ging prima. En de geiten ..... hebben ook geholpen!

Want, we hadden heel veel lange wilgentakken. Maar die kun je dus niet als palen gebruiken, want die gaan meteen uitlopen en weer tot bomen uitgroeien, als je ze in de grond zet. Maar het grappige is, dat geiten dól zijn op de bast van wilgentakken. Dus wij legden die takken in het weiland, de geiten aten de bast eraf .... 

.... en dan kun je er wél palen van zagen. Want als de bast eraf is loopt zo'n tak niet meer uit! Superhandige beesten joh, die geiten!!  

Nou, zo zijn we dus bezig. Met dat soort dingen.

Enne, wát een onstuimig weer was het afgelopen dagen. Maart roerde flink zijn staart. Mijn was is gisteren drie keer kletsnat gegeseld. Maar door de harde wind en felle zon droogde het ook steeds weer. Wel moest ik toen de helft van de sokken en onderbroeken uit de struiken vissen. 

En de striemende hagel op de ramen, nou daar kon je amper nog doorheen kijken. En dat in een dorp als Punthorst waar de ramen altijd allemaal glanzen als spiegels! 

Ik ben ze vandaag dus maar es gaan lappen. Bah, echt zóó niet mijn ding. Raampje na raampje. Pffft. En dan moest de binnenkant ook nog, want anders heb je er nog niks aan.  

Het enige leuke eraan is als het dan weer klaar is, ben je er weer weken vanaf. En toen kwam Paul ook nog thuis met een leuke verrassing meegenomen uit Utrecht. 

  

 

Maar dat is weer voor een volgende keer!

Er is ooit een tijd geweest ....

Er is ooit een tijd geweest ... jaren geleden alweer .... dat ik elke dag blogde. Echt, bijna elke dag. En ook lange berichten hoor, soms. Met veel foto's.

Maar ja toen hadden we nog geen boerderij. Toen woonden we nog in een gewoon huis en had ik niks te doen. Dus dan blog je elke dag. Haha. Nee, echt niet, grapje hoor. Toen was er óók al veel. Maar er was toen wel méér tijd voor bloggen. En nu is het zaterdagavond en heb ik al weer dagen niks laten horen. Het is gewoon de maart-moeheid. De hele dag weer buiten werken, dat moet altijd enorm wennen. 

Maar goed. Ik had wel weer bendes en bendes leuke foto's. Dus toch maar even kijken? Wat vind je leuk om te zien? Huishoudelijke dingetjes? Zoals het opzijgeschoven fornuis van mijn moeder, dat we woensdag hebben schoongemaakt? Leuk?

offe ...... 

Of vind je het leuker om mee te kijken bij de bijen-les, van donderdag? We hebben dit keer geleerd om honingramen en broedramen zelf te maken.

Ik heb er wel 20 foto's van, maar hier even een kleine selectie. Je maakt zo'n raampje van houten latjes, en daar komt een voor geperst plaatje bijenwas in. Dat gaan de bijen dan zelf verder uitbouwen. 

Je rijgt een ijzeren draad door het raam, via de gaatjes aan de zijkant. En met een klein stroomstootje 'smelten' die draadjes vast in de bijenwas. Dat geheel kun je dan in de kast hangen, en de bijen bouwen hierop dan dikke cellen waarin ze honing verzamelen, of waarin de koningin eitjes legt die uitgroeien tot jonge werkbijtjes, of darren of nieuwe koninginnen. 

Weer iemand anders is misschien meer geïnteresseerd in kaas maken? Dat is de volgende serie foto's. Dus daar ook maar even meekijken?

Ik had een paar pakken geitenmelk meegenomen uit de 35% bak. Met de bedoeling om daar een mooi kaasje van te maken.

Kaas maken, dat kan ingewikkeld, en het kan ook gewoon op z'n 'moeskersmoestuins'. Simpel, dus.😊 Het enige wat je nodig hebt is een goed recept (www) waarin je de juiste verhoudingen zuursel, stremsel en eventueel calcium kunt vinden. Dat moet je dus wel aanschaffen. Verder, alle andere spullen heb je vast wel in huis. In plaats van kaasdoek kun je bijvoorbeeld prima een oudere grof geweven theedoek gebruiken. En als kaasvorm kun je ook een zeef nemen. 

Ik heb de melk eerst verwarmd tot ongeveer 38 graden, toen het zuursel, het opgeloste calcium, en tot slot het opgeloste stremsel erbij geroerd. En dan wacht je een dik half uur en dan gaat de melk scheiden in wrongel (een soort dikke gelei) en wei (dunne gelige vloeistof).

De wrongel snij je in blokjes met een mes of met een echte wrongelsnijder, en dan giet je de wei af. De wei moet je zeker bewaren, het is heel voedzaam. Sommigen vinden het lekker om zó te drinken, maar ik gebruikte het in brooddeeg. Het brood wordt er smeuïg van en eiwitrijk.

Maar goed, het gaat nu dus om die wrongel. Die schep je dan in een gladgetrokken doek, in een zeef, en laat hem uitlekken. Om de paar uur omdraaien. Uiteindelijk heb ik hem in de rijstkoker gestopt, die had precies de goeie vorm. En dan wachten. En als je wilt kun je er een steen op leggen om de laatste wei eruit te krijgen.

Voor een precies recept moet je dus zelf even op www zoeken.

Volgende keer wil ik een harde kaas maken. Ik had me nu verkeken op de hoeveelheid stremsel. Dus werd het dit keer een zachte kaas. Je kunt hem natuurlijk kruiden en zouten, maar wij aten hem dit keer naturel. 

Op crackers, in allerlei recepten en ook op de quiche. Hij is dus al op.

Of kwam je voor het laatste nieuws van Prachtlint Staphorst?  

Nou, er is zeker nieuws! We hebben gisteren het project hier om de hoek, in Punthorst, afgemaakt. Je weet wel, waar we die takkenril hadden aangelegd. En boompjes geplant en bloemen ingezaaid. Daar is gisteren ook een insectenhotel bijgeplaatst, en natuurlijk een prachtlint bordje erbij!

Het zier er prachtig uit nu en is een waardevolle natuurparel geworden. Met dank aan Jan en Jan en Paulus en Lia en Harm en Paul en Henk en Jasper en andere Jan en de jongens van andere Jan. 

En kijk eens wat een wondermooi insectenhotel!!

Oja en de tuin!

Moestuinblog! En soms vergeet ik het moestuin-nieuws! Tssssss!! Nou, volop reuring hoor, op de tuin! Er is deze week een hoek vrijgemaakt, en palen gezet, waar de capucijners langs zijn geplant. Die waren al voorgezaaid. Dus daar staat nu ineens al een rijtje groen! En de erwtjes volgen binnenkort, bij die andere palen.

En nu maar hopen op géén duiven!

In de kas wordt ook elke week druk bijgezaaid. Vandaag weer een serie bakjes met bloemen, en ook eentje met prei. 

Prei zaai ik altijd gewoon met kaf en al. Als je je eigen zaden van het vorig jaar gebruikt dan ken je het wel. Het is een ontzettend gepriegel om de zaadjes uit de bloemknoppen te peuteren. Dus doe ik dat gewoon niet. 

Kijk maar, zó gaat het bij mij op de aarde. Dan nog een laagje aarde of scherp zand erover, stevig aandrukken, en het komt helemaal goed. De jonge preitjes groeien rustig tussen al die rommeltjes door.

 

De losse bakjes zet ik bij voorkeur met z'n allen op een dienblad of een zeef, zodat je ze makkelijk tegelijk kunt verplaatsen. In de zon, uit de zon, of even naar buiten, bakjes open, en de sproeier erop. Met de hele bubs tegelijk.

Ze bespaar je jezelf heel wat heen en weer geloop!

Kijk, ze staan nu achteraan, bovenop de zeef met de aardappels, die staan te kiemen. Dat is ook een voordeel van die zeven, je kunt ze stapelen. In het voorjaar heb je in de kas namelijk altijd ruimtegebrek!

Of wilde je de geiten zien? Of nog wat recepten lezen?

Ik heb natuurlijk geen idee waarvoor je langskomt en wat je zoal leuk vind om over te lezen, maar hoop dat je wat van je gading vindt in deze ratjetoe! 

In elk geval ... leuk dat je langskwam!😊

 

Recept voor de échte groente-liefhebbers!

In de groentelade lag nog één winterwortel. En ook nog een stuk prei, en een kwart bloemkool. En in het broodmandje lagen nog aardappelen en uien. Van beiden nam ik er ééntje.

En van daaruit ontstond zó maar een nieuw recept voor groenteburgers. Dit keer zonder kaas, met veel minder meel, en met nóg meer groente. Het is een recept voor de Veggie-Die-Hards, voor de échte groenten liefhebbers!

Alle groenten zijn fijngehakt in de keukenmachine. In een grote kom roerde ik toen één ei los met 4 eetlepels volkoren (mais)meel, wat olijfolie, kerrie, onze eigen gedroogde oregano en tijm, een flinke schuif peper en wat zout. Dan de groenten erbij, roeren, en even laten staan zodat het vocht uit de groenten goed mengt met het meel. 

Dan maak je er platte burgertjes van die je aan beide kanten bruin bakt. Je hebt zo een groenteburger die die naam écht verdient, want meer dan driekwart bestaat uit groenten. Zo kom je wel aan je dagelijkse dosis mineralen. En heb je meteen de groentelade opgeruimd. 

Ik heb er voor de lunch zes opgegeten. Haha. Echt hoor. ZES. Twee borden vol. 😄

 

Het zijn dan ook steeds hele intensieve dagen. Elke dag is er wel wat. Ik zou nog een terugblik geven van de actie in IJhorst, afgelopen zaterdag. Man, wat hadden wij mazzel met het weer! De hele tijd regen voorspeld maar op zaterdag hadden we een stralend maarts zonnetje!

Veel inwoners kwamen tegels inwisselen voor plantjes. En dan gingen we ze helpen bij het planten. En er is ook een grote pruimenboom geplant op het veldje, voor de bewoners. En uiteraard hebben we een insectenhotel geplaatst, gemaakt door Jan en Henk, en gevuld door Lia en Nadine.  

Wethouder Alwin Mussche kwam de nodige openingshandelingen verrichten. En hij vond het zo gezellig dat hij de hele ochtend bleef. Ook hij ging druk aan het sjouwen met afval en puin wat de bewoners mochten deponeren in de container. En helpen met de andere aktiviteiten.

De Dorpsraad van IJhorst was er ook, met koek voor bij de koffie. Onze tasjes werden ondertussen huis aan huis uitgedeeld, heel slim bedacht van Anja van Stichting Welzijn. En er kwam een bewoonster een grote pan soep brengen tussen de middag.

Aan het einde van de ochtend waren er nog een stuk of wat bessenstruiken over. Wat doen we daarmee? Samen met Roelina van de woningbouwvereniging heb ik een tegelrij weggehaald in één van de tuintjes.

We hebben het witte zand afgegraven, en er aarde in geschept. En daar gingen de bessenstruiken in en ook een rijtje anemonen. 

De bewoners hielpen volop mee maar wilden liever niet op de foto. Maar hier toch een impressie. 

Ja dat was dus zaterdag.

Gisteravond was de jaarvergadering van de Dorpsraad van Punthorst, hier bij ons in het dorpsschooltje. Ook daar weer de wethouders en de burgemeester, en de politie kwam ook een presentatie geven. 

Tja als prachtlint-coördinator moet ik dit soort zaken wel volgen natuurlijk. Want wie weet valt er iets te regelen om ergens weer een stukje natuur aan te leggen! Je hoort veel op zo'n avond, ziet en spreekt veel mensen. Erg nuttig. Maar toch ...

..... haha je ziet het wel he ..... toch is DIT de plek waar mijn hart ligt! Buiten! In de tuin of op het land. Lekker aan het werk, de tuin aan het inzaaien, of bomen planten of een takkenril aanleggen.

Vanmorgen heb ik een deel van de 'winterdeken' van de moestuin gehaald. Het katoen is bijna helemaal vergaan. De grove delen zijn op de composthoop gegaan, en het fijnere spul laat ik uiteraard liggen. Dat wordt weer door de bodem verwerkt.

Er zijn wortelen gezaaid, en een paar rijen uien, en ook alvast wat aardappels. 

 

Het is wel weer wennen, zo'n hele dag op de tuin werken. Het lukte nog nét om dit blogje te typen maar nu vallen de luiken hier dicht. 

Truste!😴