Met wat touwen en lussen hesen de boom-snoei-mannen zich in een paar tellen omhoog, metershoog, de eikenboom in. Er moesten hier en daar van onze bomen wat onderste takken af, omdat die het dak raakten en het riet beschadigden.
Met grote zorgvuldigheid, om de bomen zo weinig mogelijk te beschadigen, werden die takken eraf gezaagd. Nou, het is goed gelukt, en er was zelfs nog oogst.
Zoals voor de wintertuin. Daarvan wil ik een voorjaarstuin maken. De boerenkool gaat nu uitlopen en krijgt alweer jong blad, maar er is ook al een begin van bloei te zien. Ik laat er daarom vier staan, voor het zaad, en voor nog wat verse koolblaadjes, en de rest mag eruit. De uitgetrokken planten gaan terug op de grond voor bescherming en voeding van de bodem.
Ook van de preien gaat de helft eruit. Die eten we op. En dan kunnen de nieuwe sla-plantjes er weer in, en de andijvie, en de tuinbonen. De houtsnippers gaan er als paadje omheen, en zo heb je in een mum van tijd een lentetuin in plaats van een wintertuin.
Elk jaar ben ik met een paar gewassen heel vroeg, soms gaat dat goed en soms ook niet. Maar ik vind het echt wel het risico waard. Want op deze manier hebben we bijna altijd een continue aanvoer van groenten het hele jaar door. Ook al verlies je wat, er blijft altijd genoeg over.
En dit tuintje ligt daar vrij beschut, door de nieuwe takkenrillen, die nu om de hele paardenbak heen liggen. Het ligt net mooi in een windvrije hoek. Dat had ik van te voren niet zo bedacht. Gewoon een mazzeltje.
Zo'n takkenril is dus niet alleen een mooie plek voor de dieren, maar kan zo de tuinder ook voordeel opleveren. Wij hadden de buurt gevraagd om takken, en ze bléven maar komen. We zijn toen steeds maar weer nieuwe takkenrillen gaan aanleggen. Haha er is er nu zelfs eentje dwars over het weiland. Laat ik later wel zien.
Maar goed, met al die takkenrillen heb je heel veel palen nodig. En de palen die ik bij de Hubo kocht waren inmiddels allang op. Dus gingen we van de dikste takken maar zelf palen zagen. Dat ging prima. En de geiten ..... hebben ook geholpen!
Want, we hadden heel veel lange wilgentakken. Maar die kun je dus niet als palen gebruiken, want die gaan meteen uitlopen en weer tot bomen uitgroeien, als je ze in de grond zet. Maar het grappige is, dat geiten dól zijn op de bast van wilgentakken. Dus wij legden die takken in het weiland, de geiten aten de bast eraf ....
Nou, zo zijn we dus bezig. Met dat soort dingen.
Enne, wát een onstuimig weer was het afgelopen dagen. Maart roerde flink zijn staart. Mijn was is gisteren drie keer kletsnat gegeseld. Maar door de harde wind en felle zon droogde het ook steeds weer. Wel moest ik toen de helft van de sokken en onderbroeken uit de struiken vissen.
Ik ben ze vandaag dus maar es gaan lappen. Bah, echt zóó niet mijn ding. Raampje na raampje. Pffft. En dan moest de binnenkant ook nog, want anders heb je er nog niks aan.
Het enige leuke eraan is als het dan weer klaar is, ben je er weer weken vanaf. En toen kwam Paul ook nog thuis met een leuke verrassing meegenomen uit Utrecht.
Maar dat is weer voor een volgende keer!
0 reacties:
Een reactie posten