Een vrolijk gezicht.

Morgen hebben we een leuke klus met Prachtlint Staphorst. We gaan in IJhorst op bezoek in een woonwijk, en daar de buurtbewoners helpen om hun tuinen op te fleuren! 

Zin in! Wel had ik zoals gewoonlijk de voorbereiding uitgesteld tot het laatste nippertje, vanmorgen dus. Alle bewoners krijgen van Prachtlint Staphorst een tasje, met bloemzaden en tuintips. Die tasjes die had ik al, stápels van die mooie kleurige tasjes hebben we nog, gekregen van Ankie. 

Maar die zakjes moesten nog dus nog van kranten worden gevouwen, en gevuld worden met zaden. Vorig jaar heb ik van alle bloemen uit de tuin zakken vol zaden gedroogd en bewaard, speciaal voor de Prachtlint projecten. Nou, bakkie koffie erbij, en een ochtendje aan het vouwen en vullen dus. 

Vijftig stuks van alles. Best te doen.

 

Alleen dom genoeg vergat ik om bij de tuintips onze website en contactgegevens te vermelden. Waaaaah. Stóm beginnersfoutje. Nou ja, één keer mag dat. Volgende keer NIET vergeten!  

Het was een vrolijk gezicht, vijftig van die kleurige tassen op stapeltjes. En nou maar hopen dat er flink wat mensen op af komen morgen. Want hoe méér er meedoen, hoe mooier en groener die wijk kan worden! Ik hoop je er morgen nog iets van te kunnen laten zien.

Kijk en daar heb je de dames. Ze kwamen naar ons toe rennen toen we de waterbakken gingen vullen, Brit en ik. Nou ja, vullen was het niet. Want er was haast niks uit. De geiten drinken maar erg weinig. Maar dat zal wel normaal zijn want ze zien er niet uit alsof ze dorst hebben.

Dus gooi ik elke drie of vier dagen die watertonnen leeg en vul ze opnieuw. Zodat het water niet te oud wordt. En daar stonden ze dan vol aandacht naar te kijken. 

Maar eruit drinken? Neu. 

Nu het ineens zo mooi maarts weer is krijg ik ineens de kolder in de kop. Alles moet ineens tegelijk. De tweede en derde serie aardappels te kiemen leggen. Alle kolen voorzaaien, en ook de sla en de bloemen. En oja de uien moeten geplant. En plantjes verspenen enne ..... hellep .... alles eigenlijk!

In een mooi tempo vanmiddag, kwam er heel wat klaar. Eerst maar bakken zoeken om de potjes op te zetten. Mijn dienbladen zijn te gammel geworden. Maar in die zeven kan het ook wel.

En dan een kruiwagen vullen met potgrond.

Het nadeel van potgrond is dat het zo enorm droog kan worden. Ik had nog een rest van vorig jaar en dat is zó kurkdroog, dat mijn handen er schraal van werden. In de kruiwagen heb ik het eerst gemengd met vijf emmers regenwater. Toen pas kon je het gebruiken.

Dan gaat die vochtige aarde in potjes, en daarin kwamen de jonge tomaatjes en pepertjes en paprika's. Die haal je héél voorzichtig uit hun kweekbakjes, ik duw ze altijd van onder af omhoog, dan beschadigt er niks.

En zo stonden er eind van de middag honderd jonge planten in nieuwe potten. Te groeien. Een prachtig gezicht. Onze vruchtgewassen voor het komende seizoen!

Ernaast wat bakjes met bloemen en kolen in de voorzaai. Die druivenbakjes zijn al vele malen hergebruikt. Enorm zo lang als die meegaan!

Er komen geen nieuwe plastic bakken meer bij. We zijn gestopt met druiven (en ander fruit) uit plastic bakken of zakken te kopen. Zelfs Paul die stapelgek is op druiven vond het écht niet meer kunnen, zo'n trosje druiven, waar dan elke keer een plastic bak omheen zit. 

Dus we moeten het tot sint juttemis met de oude bakjes doen.

Ja mooi he? Dat was het amandelboompje van Editha en Erik. De knoppen barsten vandaag ineens allemaal open. 

Overal nieuw leven, en groen en overal kleur. Geweldig, maart!