Ramen maken voor een koude bak.

Jurrie is pompoen aan het snijden ...

Vandaag, in het zonnetje, weer es geholpen bij Land en Boschzigt. Want er moesten ramen gemaakt worden voor op een koude bak. Een koude bak is een soort simpele lage kas die je vrij makkelijk zelf kan maken, een laag muurtje in een rechthoek, achter wat hoger dan voor, waar je ramen oplegt die je al naar gelang de temperatuur, open of dicht, of op een kier zet.

Wietse had al één raam gemaakt als voorbeeld.

En hij had het materiaal verzameld en alles voorbereid. Dat materiaal is weer een mooi voorbeeld van hergebruik. Toen Wietse een keer langs een oud gereformeerd kerkje kwam, waar de vloer uit de kerk werd gesloopt, heeft hij die dikke planken meegenomen, en in smalle repen gezaagd. Die gebruiken wij nu om er ramen van te maken. Mooi idee vind ik dat! Hier hebben dus honderden jaren de gelovigen over gewandeld, en nu gaan onze jonge plantjes eronder!

In de ramen wordt geen glas gebruikt. Want glas is kwetsbaar, en je wilt geen kweekkas vol met versplinterd glas. Dus gebruiken we bouwplastic, van dat spul wat ze in muren stoppen om het vocht tegen te houden. Mooi stevig plastic, voor de geinteresseerde, ongeveer 120 euro van een rol van 50 bij 2 meter.

Vierendertig van die ramen hebben we nodig! Nou, ik ging aan het plastic snijden. Ik zou dat wel even op maat snijden, met een lineaal en een schaar. Want ik heb net gordijnen gemaakt, en dit is net zoiets toch?

Maar Wietse had een beter idee. We gingen eerst een 'mal' maken. Dus een vierkant frame op maat gemaakt, waar je die zware plastic rol overheen trekt, en dan hoef je alleen maar langs de rand met een mes af te snijden.

Ik dacht eerst ..... pffff wat een gedoe. Geef mij gewoon een schaar joh! Maar ik moet echt toegeven dat dit een stuk sneller ging! Dus .... weer wat geleerd! Beter wat méér tijd nemen voor de voorbereiding, dan scheelt je dat later een slok op een borrel!

Remy en ik waren met een uurtje klaar met al die grote stukken snijden! En ik heb geleerd hoe je een frame maakt. Ook wat waard. Is het te zien hoe dat ging op de foto hierboven? Rol plastic vastklemmen aan één kant van het frame, en hup snijden maar.

Ondertussen was Pieter de frames aan het maken van die repen hout, en de hoeken werden versterkt met driehoekjes metaal, die uit oude aluminium platen waren gesneden.

Ook waren die driehoekjes even langs de schuurmachine gehaald, omdat de randen erg scherp waren, en je wil natuurlijk niet dat het plastic scheurt. 

Nou het was allemaal weer heel leerzaam. Of het gaat werken, en of die dingen blijven liggen bij pakumbeet windkracht negen, dat moeten we nog zien. Maar daar verzinnen we ook wel weer wat op. Ze moeten in elk geval heel goed worden vastgemaakt.

Dat laat ik uiteraard allemaal zien als we zover zijn!

In de grote kas waren de andere vrijwilligers en de zorgmedewerkers druk bezig met voorbereidingen voor het kerstdiner. Daar rook het heerlijk naar pompoen en uien.

Ja van die enorme voorraad pompoenen bij Land en Boschzigt is een groot deel inmiddels verdwenen in de groentepakketten en via de winkel. Wat er nog ligt is wat minder fel van kleur, maar nog prima te eten. Wat een mooie wintervrucht is het, zó lang te bewaren, gewoon in een onverwarmde kas!!

Ook heeft Sijmen al potten gevuld met bollen. Om het vroege voorjaar straks wat kleur te geven. 

Ik was een tijd niet geweest. Dus zijn we samen even over het land gelopen. Sijmen liet het nieuwe bessenveld zien, dat is enorm groot, met rijen en rijen rode bessen en kruisbessen en bramen en frambozen. En de grootste verrassing ... ik mag een aantal frambozenstokken meenemen, die hij over had, om op Moeskers Moestuin ook een frambozenbed aan te leggen!

Kijk hierboven liggen die stokken nog mooi ingekuild! Te wachten tot ik een plekje heb gemaakt voor ze! O daar kan ik zo blij om worden!!

Oja en achter die frambozenstokken zie je trouwens de mooie oude stenen bak, waar die nieuwe ramen dan op gaan komen. Maar daarover later dus meer!