Fermenteren.

We komen wat goeie bacterien tekort in onze darmen, we eten te rijk, en dan ook nog veeeeel te veel zitten. En dan gaat dat mis daar. De boel raakt verstopt, er komen darmziektes en klachten.

Het fermenteren van je eten brengt een deel van die organismen weer in je buik, en helpt je bij het spijsverteren. Daarbij maakt fermenteren je groente langer bewaarbaar, en ook nog es lekker! En je hoeft die rommel in plastic flesjes (met rechts en links draaiende zuren enzo) allemaal niet meer te kopen.

Begin ermee ... maak je huis niet ál te schoon, gebruik vooral geen chemische schoonmaakmiddelen. Want dan maak je alles dood in je huis. Ook die goeie bacterien en gisten. En dan lukt het haast niet om een spontaan zuurdesembroodje te bakken of gemberbier te maken! :D

Nou ja je kan de gisten natuurlijk ook altijd kópen. Maar zelf uit de lucht halen is veel leuker!!

Goed, ik was dus aan het fermenteren.

Iets wat ik nog nooit eerder heb gemaakt is Gundruk. Dat is een typisch Nepalees gerecht, waarin bladgroente wordt verzuurd in een pot. Je hebt er geen zout bij nodig wat ik een groot voordeel vind. Alleen maar een grote tas vol bladgroente.

Nou, die had ik gisteren van de tuin gehaald, gewassen en gedroogd. Dat moet dan een dag in de zon liggen, of zoals bij mij, in de kamer op de bank, om de gisten uit de lucht op te vangen. En dan kun je er mee verder. Je rolt met de deegroller stevig over de slappe bladeren. Leg er iets onder want er komt nogal wat sap af ...

Die gekneusde bladeren duw je in een steriele jampot. Echt stevig aanduwen en ook weer met de vijzel een beetje aanstampen. 

Dan moet dat potje op een gegeven moment vollopen met vocht. Maar dat gebeurde bij mij nog niet. Ik heb het toen maar gewoon dichtgedraaid. In totaal drie potjes, één met snijbiet en twee met boerenkoolbladeren. Die boerenkoolbladeren zijn echte grapjassen, ze draaiden zich helemaal om de deegroller heen.

In die potjes moet het een paar weken blijven zitten, op een warme plaats en in het zonlicht. En dan gaat dat blad uit zichzelf fermenteren. Het krijgt een sterke scherp-zure smaak, en is een heel lekkere smaakmaker voor bijvoorbeeld vis- en rijstgerechten.

Prachtig toch? Die Nepalesen, wat een wijs volkje. Niks heb je nodig, alleen maar blad en een potje. En wat geduld.

Ook onze eigen zuurkool is een vorm van fermenteren. Gisteren had ik de kolen gesneden, gepekeld en een nacht laten rusten. Vandaag deel twee.

De kool duw je in een schone pot. Na elke laag goed aanduwen. Op de helft van de pot deed ik er een theelepel zout bij. Weer stampen en duwen, die hele bak met kool moet in dat ene kleine glazen potje. Op het laatst nog één theelepeltje zout erbij.

Hier zie je wel meteen dat er flink vocht vrijkomt, omdat het al gepekeld is natuurlijk. Je zorgt dat de kool onder het vocht blijft staan bijvoorbeeld door er een zakje bonen op te leggen.

En dan sluit je af. Met een doekje, of een deksel, of beide, zoals ik gedaan heb. Het stukje vilt zorgt ervoor dat de gassen eruit kunnen.

Ja en daar staan nu al die potjes.

Nou, gisteren kwam ik thuis met een enorme Ikea tas vól met kool. En nu zit alles in die paar potjes! Misschien denk je wel ..... wát een gedoe voor een paar potjes van dat zure spul. Tja, kan. 

Maar voor mij is het weer een stapje op weg om onafhankelijk en zelfvoorzienend te worden. Want hierbij hoef je niks te verhitten, niks in te vriezen, niks te drogen. En als het nou óók nog lekker is ... dan vind ik dit een toppertje!

Het is in elk geval gezond ... fermenteren!

En mocht je aan kolen niks aan vinden, maar wél es willen fermenteren, dan heb ik nog twee makkelijke projectjes! Gemberbier-starter en zuurdesem maken. Zó gebeurd!!

Neem twee schone potten, wat verse gember, suiker en wat volkoren meel. In de ene pot doe je een eetlepel suiker en een eetlepel gerspte gember, en vul aan met een kop water.

In de andere doe je 50 gram meel en 50 cc water. Roer goed, het moet een dik papje worden.

Leg over beide potten een leuk lapje, zet vast met een elastiek, en zet het op de warmste plek van je huis. En nu maar wachten. Over twee dagen gaan we de gisten weer bijvoeden.

Voor meer van dit soort leuke zelfmaakdingen kun je ook es kijken bij Rhonda!