.... tijd voor pompoentaart!

Een pompoen is een mooie vrucht, en veel mensen gebruiken hem voor decoratie. Naast de deur, een heel stelletje bij elkaar, of binnen, op de vensterbank. Of  met Halloween, met een eng gezicht erin gesneden en een lampje erin.

Een pompoen is zéker mooi! Het is een prachtig knaloranje pronkjuweel. Bij ons liggen ze al weken mooi te wezen, op ons hele erf, met z'n tweehonderden. 

Van de week schrok ik wel --- van de eerste nachtvorst! Owee, straks zijn ze alle tweehonderd in één klap veranderd in oranje snot! Maar gelukkig het viel mee. En nu liggen ze onder de bruidssluiers. Dat kan zo nog wel even. 

Maar goed. De pompoen. Dan heeft hij een tijdje op je vensterbank gelegen of bij de deur, en dan? Wegdoen?

Zelfs al heb je nog nooit zo'n ding opgegeten .... en vind je hem misschien een tikkie melig, probeer dan toch maar eens deze taart! Want weggooien .... echt zonde hoor! Het is zo'n mooie sterke gezonde vrucht!

Wist je dat de eerste pioniers in Amerika bijna overleefden op pompoenen? Die groeiden daar geweldig, en je kon ze zonder wecken of in zout of zuur zetten of wat dan ook, wel een half jaar bewaren. Dus pompoenen kweken betekende .... dat je overleefde! 

Al kregen de baby's oranje neuzen van al die carotenen, dat wel! 😄

Nou, ik dwaal weer af. Ik zou nog het recept laten zien van die pompoentaart die ik verleden week maakte, en dat is heel simpel, want dat vind je gewoon hier in dit recept van de Lidl! 

En vanavond bakte ik er meteen maar twéé, en ik laat het je even zien. Er gaat bij mij wel altijd een en ander mis. Zo dacht ik vanavond dat ik nog wel wat citroenen had, maar toen ik begon aan de taarten vond ik alleen nog deze twee half verdroogde helften in de koelkast. 

En de ene was trouwens helemaal geen citroen maar een limoen.  

Wat kan een citroen vervangen? Citroenverbena? Citroengeranium? Die hebben we beiden in de tuin staan, en ik heb in het donker zo wat takjes en blaadjes van die beide struiken afgeplukt. 

En dat toen fijngemalen in de koffiemolen.

En verder die twee ouwe citroenhelften ook nog maar eens flink uitgeknepen, er kwam zowaar nog sap uit ook! 😊

En dat nam ik dus in de plaats van citroen, zoals het in het recept staat.

Verder nam ik dus dubbele hoeveelheden, voor twee taarten. Maar in plaats van twee héle pompoenen nam ik anderhalve pompoen, want ik merkte vorige week dat een halve tot driekwart pompoen méér dan genoeg is voor één taartvulling.

En als meel nam ik geen pure bloem, maar een mengsel van 1 deel maismeel, 1 deel roggemeel, en 1 deel bloem. Van alledrie dus 150 gram.

Nou, éérst het deeg maken. Dat gaat gewoon in de keukenmixer, want dan blijft alles mooi koud. De boter snij ik zó op het pakje en dat gaat er dan in blokjes bij.  

Een tijdje in de koelkast, en dan ermee aan de slag. Dat uitrollen van zo'n deeg, en het mooi netjes in de vorm krijgen, dat lukt bij mij nooit zo heel goed. Als je pure bloem gebruikt zal het waarschijnlijk wel lukken, maar met mijn eigen grove meel is dat gewoon moeilijk.  

Dan valt zo'n deegplak bijna altijd uit elkaar, en dan moet je het weer netjes in elkaar puzzelen in de vorm. 

Gaatjes erin prikken, en de blinde vulling erin. Och het staat ook allemaal wel in het recept. Nog even een blooper, je ziet misschien wel dat ik keukenpapier gebruik wat al meerdere keren is gebruikt. Normaal kan dat prima. 

Maar helaas was het dit keer net één keer te veel her-gebruikt …  en toen ik het eruit tilde scheurde het papier en vielen de bonen op de grond. Hebben jullie dat soort dingen ook? 

De pompoenpuree voord de vulling heb ik op een andere manier gemaakt dan in het recept. Ik heb de pompoenen niet eerst geroosterd. Dat vond ik echt teveel gedoe. Maar ik heb ze gewoon in kleine stukjes gesneden en zachtjes gaar laten stoven in de melk, waarbij ik de half melk en half room gebruikte. Dus voor twee taarten 250 ml melk en 250 ml room. 

Toen dat gaar was (dat gaat vrij snel) heb ik het gepureerd, iets laten afkoelen, toen de suiker erbij (een kwart minder dan in het recept) en daarna de kruiden, citroen, met ook dus dat groene spul uit eigen tuin, en tot slot de eieren erdoor gemixt.

En dan de vormen vullen!

Paul kwam even kijken of er en stukje deeg te bietsen viel .... maar nee, haha, helaas voor Paul, alles zat al in de vormen en was al voorgebakken. 

En zo veranderen de prachtige pronkjuwelen dus in mooie en hele lekkere taarten! 

En die had ik je nu heel graag willen laten zien. Die twee taarten, netjes afgekoeld en mooi gedecoreerd met walnoten en romige slagroom erop … maar zover is het nog lang niet.

Want ze zijn nog maar net klaar. Nog maar net een half uurtje uit de oven. Dus, die opmaak moet je er maar even bij verzinnen!

Het is dus ... tijd voor pompoentaart! Omdat ze nu overal te krijgen zijn, omdat het zo lekker is .. en natuurlijk ook vooral ...… omdat er wat te vieren is!! 🎇😉😊

Fijn weekend!