Opruimen, ordenen, opeten.

on dinsdag 24 november 2020






Elke week moet de kachel worden uitgehaald en de raampjes ervan gepoetst. De verzamelde as gaat dan eerst in een metalen as-emmer, die ergens buiten komt te staan. En na een week, als er weer een nieuwe lading in moet, dan kiep ik de as van de vorige week in de groene kliko. Daarin bewaren we de as van een heel seizoen, om die in het voorjaar over de tuin en het weiland uit te spreiden, als kalium gift. 


Toen we hier net woonden deed ik de as een keer in een afwasteiltje. Van plastic. Nou, wég teiltje. Groot gat erin gebrand. Want de as van de vorige dag kan nog flink heet zijn en gaat weer smeulen als er zuurstof bij komt. Vandaar dus die metalen emmer.


Je ziet hieronder wel dat er nog steeds rook van de as van gisteren af komt. 







De oude kranten zijn ook leuk. Stééds zie ik dingen waar ik in eerste instantie overheen heb gelezen. Dat zie je dan als je kranten gebruikt om onderin de prullenbak te doen of om er iets in te wikkelen of zoals nu, als je ze gebruikt voor het poetsen van de ruitjes. Héé ...... een artikel over droogbloemen. Dat ineens weer hip is! 

En over de serie The Crown .... met een treffende Diana look-a-like .... toen ze trouwde en nog happy was.











Nou, erg happy ziet ze er niet uit.

👑👑👑👑👑



Grofweg zou je kunnen zeggen dat het jaar van een zelfvoorziener uit drie delen bestaat. Het eerste deel is het voorjaar en de zomer, dan ben je vooral bezig met zaaien en planten en verzorgen van je gewassen. Het tweede deel is het oogsten, en het opslaan van al die oogst. En het derde deel is vooral opruimen, ordenen en .....opeten!

Nu, zo eind november, is er eindelijk tijd en rust om nieuwe recepten uit te proberen van al die oogst. Om nieuwe kruidenmixen te maken. En ook om ... snoep te maken!


Gisteren maakte ik vijventwintig balletjes. Het bestond gewoon ... uit wat er voorhanden was. Twee handen vol gepelde walnoten. Twee handjes gedroogde zoete appelringen. Een klein handje rozijnen, een handvol zonnebloempitten, en nog een scheut room om het aan elkaar te laten plakken. Tot slot een snuf zout en wat van mijn eigen kruidenmix. 







Of ze lekker waren? Nou je ziet het, er zijn er nog maar vijf. 😊


We zullen nog veel experimenteren met snoep maken. Er zijn ook nog gedroogde aardbeien en frambozen, en er zijn hazelnoten en dillezaadjes en nog veel meer. 


Iets anders is, om alles te ordenen. Wat hebben we zoal allemaal verzameld aan kruiden bijvoorbeeld? Editha heeft alles al netjes uitgeschreven (zie onder) maar zelf ben ik nog niet zo ver. Dat is een leuk klusje voor een regendag.







Op de tuin kom ik ook nog elke dag. Er is niet veel zwaar werk meer. Hooguit een bed hier of daar, wat leeg geoogst kan worden, en waar compost op gaat, en dan karton. 


Het ziet er wel Swiebertje-achtig uit, met al die stukken karton en daar dan weer palen en stenen op. Soms waait er een los stuk karton door de tuin. Tssss. Maar ja een zelfvoorziener is ook wel een soort van Swieber. Dus, dat klopt wel.


In het voorjaar, als al dat karton aan de kant gaat (of verteerd is) ..... dan moet je eens zien wat een mooie aarde daar onder tevoorschijn komt! Dat is het echt waard!







Op de tuin staan verder nog steeds alle kolen en de sla gewassen. Die laten we gewoon staan. Veel ervan kunnen best tegen wat vorst, enne ... vorig jaar kwam die vorst helemaal niet, en dan kun je de hele winter ervan blijven eten.


Als je het juiste ras broccoli hebt, kun je in de winter elke week van die kleine roosjes plukken. 'Bimi' heet het geloof ik, het is een baby-broccoli. Ze zijn erg lekker en snel gaar.


Maar ik ben nu dus ook vaker in de keuken. Want alles moet natuurlijk ook worden opgegeten!









Poek logeert ondertussen een weekje bij ons. Ze had erg behoefte aan even een andere omgeving, na driekwart jaar thuis werken. Hoe gezellig je huis ook is, of hoe leuk je stad, na acht maanden op dezelfde plek weet je het wel een keer.


Bij ons op de boerderij is nou ook weer niet zó veel te beleven. Haha, nee, elke dag is eigenlijk  hetzelfde. Maar voor iemand uit de stad is het toch even weer heel wat anders. 



 








Ook Poek mag graag recepten uitproberen, met dat wat er in de voorraad is. We krijgen complete landschappen op onze borden. 







En ik ga morgen weer eens wat uitproberen met snoep. Dit keer .... met tamme kastanjes!








6 reacties:

Lies zei

Of, hoe oude kranten je aan 't denken zetten, Clarien…
Dàt zijn nogal een rijtje kruiden!
Ook voor jullie gezellig, met Poek.
Straks een privé snoepwinkeltje...
Lie(f)s.

cin zei

Wat ik me iedere keer weer afvraag : zelf gebruik ik ook karton om nieuwe bedden te maken...maar doe dat slechts één keer. Als ik genoeg compost heb gaat die bij mij bovenop het karton, heb ik niet genoeg karton dan gaat er groenafval en hooi op. Als dat in de herfst gebeurt dan is tegen de lente al het karton opgegeten door de massa wormen die zich er in verschuilen. Het karton gaat niet vliegen en ook geen swiebertje toestanden. Door die nieuwe bedden na de oogst dik te mulchen heb ik ook weinig last van onkruid en krijgen de bodembeestjes voldoende eten, toegegeven kweekgras blijft wel een dingetje...elk zijn methodes, maar toch ;-)

Anoniem zei

Gezellig dat Poek een week bij jullie is. Kan mij voorstellen dat ze even toe is aan verandering van omgeving, sommmigen ruilen om die reden met vrienden van huis of boeken een hotel kamer.

Anoniem zei

Ik kwam laatst dit recept tegen voor pompoenbonbons, misschien ook iets voor jullie?

https://www.moestuinkriebels.nl/post/pompoen-bonbons

Groet,
Marjolein.

Willem zei

De foto van de pot bonen riep bij mij de vraag op welk soort bonen het betreft. Ze lijken op tuinbonen, maar wijken me net iets teveel ervan af.
Begin september vierden we, ikzelf en nog 2 broers en 2 zussen, onze door coronaperikelen uitgestelde verjaardag. Van een aantal in Groningen woonachtige en/of studerenden, kregen we elk een pakket streekproducten. Erg leuk, ondanks dat er dingen bij zaten die ik absoluut niet lust. Een van de dingen die ik kreeg waS een zakje geroosterde 'mollebonen'. Een best wel smakelijke snack merkte ik later. Jouw schaaltje bonen deed me weer denken aan die mollebonen en ben dus ook nieuwsgierig of de associatie terecht is. In mijn kindertijd was 'molleboon' de bijnaam voor iedere Groninger, net zoals elke Duitser een 'poep' of 'pruus' was en elke Fries was een 'bollekop'. Voor de buurprovincie Overijssel hadden we geen vaste bijnaam. Waarschijnlijk omdat hun taal nauwelijks afweek van onze dagelijkse omgangstaal.
Bij mijn weten betekent dialect niks meer of minder dan 'omgangstaal'. Dus streektaalhaters, bedenk dat even voor je iets zeggen wilt over het (verplichte) gebruik van de standaardtaal.

Clarien zei

Willem de mollebonen noemen ze in Groningen volgens mij paardenbonen. Het zijn allemaal andere namen, voor gewone gedroogde tuinbonen. Wat je zag in dat pannetje waren gekookte tuinbonen (uit de vriezer) waar ik hummus van maak, met knoflook, sesampasta, citroensap, verse koriander, en peper en zout.

Cin ik gebruik (soms) weer opnieuw karton omdat het kweekgras en andere woekeraars er elk jaar uiteindelijk doorheen komen. Bij plantgoed is dat niet zo erg, maar bij zaaigoed (wortels, knollen, spinazie e.d.) is dat wel lastig. Dus op sommige bedden leg ik in de herfst opnieuw karton met compost en mulch, en op sommige bedden alleen mulch. Het hangt er dus vanaf wat er het jaar daarna op komt. En dat is dan weer afhankelijk van de vruchtwisseling in het teeltplan.

Maar leuk om methodes uit te wisselen! Ik ga ook een bed proberen zoals jij het doet. :)

Snoepwinkel, eventjes ruilen van huis met vrienden, pompoenbonbons .... leuke tips!! :))