Logees

on zaterdag 16 maart 2024




Poek, Steyn en Wolfje logeerden hier bij ons. Want hun huis in Utrecht staat te koop, en er kwamen hordes kijkers langs de afgelopen dagen. 


Dat is heel fijn, maar dan moet je zelf wél wegwezen natuurlijk, als jong gezin met een baby. Je huis  moet er dan supermooi uitzien. En alles moet vooral héél leeg! Er moet geen rommel liggen en het moet ook niet naar babypoep ruiken. 


Dus kwamen ze hier een paar dagen. Gezellig!


 





Omdat Poek en Steijn hier ook nog deels wilden werken hadden Paul en ik donderdag oppasdienst. En omdat wij zelf ook de nodige projecten hebben deze weken hadden we dat verdeeld. Ik had de ochtend en Paul de middag.


Ik ben een eindje gaan wandelen, langs de sloot. Het is daar wel erg hobbelig. Dat heb je normaal niet zo door maar met zo'n schuddende kinderwagen dus wel. Hobbeldebobbel, W lag ervan te schudden in de wagen. Gelukkig houdt hij van schommelen en wippen en hij glunderde van plezier.


Brit heeft ook een rol in het geheel. Als ik even wegloop van het bankje blijft zij strak voor de kar liggen. Er hoeft niemand proberen om er te dicht bij te komen. Brit waakt! 


Bijzonder is dat, zoiets hoef je een hond niet te leren. Dat is hun natuur.




Ik ben veel met zaden bezig deze dagen. Nu in maart kun je al volop zaaien en we hebben veel weggeef projecten. Zo heb ik donderdag 40 tasjes gevuld met een envelop, waarin twee pakjes met steeds verschillende soorten bloemzaden. 


Alles was van eigen tuin. Wat een weelde! De zakjes vouwen we ook zelf en de tasjes zijn nog steeds die van Ankie's moeder. Zo maak je 40 mensen blij en het kost dan haast niks.


Helaas zijn de flyers van Prachtlint op en ik ben zo'n sufkop dat ik niet meer weet hoe ik met Canva ook alweer zo'n flyer moet maken. Dus, géén flyers. Dan maar gewoon iets erop  schrijven. Stickers waren er gelukkig nog wel.  














De tasjes zijn vrijdag naar Stichting Welzijn gebracht, in Staphorst. Ze worden gebruikt voor een buurt-actie volgende week. 


Zo zijn er steeds allerlei projecten. Vandaag ook weer twee verschillende. Eerst vanmorgen al op tijd een uurtje gezaaid in de moestuin van de Oekraïne Unit. En meteen daarna reed ik door naar Rouveen, naar de Veldschuur. Daar was ook een evenement, namelijk samen een grote bloementuin aanleggen.


Met een groepje van een stuk of tien hebben we een grasveldje gekeerd tot kweekbed, en een van de deelnemers heeft hierop een prachtig inheems bloemenmengsel ingezaaid.


Helaas was de batterij van mijn mobiel leeg na twee foto's. We kregen ook nog een uitgebreide Hollandse lunch aangeboden maar dat zie je dus niet.





En thuis was het weer stil. De logees zijn nu bij de andere opa en oma. 





 

En dus ruimden we alles weer op.

Rommelpotje.

on dinsdag 12 maart 2024







Een lekker soepje in de maak?


Nee hoor. haha. Dat is geen soep. Het zijn wilde voorjaarskruiden, hier en daar uit de tuin geplukt. En daar gaat water bij. Dan, een dag of wat laten weken. En dan gaat dat weekwater bij de kamerplanten. Die vinden dat heerlijk.


En wat doen wij zoal? Och, eerlijk gezegd kan ik er eigenlijk geen blog van breien. Het is op het moment zo'n rommelpotje van aktiviteiten. Elke dag van alles door elkaar. 


Elke ochtend zit ik eerst een kwartiertje aan de eettafel, om te beslissen wat er het meest dringend is en hoe de dag eruit gaat zien. En met die lijst start dan de dag. 




Zaaien en planten natuurlijk. Maar ook andere dingen. Zo was er ook een interview voor een artikel in een Staphorster tijdschrift. Ze wilden een stukje over Prachtlint plaatsen. Ik had Jan D er ook bij gevraagd, als 'echte' Staphorster. Dat leek me veel interessanter voor de lezers dan alleen zo'n 'import-juffie' die zo hier 'zo nodig iets met groen wil doen'. 😄


En ook reed ik laatst met een bak vol planten naar de school in Staphorst. Daar wordt elke zaterdag door een groep ouders hard gewerkt aan het groene plein. Afgelopen zaterdag hebben juf Gerjanne en ik daar alvast wat planten in de aarde gezet. Wij hadden nog wat over uit onze eigen tuin, dus dat ging mee.






Die zandbak met mooie houten rand die je hierboven ziet, dat is nog geen realiteit. Dat is één van de wensen van de school. En daarom was ik vanochtend met weer een andere Prachtlinter op bezoek bij de boswachters hier in het bos. Of ze misschien wat houtstammen hadden, voor op het plein. We hebben een en ander uitgelegd, en het argument dat het plein voor alle kinderen toegankelijk is gaf de doorslag. We krijgen hout. Heel fijn! 


En zo kom je in elk project van het ene op het andere. Het leukste eraan vind ik dat je met zoveel mensen in contact komt. Soms is er een probleem bij een van de prachtlintprojecten, en moeten we snel een oplossing verzinnen, en achter spullen of mensen aan. 


En meestal is het dan snel geregeld. Want het wemelt hier van de alleskunners.


En andersom, is het ook een leuke uitdaging om met de Staphorsters mee te denken. Zo hebben Editha en ik nagedacht over een thema-wandeling langs een route met bijbelse kruiden en planten. Die we daar dan gaan planten en zaaien. Want veel van die eeuwenoude planten zijn er nog gewoon.



Ook weer een ontzettend boeiend onderwerp om je in te verdiepen. Bijbelse planten en bijbelse gerechten. Ik moet dan meteen denken aan die rode linzensoep van Ezau en Jacob. Jacob had die soep gemaakt, en Ezau, zijn oudere broer, kwam zó hongerig thuis, en die soep rook zó lekker, dat hij zijn  'eerste-geboorterecht' ervoor inruilde. Voor een bord soep!


Dat vond ik als kind indrukwekkend. Ik was dan ook heel nieuwsgierig naar die linzensoep, dat moest dan wel geweldig lekker zijn! Inmiddels kook ik regelmatig met linzen. Rode linzen staan zelfs in mijn teeltplan voor dit jaar. Of het lukt weet ik niet. Ik denk dat ons klimaat iets te koud is. Maar het is het proberen waard. 


Maar als eerste zijn van de week de uien gepoot. Die gaan elk jaar als eerste de grond in. En de eerste rij wortels zijn gezaaid. Kijk, hier vooraan.




Aardappelen kweek ik meestal op uit poters van het vorige jaar. Maar ééns in de vijf jaar ofzo dan koop ik pootaardappelen. Het allernieuwste ras, en uiteraard biologisch. 


Dit jaar hebben we weer een keertje gekochte exemplaren. Ze zijn goed bestand tegen fytoftora. Eén ras is vroeg, dat gaat binnenkort de grond in. En het andere ras volgt in de weken daarna. Dat is een wat later ras en kiemt langzamer.


De pootaardappels liggen nu in het licht, voor te kiemen. Het is nog wel wat koud in de kas maar de vroege aardappels spruiten al een beetje.


 






En ook zijn de pepers inmiddels verspeend. Die moeten nog in huis blijven. Pepers en tomaten mogen pas buiten als het 's nachts minstens 10 graden is.


Bloemen kun je al wel gerust zaaien. Wacht daar niet te lang mee, dan heb je snel kleur op je tuin. En stekken kun je ook nog steeds maken. Tot einde maart kan dat nog wel. Ik heb ook weer een tray vol stekken gemaakt en het voelde alsof ik ijsjes aan het scheppen was.





 

En zo gaat het dan. Weer volop buiten. Het tuinseizoen is helemaal begonnen!


Wie lust er cassis?

on vrijdag 8 maart 2024






Klokslag half 1 ging de bel, en kwamen de kinderen van groep 6 naar buiten rennen. Ze gingen een klus doen voor hun nieuwe groene schoolplein, namelijk bloemen zaaien en stekken maken. Onder begeleiding van Paulus en mij. 


Ze hadden er écht zin in!


'Wie lust er graag cassis?' vroeg ik

'Ikke ikke ikke!!!' Alle vingers onmiddellijk de lucht in.


'Nou dat komt goed uit want we gaan vandaag stekken maken van de zwarte bes. En van die bessen wordt cassis gemaakt.' 


De interesse was gevangen! 😊






De jongens en meiden gingen aan het werk. In groepjes. Met hele enge scharen. Dat vond ik zelf tenminste. Het waren mijn gewone snoeischaren. Ik heb geen kleinere, en ze zijn best griezelig voor die tere vingertjes. Maar gelukkig, alles ging goed. 


Niemand knipte zijn vingertopje eraf.


                          



Alle vingers nog heel?


We maakten eerst 'toverwater' om de stekken goed te laten groeien. Dat is gewoon klein geknipte wilgentakjes, die je in water laat trekken. In de bast van die takjes zit een stofje dat als een soort stekpoeder werkt. Het helpt de jonge stekken groeien. 


Toverwater, dus!


En toen de stekken netjes geknipt waren mocht iedereen potjes vullen, wat toverwater erbij gieten, en tot slot de zelf geknipte stekjes erin. En dan maar wachten op ... cassis!





Daarna hebben we nog bloemzaden gezaaid. Ook voor op het nieuwe schoolplein. Als dat plein straks klaar is, is het in het begin nog vrij kaal, maar dan hebben we dus een mooie voorraad bloemen klaar staan. Die kunnen er dan meteen tussen geplant worden.


Toen wilden ze voetballen. En dat mocht. 


En ik heb hier thuis nu twintig potten met stekken en twintig potjes met bloemzaden staan om voor te zorgen.



 


Het was leuk om te werken met kinderen. Ook grappig. Toen Paulus en ik ons voorstelden en ze vragen mochten stellen, ging dat helemaal niet over de les, maar vroegen ze 'hoe oud bent u?' en 'waarom heeft u geen schoenen aan?' 


(we begonnen namelijk binnen en ik had mijn vieze werklaarzen buiten laten staan)



Weer thuis, vanmiddag, zijn allereerst alle dieren weer verzorgd. Schone hokken enz. De vogeltjes krijgen ook nog steeds wat, omdat het nog zo koud is. En wie zitten er natuurlijk weer meteen IN het vogelvoer?





Echt, hele brutale kipjes hebben wij. Ze pikken ook zelfs de restjes uit Brits bak. Ze zijn voor niks en niemand bang. Stoere meiden. Wél leggen ze op het moment ietsje minder. Met z'n vijven leggen ze nu zo'n 2 tot 3 eieren per dag. 


Na de dieren ben ik boompjes gaan halen. Ik had met Giuseppe afgesproken dat ik uit de waterbergingen wat bomen opspit. Hij onderhoudt die bergingen, en moet daar soms maaien. Maar sommige delen maait hij dan niet, en daar haal ik boompjes uit. Die gebruik ik dan weer voor het Prachtlint.


Zo redden we héél wat boompjes! Die gaan naar onze verschillende parel-plekken. Waar ze mogen uitgroeien tot mooie sterke volwassen bomen. 


 



Oja en ik vond een gouden tor. In de moestuin. Bij de tuinbonen. Ik had er een filmpje van gemaakt, van drie minuten. Hoe hij héél langzaam in de grond weg kroop. Maar dat filmpje ben ik helaas kwijt.


Mooi beestje he? Volgens mij heel zeldzaam!





Ja en dan nog even een blooper. Die linzenpizza van laatst vonden we erg lekker en gisteren maakte ik dus een grotere versie, een linzen-plaatpizza. Maar ik had er teveel water bij gedaan en toen moest er extra meel bij de linzen ... en werd het een zachte zooi.


De smurrie gleed helemaal uit over de bakplaat, en ik heb het toen toch maar gebakken. Want dat gooi je niet weg, natuurlijk. Het werd een erg dikke bodem.






Eigenlijk was het meer een héél groot plat ... linzenbrood.


En daar ging toen de tomatensaus op. Zelfgemaakte saus, die bij mij ook altijd nogal dik is. En daar dan de groenten en de kaas nog boven op. Het was toen wel 5 centimeter dik.







Niet zozeer pizza dus maar meer een soort van plaat-brood. We kunnen er denk ik wel drie dagen van eten. 😄


Nou dag hoor! Allemaal een heerlijk zonnig weekend gewenst! 





 

(oh maar misschien morgen nog een stukje over het plantenasiel, morgenochtend .... ook weer op de school!)