Sinds inmiddels één van onze jaarclubvriendinnen is overleden, hebben we besloten om elkaar vaker op te zoeken. Niet ééns in de vijf jaar, maar gewoon, elk jaar. En wie kan, sluit aan. Dit keer waren we dus met zeven, van de negen.
Maar goed. Na zo'n gezellige dag was het dan toch vanaf maandag weer de gewone dagelijkse routine oppakken. Deze week heb ik de laatste besprekingen en activiteiten rond Prachtlint. Vanaf maandag is bijna iedereen met vakantie. En dus neem ik ook even een maandje tijd om dingen uit te werken en na te denken over hoe we vanaf september verder gaan.
Op de tuin is het volop oogsttijd. De laatste rijen aardappels heb ik opgegraven.
Na een dagje drogen in zon en wind gaan ze mee naar huis, de koelcel in.
Wat hebben we een gedoe gehad met de aardappels! Eerst de slakken, toen de kevers, toen hun larven, toen fytoftora. Maar alles viel uiteindelijk toch mee. Aardappel is een sterk gewas, gelukkig!
Uiteindelijk zijn er van drie bedden van in totaal zo'n veertig vierkante meter toch bijna driehonderd kilo aardappels afgehaald. En dat zonder mest en uiteraard zonder kunstmest! Alleen maar compost is erop gegaan dit jaar!
De kevers en slakken zijn handmatig weg gehaald, en de fytoftora is bestreden met BOK (brandnetel, oregano en knoflook aftreksel). Ik ben er best een beetje trots op!
Het was een vroege aardappeloogst dit jaar. Waardoor we nu veel extra ruimte hebben voor bloemen! En dat moet ook, want er wonen sinds dit jaar twee grote bijenvolken op de tuin, die zo'n bloemen nectar- en stuifmeelparadijs hard nodig hebben.
Ik zaai daarom ook veel 'late' bloemen. Dan hebben de bijen tot vér in het najaar nog voedselbronnen. En niet alleen onze eigen honingbijen natuurlijk. Op sommige bloemen en doorgeschoten groenten zitten wel vijftien verschillende soorten bijtjes, hommels, vlinders en andere insecten.
Prachtig, om daar een tijdje naar te staan kijken. Je wordt er helemaal stil van. Zo mooi harmonieus als die beestjes allemaal op die bloemen naar nectar zoeken, en elkaar ook een plekje gunnen. Er is nergens ruzie of gedring!
Van sommige bloemen oogst ik zelf ook wat exemplaren. Goudsbloem, voor allerlei zalfjes, en voor huidolie. En lavendel en duizendblad, voor weer andere middeltjes.
Je kunt je zo rauw eten, ze zijn goed tegen de dorst, maar ook een beetje wrang. Ze smaken naar onrijpe appeltjes, vind ik. Dit jaar ga ik een stel drogen, tot rozijnen.
Voor wie ook buiten wil wonen, in de hangmat hangen is er niet bij hoor! Tenzij je hulp hebt natuurlijk. Dan kan je af en toe wel een kwartiertje in de hangmat denk ik.
Vandaag had ik een strop. Ik kwam op de zolder en zag beestjes lopen. Ineens. Een hele boel. Nee he, dacht ik, toch niet wéér beestjes in het graan of in de bonen? Maar helaas ...
Ik heb een paar jaar geleden drie pakken biologische tarwe gekocht. Per pak zit er 25 kilo graan in. Eén van die pakken gebruik ik al, en meng ik met onze eigen rogge en mais. Zo krijg je een mooie graanmix waar je lekker brood van kan bakken.
Die andere twee pakken zaten nog dicht, en daar was er ééntje bij waar dus beestjes uit kwamen. Dat kan héél soms gebeuren. Biologisch betekent, dat het graan niet ontsmet is, met allemaal giftige middelen. En dan kan er wel eens zo'n beestje in blijven leven. En als je dat een paar jaar laat liggen op een warme zolder, dan heeft dat ene beestje een bende nakomelingen.
Dat éne pak heb ik meteen weg gehaald, en gewikkeld in plastic in de kapschuur gezet. En het tweede pak? Hoe zat het daarmee? Ik durfde het haast niet open te snijden ....
Maar gelukkig was dat alleen op de buitenkant van het pak. Dat kwam dus van het andere pak af. En de rest van dit pak en de kostbare inhoud was gelukkig helemaal kevervrij!
Pffffjoe!!
In alle zakken droogbonen, mais en graan die verder op zolder nog liggen zat gelukkig ook niks. Dat zit ook allemaal in katoen. Maar alles moest wel worden nagekeken, en toen de hele zolder stofzuigen en poetsen. Mijn hele middag was er mee om.
Haha met die zes zakken kon ik makkelijk de trap weer op. Dat tilt veel makkelijker dan een doos met vijventwintig kilo. Al is dit qua gewicht even zwaar.
En die andere doos? Die nu in plastic staat? Die dus wél besmet was?
Uiteraard gooi ik dat niet weg. Ik gooi niks weg, aan voedsel. Nooit. Beestjes of niet. Het kan altijd nog naar de kippen, de vogels of de geiten. En misschien kan het worden schoongemaakt, en in porties in de vriezer worden ontsmet.
Maar ik had er even geen zin meer in vandaag. Genoeg beestjes gezien voor één dag. Die doos komt later.
Ik zou nog vertellen hoe het is afgelopen met de hout-as, tegen de slakken. Nou, bij de jonge pompoenplanten helpt het weinig. Dat vinden de slakken té lekker, en daar glijden ze tóch over het as heen!
Maar bij de sla en de kooltjes helpt een randje hout-as wel. Daar zijn weinig slakken door de barrière gebroken tot nu toe.
En nu alweer bijna bedtijd. Hopelijk géén nachtmerrie over beestjes!😅
.jpeg)
.JPG)
