Eet voedsel, maak ploffen.

Ik neem je maar weer eens mee naar Zwolle, en dan vooral naar mijn boekenwalhalla, Waanders, in de Broerenkerk. Gisteren moesten we wat kleding kopen voor Paul, Liek ging mee natuurlijk, want ik heb helaas (volgens de familie) geen kijk op mode. 

Goed. Een trui, broek, en nóg een trui en een shirt voor Paul verder, en nog wat aankoopjes, konden we dan eindelijk neerstrijken in de Broerenkerk. Koffie en een broodje in de koffiehoek, en toen was ik vertrokken, naar de boeken! 

Uren en uren kun je daar rondstruinen. Alles is mooi gesorteerd. Op de begane grond is het algemene gedeelte, met literatuur, thrillers, romans, kinderboeken, tijdschriften, dat soort dingen. En hoe hoger je komt in die enorme kerk, via trappen en via allerlei vides met leeshoeken, hoe meer gespecialiseerd het wordt.

En terwijl Paul en Liek nog een tweede bakkie namen was ik daarboven ergens. Ik vond zelfs een 'klimaathoek'. Niet met alleen maar van die doemdenkersboeken hoor, nou ja, die waren er óók wel, maar er was ook veel inspiratie over wat je zelf allemaal kan doen vóór het klimaat. En daar lag ook een héél dun boekje over voedsel, mijn favoriete onderwerp. Nee, niet met recepten, maar met wat voedsel eigenlijk is, en wat het voor je doet.

Wat is nou eigenlijk het beste voor jezelf en voor de planeet? De conclusie van het boekje was kort en bondig .....  

Eet voedsel.

Niet teveel. 

Meest planten.

Eet voedsel, dat moet ik misschien even toelichten. Daarmee bedoelt de auteur dat veel van wat we eten eigenlijk helemaal geen voedsel is .... maar fabrieksverzinsel. Zoals bijvoorbeeld margarine en poedersoep en frisdrank. Dat staat zó ver van natuurlijk voedsel af dat het meer scháádt dan voedt.

Maar ach, dat wist je natuurlijk allang. Toch vond ik het écht een kernachtig trio. Goed gevonden, toch? Eet voedsel. Niet teveel. Meest planten. Zo simpel is het dus. 

Enfin, hier zie je ook nog even de andere zijde van de kerk. Met het orgel. Ik geloof dat ik het al voor de derde of vierde keer hier laat zien ..... haha en vast ook niet voor het laatst, want dit is altijd het toetje van onze tripjes naar Zwolle.  

Vandaag was een volle dag. Leuke dingen allemaal. Het begon met even kijken bij de nieuwe composthoop. Daar zit alle compost van Wim nu in. Twéé aanhangers vol. Het is nu al aan het inzakken, zó hard werkt die compost, met al die mestderrie ertussen. 

Daarna de dieren verzorgen, en toen naar het bos. We hadden weer een activiteit van de natuurclub. Dit keer was het de heide schonen. Toen ik erheen reed dacht ik nog ... oh er komt vast geen kip want het regende pijpenstelen, maar hee ....

.... kijk nou eens!!

Een hele bende auto's stonden op de zandweg! En een bende mensen ook!!

En de burgemeester van Staphorst, Jan ten Kate, was er ook, met een hartelijke openingsspeech. Wel had hij de foute schoenen aan om mee te helpen met boompjes trekken, en had zijn vrouw trouwens ook andere plannen voor de zaterdag, vertelde hij, dus hij kon niet blijven. Maar fijn dat hij kwam openen in de regen!

Een hele grote groep kinderen was er ook. Met vaders en moeders. En veel vrijwilligers. Ja, we hebben heel wat boompjes getrokken. Die moeten eruit, omdat anders de heide verdwijnt. Veel van die boompjes werden weer meegenomen door liefhebbers, om ze elders een plek te geven. Ik nam uiteraard ook een stelletje mee. 

Rond elf uur was ik thuis, en daar kregen we toen bezoek. Via mijn blog kreeg ik laatst een email, of ik soms belang had bij twee originele boerenwerktuigen. 

Het éne was een bietenhakselaar, waarmee je in een mum de bieten en andere groenten voor koeien kunt fijnhakken. En het andere was een echte ouderwetse .... wanmolen. Uit België. Daarmee kun je je graan schoon 'blazen', wel met emmers tegelijk.

Of ik daar belang bij had??? Nou .... wat dacht je?? Het was een schot in de roos! Héél graag! En vanmorgen kwamen ze dus, Jeroen en Ria, met op de aanhanger de spullen. Ook nog een echte dorsvlegel, en een grote 'hand'wan (waar Bekkie meteen in ging liggen slapen) en een aardappelpoter.

Nou ja zeg! En dat allemaal zomaar!

De foto's zijn helaas wat vaag, omdat ik ze pas eind van de middag nam in de schemer. Maar uiteraard krijg je ze nog uitgebreid te zien, bij daglicht, aan het werk! Ze passen hier prachtig op de boerderij en bij alles wat we hier doen! 

J en R blijken ervaren zelfvoorzieners te zijn. Ervaring, onder anderen opgedaan tijdens een jarenlang verblijf in verschillende Afrikaanse landen. Nu wonen ze weer in Nederland, op een boerderijtje met veel dieren. We hebben afgesproken dat ik hun ook een keer kom opzoeken. Na een paar gezellige uurtjes zwaaiden we ze weer uit. Tot gauw ziens!

En daarna alwéér naar Zwolle waar Mark vanmiddag zijn verjaardag vierde. Zodat het een volle en supergezellige zaterdag was vandaag. 

 

Weer thuis. En daar staan nog de ploffen van Poek. Die nu dus ineens van Liek zijn. Haha, gewoon ingepikt dus! 

Er zit dus niks anders op dan voor de hele familie van die dingen maken. Bij het volgende paar zal ik het proces wat beter laten zien, voor wie nog op zoek is naar een handmade kerstkadootje! 😉