Midwinter klus.

Bij elke zonnewende verander ik mijn achtergrond. Nu dus ook. Een mooi winters tafereel van een prairie, met die prachtige maan. Het lijkt net alsof je naar de maan toegaat. Wat zou ik graag es daar rondrijden door die eindeloze prairievelden

Vandaag de donkerste dag. Maar de planten zijn blij want het licht komt terug! De ergste kou moet nog wel komen, dus voorlopig nog geen groei. Alleen maar een midwinters klusje dit weekend.

De voeteneindes van de bedden. Vorig jaar heb ik die ingestopt met rijtjes dakpannen. Daarmee voorkom je dat de aarde van de verhoogde bedden snel wegspoelt, en ook dat het onkruid er ondergronds in kruipt.

Zo ging dat vorig jaar ...

En nu bleek dus deze zomer dat die bedden veel te breed waren. En dat is heel lastig. Dus neem mijn advies ter harte, als je een tuin gaat aanleggen, maak die bedden niet breder dan anderhalve meter, inclusief looppaadje. je krijgt dan netto bedden van ruim een meter, en daar kan je goed bij.

Ik moest dit jaar steeds planken op de bedden leggen om bij het midden te komen. Onhandig!

Dus heb ik nu in alle vakken van twéé brede bedden drie smallere gemaakt. Nou ja op één vak na, dat moet nog. Maar nu kloppen die rijtjes dakpannen dus weer niet. Ja zo blijf je bezig!

Dus, ze moesten eruit, opnieuw ingedeeld, en er weer in.

Het ging van orde .....

... naar chaos .....

..... naar orde.

Nou het was slimmer geweest als ik dat vorig jaar meteen had bedacht. Maar ja, nu kwam ik wel weer wat leuke dingen tegen. Zoals heel veel wormen, waar ik heel blij mee ben. Vorig jaar waren ze er nog haast niet. Nu wel. Het stikt ervan. En alle soorten, de langzame grauwe, de vlugge rode, de wormen met die platte koppen. Er is dus iets moois gebeurd met die bodem!

Allemaal weer nieuwe leuke vrienden!

Bij de rogge zit ik ook even te kijken. Op het aardappelvak had ik de rogge gewoon met de hand gezaaid, geen aarde erover. Dus die korrels lagen bovenop de grond. Dat bleef heel lang liggen. Wekenlang gebeurde er niks mee. En nu, heel voorzichtig zie je kiempjes en worteltjes groeien ...

... ze zullen het niet allemaal redden. Sommige zaadjes zijn verdroogd. Maar sommigen steken kordaat hun wortel uit, soms zelf de lucht in, oeps, verkeerde kant op, dan met een boogje verdwijnt dat worteltje dan in de grond. Mooi mooi. En de kleine rode kiempjes zien er al krachtig uit!

Het is natuurlijk niet te vergelijken met de rogge op het vak ernaast, die al veel eerder gezaaid is. Die heeft al een vierde blad!!

Goed, denk je dan. Het is midwinter. Eindelijk een beetje rust voor de tuinder? Nou ik dacht het niet!! Kijk maar es wat er volgens John Seymour allemaal nog moet en nog kan!

Twee hele bladzijden vol met winterklussen. En geen snoeiwerk enzo hoor, gewoon tuinwerk!!

Tomaten en komkommers voorzaaien? Nu al? En sjalotten uitzetten? Manmanman dacht ik even lekker een paar weekjes met de beentjes omhoog te kunnen, goed boek, glas wijn, vooruit, eventueel een gordijntje of sprei in elkaar flansen.

Maar zaaien?

Nou. Vooruit. Na de kerstvakantie dan! Want dat teeltplan moet ook nog!