De kasten gaan open!!

Jahaa ..... de bijen! We hebben ze gezien vandaag!

Maar eerst ..... moesten de Bokashi's leeg! Na de feestdagen met vele eters, zitten de beide Bokashi emmers stampvol. Dus laat ik ze niet zoals het eigenlijk hoort vier weken 'rijpen', maar de hele handel gaat in één keer op de composthoop. En die hoop had ik eerst leeggemaakt. De rijpe compost gaat komende week mee naar Moeskers Moestuin, voor op het wortelbed. Want daar mag geen mest op, wel rijpe compost.

Nou daar gaan de Bokashi's. Hopla! voor de wormen!

Ja en al die schillen en prut, dat kan je natuurlijk niet zo open laten liggen. Dus van de oudere composthoop in de tuin haal ik het bovenste deel af, en dit gaat 'omgekeerd' op die schillen. Hier zitten al erg veel wormen, dus die schuiven zo aan de kerstmaaltijd!

Ja zo ben je eigenlijk altijd een beetje aan het hannessen met de compost. Het is je toekomstige eten, dus belangrijk om dat goed te doen. Nu in de winter gaat het composteren langzaam, en hoef je niet zo vaak te keren. Ik doe het maar één keer in de winter, en de rest van het jaar om de twee of drie maanden, of als ik ineens veel compost nodig heb. Het onderste deel van je hoop kun je dus op je tuin of in je bakken gebruiken.

De hoop netjes afsluiten met een laag rijpe compost en bijvoorbeeld een laag blad of stro, zodat hij niet te snel uitdroogt. Het is eigenlijk levende have. De compost, of eigenlijk de beestjes en het leven in die compost, het is net een huisdier! :D

En toen kreeg ik een app-je van Liesbeth, dat ze naar de bijen ging! De kasten openmaken. Nou, ik als de kippen naar de tuin natuurlijk!!

Wat geweldig om die kasten nu es van binnen te zien! Liesbeth nam wat fotootjes, en zag dat er al wat aktiviteit was bij één van de kasten. Ze staan hier goed in de zon, en daarom worden de kasten makkelijk warm. En de bijen aktief!

Ron, ervaren imker-collega van Liesbeth, vertelde tussendoor veel over de bijen. Ik probeer daar wat van te delen, maar hij vertelde eigenlijk veel te veel om allemaal te onthouden!

Bijvoorbeeld, dat vandaag een perfect moment is om de kasten te openen. Tussen min 5 en plus 5, zo rond kerst, liefst na een paar dagen vorst, dan legt de koningin geen eitjes, dan is er geen jong broed (daar is een naam voor die ben ik even vergeten) en dan kun je goed de 'mijten' behandelen.

De mijten?? Ja, want dat kan een hele plaag zijn voor bijen, die kunnen een volk heel erg verzwakken. En die mijten, officiele naam varroamijt, die gingen ze vandaag behandelen met oxaalzuur (wat ook in rabarber en in spinazie zit). Doordat er nu dus geen jonge larfjes zijn, kunnen de mijten zich niet 'verstoppen' in de cel van de larf. Want daar overleeft de mijt, in zo'n afgesloten broedcel. Heel slim!

Liesbeth spuit de oplossing (oxaalzuur opgelost in een suikersiroop) voorzichtig over de zwerm. De siroop stroomt over de bijen, die elkaar vervolgens helemaal gaan schoonpoetsen. Door dat poetsen verspreiden ze het oxaalzuur over alle bijtjes, en dat doodt de mijten.

Het is een mooie biologische bestrijding van de mijt. Prachtig om te zien was het!!

Ron tikt even een paar bijen weg die in Liesbeths haar en sjaal kruipen

Ik vind het spannend. Elke keer als Ron een nieuwe kast openmaakt denk je .... oei zou er wel leven in de kast zijn? Want het kan ook misgaan. Maar hier ... alle vijf de kasten hadden mooie levendige volken.

Heel voorzichtig de vloeistof ertussen spuiten. De bijen hebben ook een kerst traktatie!! Want die siroop vinden ze heel lekker.

Als Ron het deksel loswrikt, checkt hij meteen de produktie van propolis. Dat is een lijmachtig spulletje, dat de bijen uit planten halen. Uit hars bijvoorbeeld. En daarmee maken ze kieren en spleten dicht. Ook het deksel 'plakken' ze daarmee vast.

Het geweldige van die propolis is weer dat een krachtig anti-bioticum is! Dus het houdt ook bacterien buiten de kast! Wat is de natuur toch geweldig... En wat schitterend om mee te mogen kijken met deze twee ervaren imkers. Hup, daar gaat weer een deksel!!

Ron en Liesbeth dragen vandaag géén bescherming. Door de kou zijn de bijen rustig en steken ze niet. Zelf zijn ze ook heel rustig. In een gelijkmatig tempo werken ze kast na kast af. Rustig pratend, af en toe een bij wegjagend met een klein gebaar. Niemand wordt gestoken, ook al zijn de bijen door de warmte in deze hoek veel aktiever dan was verwacht.

De honing druipt uit de raten. Het is goed te zien hoe de bijen aan één kant van de kast in een kluwen bij elkaar zitten. Als het voedsel (de honing) daar op is verplaatsen ze zich langzaam naar de andere kant.

Als alle kasten zijn behandeld checkt Liesbeth de buitenkant. Of alles nog goed op z'n plek zit. Ook komt Tomtom natuurlijk onmiddellijk bij ons. Hij is gek op bijenlijkjes, die altijd wel op de grond voor de kasten liggen.

Ron vertelt hoe het zomer-roodborstje en het winter-roodborstje van elkaar verschillen. Het zomer-roodborstje is nu weg, richting het zuiden, Frankrijk, die buurt. En wat we in de winter zien is komt uit het noorden, dus het is bijvoorbeeld een Siberische of Russische roodborst. Dusse .... Tomtom moet eigenlijk Poetin heten!

Ik zou nog pagina's kunnen tikken over de bijen, want ik hoor zoveel leuke feitjes, maar dat brei ik er wel tussendoor de komende weken!

Oja ik kreeg nog een bij in mijn mouw. Ja en wat doe je dan? Schudden? Dacht het niet dat die bij dan eruit komt. Die zat vast in mijn fleecetrui. Dus, Ron liet het zien, jas voorzichtig uit, trui binnenstebuiten uit, en daar was het schatje. Niks gestoken, en de bij nog springlevend! En vooral niet gaan dansen en springen want dan prikt hij wel.

De imkers gingen weer verder, in twee dagen doen ze wel 60 kasten hier in de omgeving ... wow

En ik nog even de nieuwe witlof oppotten! Dit hieronder was de oude pot, waarvan we de laatste stronkjes in de sla hadden vandaag.

En dit zijn de laatste pennen. Die heb ik gelijkgemaakt, zodat alle groeipunten op één hoogte komen. Strak bij elkaar, aarde ertussen. flink gieten, weer aarde, weer gieten. Een lekkere drab werd het!

En dat gaat weer afgedekt in de schuur, waar het 15 graden is. Over een maandje nog een paar porties witlof!

Vanmiddag .... nog even wandelen achter Eemnes. Want .... hoe mooi de bossen hier ook zijn, hier gaat toch niks boven ... die wijde velden