Verrassing, houtwal, en gulle natuur.

Een hele rij Afrikanenstruiken is dood. Kapotgevroren. Dus dat mag weg, en daar zit een leuke verrassing onder. Want ooit, lang geleden, had ik daar venkel geplant en koolrabi, en dat was helemaal overwoekerd door die struiken.

Maar het leeft dus nog gewoon. Hier en daar onder die omgevallen planten staat een fiere knol rechtop, en een paar mooie jonge venkelknollen zijn er ook nog.

Verder ligt het hele bed bezaaid met afrikanenzaad. Teveel om weg te halen dus ik laat het maar liggen. Dat wordt gewoon veel wieden volgend voorjaar! En de dode planten gooi ik op de wal achter de tuin, ik hoop dat door die vele miljoenen zaadjes daar volgend jaar spontaan Afrikanen komen.

Nicolette en ik gaan verder aan de nieuwe houtwal. Er kwam een leuke tip langs hier op het blog, om die houtwal te versterken met takken die je er rechtop langs zet. Simple en doeltreffend, maar ik was er nog niet opgekomen!

Dus we zagen eerst een stuk of wat rechte takken af, die we met de grondboor in de grond vastmaken, op een kleine meter van het hek af.

En dan, die enorme stapel met snoeihout, die gaat dan in stukken en delen tussen die palen en het hek. Zo bouw je een houtwal op. De grootste takken met zijtakken worden wat kleiner gemaakt, maar het meeste kan zo HUP daar op die wal gegooid! Sjongejonge wat ruimt dat lekker op zeg! En wat een mooie dikke wal komt daar langs het hek.

Bedoeling is uiteraard dat de natuur het nu verder overneemt, met klimop en bramen en dode bladeren die wal gaat vullen en verstevigen. En dan gaan daar volgend voorjaar allemaal leuke nieuwe dieren in wonen natuurlijk! Oh wat leuk weer!

Het eerste dier meldt zich al meteen!

Haha maar hij is niet nieuw!! Het is goeie ouwe Tomtom weer!! Welkom op de houtwal jongen!

Ik haal de laatste rij witlofpennen uit de grond. En naar huis, neem ik die gevonden koolrabi´s mee, en wat rapen en een zak met aardappels, wortel en een pastinaak. Ja .... één pastinaak is genoeg .... zo lekker zijn ze nou ook weer niet

witlofpennen mogen een paar dagen blijven liggen

Knollen, rapen en peen, tja, je moet wel een beetje je fantasie gebruiken voor het avondeten, als zelfvoorziener in december ....

Een leuk frutselwerkje is altijd de zaadjes van de bloemen uitpluizen, als ze droog zijn. En dan in zakjes en netjes de namen erbij. Die kleine dingetjes, nu lijkt het gepruts, maar het is de basis voor de toekomst weer!

zaden van de Rode Zonnehoed of Echinacea

En over zaden blijf ik me altijd verwonderen. Zo mooi als de zaadjes verpakt zijn, kijk die Dahlia zaadjes, allemaal in een mooi eigen zakje. En zo gul als de natuur is, één bloem, en je hebt zo een paar honderd zaadjes.

Het blijft fascinerend!!