Vanochtend had ik wat afspraken binnenshuis. Maar voor vanmiddag was er buitenwerk gepland. Er moest heel wat worden opgeruimd en de potaarde moest verplaatst en hooipakken van zolder gehaald.
Tuinwerk stond ook op mijn programma. Haha. Heel grappig. Vanmiddag wilde ik erwten zaaien, en sla en kolen. Maar dat ging dus niet door. Géén tuinwerk. Dan maar onder de kap aan het klussen.
En dan kom je andere rommel tegen. En troep, stro, blad, gemummificeerde muizen, vogelpoep. En ga je maar aan het vegen. Tom-tie-dom. Héé, en ineens hoorde ik een geluid. Een krabbelend geluid. Het kwam van achter het hout. Daar zat een dier achter! Nee he, een marter? Die zag ik laatst ook al. Mooie beestjes hoor, maar ze mogen niet bij de auto in de buurt komen want ze vreten de bedrading aan.
Maar van achter het hout kwam dit keer géén marter tevoorschijn. Het was ....
.... het was alleen maar Bossie. Die deed daar zeker een slaapje.
In de kapschuur stond ook nog een krat met gedroogde zonnebloemen. Voor de vogels. Maar we hebben zelf ook wat nodig voor zaaigoed. Dus, voordat alle pitten in de vogelmaagjes verdwenen zijn ritste ik er wat af voor ons zelf.
Die zaden kun je er normaal gesproken heel makkelijk uit wippen. Eén rijtje lospeuteren met je duim en de rest druk je er zó uit. Net als bij gedroogde mais. Maar bij mij was het een beetje slof geworden in de kapschuur en was er hier en daar al wat gaan schimmelen.
Je moet de losgemaakte zaden ook weer héél droog bewaren. Leg ze eerst op dienbladen op een doek, in één enkele laag, bij kamertemperatuur. Af en toe omschudden. Pas als ze kurkdroog zijn kun je ze in een katoenen zak doen en dan tot het volgende seizoen bewaren.
Nou, langzaam ging de regen hier toen over in sneeuw. Tijd om naar binnen te gaan! Eerst smolt alle sneeuw nog, maar vanaf een uur of vijf werd het echt kouder en bleef het liggen. Mooi joh!!
Zodra de jonge zaailingen opkomen zijn ze érg gevoelig voor droogte. Eén dag te droog staan in die fase, geeft veel plant-stress, en grote kans dat ze later op je tuin meteen gaan bloeien, in plaats van dat ze dikke bieten opleveren.
Dus, goed voor zorgen, voor die kwetsbare wezentjes.
En dat is dan zó mooi van ons kikkerlandje. Dat wij het hele jaar door vers van buiten kunnen eten. Sinds ik elk najaar en ook in de winter gewoon een beetje doorzaai, hebben we jaarrond verse sla. Zó voor het plukken.
Als je geen kas hebt kan dat ook gewoon in een koude bak. Zo'n rechthoekig houten frame met een raam erop. Kies winterharde soorten zoals rucola, postelein, veldsla, spinazie, en tot mijn grote verbazing OOK koriander, en bedien je hartje winter uit je eigen tuin van een vergiet vol knapperige groene blaadjes!
Nee je hoort mij niet klagen over ons Hollandse milde klimaat. Met zijn vier seizoenen, en altijd weer andere luchten en geuren en kleuren. De frisgroene lente, de bruisende zomer, de vliegende kleurige herfst die zo lekker ruikt naar mos en blad, en dan de stille winterdagen.
Altijd mooi, altijd precies goed .... en met een beetje planning heb je dus jaarrond vers voedsel op je bord!
0 reacties:
Een reactie posten