Ik ben net heen en weer gecrosst op mijn oude fietsje, naar de school-met-de-bijbel hier in het dorp. Dat is ons stemlokaal. Ik was laat, maar de rij stond nu nog steeds tot halverwege de gang. Het leek mij een teken van goede opkomst. Maar ja Punthorst is maar een klein puntje op de kaart, geen idee of het overal zo druk was.
In elk geval is hier het waterschap én de provincie nu weer 4 stemmen rijker voor de Partij voor de Dieren, want ik stemde ook namens Paul.
Verder heb ik alleen maar kachelklets en keukenpraat. De kachelruitjes maak ik schoon met een oude krant, water, en witte as. Het schuimt als een gek en ze worden wordt brandschoon!
Mijn blik viel toen op die krant, en .....
Maar nee, zei me niks. Maar gelukkig, nu door het kachelpoetsen weet ik het! Wie ze zijn. En ook meteen alles over de 'meest besproken film van het afgelopen jaar'.
Pfjoe.
Heb je wel eens crackers gemaakt? Dat is mega simpel. Vooral omdat er niks hoeft te rijzen, en je ze dus in een wip kan maken. Ik heb uiteraard onze eigen oogst gebruikt voor ingrediënten, maar je kunt natuurlijk alles vervangen voor wat jezelf in huis hebt. Het gaat vooral om de verhouding:
- 1 1/2 kop meel
- 1/2 kop water
- 1/4 kop olijfolie
- 1 el sesamolie
- 4 el sesamzaad
- 1 tl zout
Een kop is ongeveer 250 milliliter. Dus een flinke theekop. Ik werk altijd liever met inhoudsmaten dan met grammen. Dat gaat sneller, je hebt alleen zo'n kop nodig en geen weegschaal enzo.
Ik heb de sesamolie vervangen door walnootolie, en de zaadjes door mosterdzaadjes en zonnebloemzaden. Want dat was wat ik had. Ook nam ik mijn eigen meel. Maar witte bloem kan ook natuurlijk. En ik heb er nog peper, kruiden en verse bieslook aan toegevoegd.
Dan alles mengen, eerst de droge spullen, dan de rest erbij. Mengen, in 4 delen verdelen, en die zo dun mogelijk uitrollen, met de deegroller goed ingeklopt met meel. Snij in repen en leg op de bakplaat. Vet in met nog wat olie en strooi er wat grof zout op. Twintig minuten op 160 graden bakken.
En zoals je ziet zijn bij mij de crackers gaan ribbelen, omdat ik er zoveel had gemaakt dat ze niet alleen op de plaat, maar ook op het rooster moesten. Dus, ribbelcrackers. Maar dat was juist lekker!
En komt je dit hieronder ook bekend voor? Zo'n afgeknipt zielig potje bieslook? Je kan ze gerust weer laten groeien, maar dan worden het van die sneue wittige stengels. Zo'n plant heeft namelijk méér dan alleen water nodig om weer pittige groene stengels aan te maken.
Nou, op naar buiten!
Knip het jonge groen af wat je nu al kunt vinden. De eetbare soorten, jong fris groen. Hoe meer verschillende soorten hoe beter. Wat gras erbij mag ook.
Dat gaat dan in een bakje, met een liter kraanwater. Eén dag laten staan en als gietwater gebruiken voor je bieslookplantjes. En ook voor al je andere planten trouwens. Je geeft ze dan superfood en het kost je niks.
Je mag er zelf óók van drinken. Een groene vitaminerende tonic is het! Geschikt voor plant, dier en mens. Als het langer staat is het niet meer drinkbaar, maar kan het nog op je tuin, als plantgier.
Rijst of pasta kook ik altijd gaar samen met groenten. Het gietwater daarvan kun je ook bewaren. Als basis voor een soepje bijvoorbeeld. Of voor in het brooddeeg. En anders op de composthoop. Niks hoeft weg.
De bietjes zien er nogal zielig uit. Ze hebben te donker en te warm gestaan, en zijn sprieterig geworden. Ik wacht nog even af of ze nu buiten steviger worden. Misschien doet de zon wonderen.
Oh en kijk, bieslook groeit ook alweer gewoon buiten, tussen de tegels.
Tssss
0 reacties:
Een reactie posten