Maar ja toen hadden we nog geen boerderij. Toen woonden we nog in een gewoon huis en had ik niks te doen. Dus dan blog je elke dag. Haha. Nee, echt niet, grapje hoor. Toen was er óók al veel. Maar er was toen wel méér tijd voor bloggen. En nu is het zaterdagavond en heb ik al weer dagen niks laten horen. Het is gewoon de maart-moeheid. De hele dag weer buiten werken, dat moet altijd enorm wennen.
Maar goed. Ik had wel weer bendes en bendes leuke foto's. Dus toch maar even kijken? Wat vind je leuk om te zien? Huishoudelijke dingetjes? Zoals het opzijgeschoven fornuis van mijn moeder, dat we woensdag hebben schoongemaakt? Leuk?
Ik heb er wel 20 foto's van, maar hier even een kleine selectie. Je maakt zo'n raampje van houten latjes, en daar komt een voor geperst plaatje bijenwas in. Dat gaan de bijen dan zelf verder uitbouwen.
Je rijgt een ijzeren draad door het raam, via de gaatjes aan de zijkant. En met een klein stroomstootje 'smelten' die draadjes vast in de bijenwas. Dat geheel kun je dan in de kast hangen, en de bijen bouwen hierop dan dikke cellen waarin ze honing verzamelen, of waarin de koningin eitjes legt die uitgroeien tot jonge werkbijtjes, of darren of nieuwe koninginnen.
Ik had een paar pakken geitenmelk meegenomen uit de 35% bak. Met de bedoeling om daar een mooi kaasje van te maken.
Kaas maken, dat kan ingewikkeld, en het kan ook gewoon op z'n 'moeskersmoestuins'. Simpel, dus.😊 Het enige wat je nodig hebt is een goed recept (www) waarin je de juiste verhoudingen zuursel, stremsel en eventueel calcium kunt vinden. Dat moet je dus wel aanschaffen. Verder, alle andere spullen heb je vast wel in huis. In plaats van kaasdoek kun je bijvoorbeeld prima een oudere grof geweven theedoek gebruiken. En als kaasvorm kun je ook een zeef nemen.
Ik heb de melk eerst verwarmd tot ongeveer 38 graden, toen het zuursel, het opgeloste calcium, en tot slot het opgeloste stremsel erbij geroerd. En dan wacht je een dik half uur en dan gaat de melk scheiden in wrongel (een soort dikke gelei) en wei (dunne gelige vloeistof).
De wrongel snij je in blokjes met een mes of met een echte wrongelsnijder, en dan giet je de wei af. De wei moet je zeker bewaren, het is heel voedzaam. Sommigen vinden het lekker om zó te drinken, maar ik gebruikte het in brooddeeg. Het brood wordt er smeuïg van en eiwitrijk.
Maar goed, het gaat nu dus om die wrongel. Die schep je dan in een gladgetrokken doek, in een zeef, en laat hem uitlekken. Om de paar uur omdraaien. Uiteindelijk heb ik hem in de rijstkoker gestopt, die had precies de goeie vorm. En dan wachten. En als je wilt kun je er een steen op leggen om de laatste wei eruit te krijgen.
Voor een precies recept moet je dus zelf even op www zoeken.
Volgende keer wil ik een harde kaas maken. Ik had me nu verkeken op de hoeveelheid stremsel. Dus werd het dit keer een zachte kaas. Je kunt hem natuurlijk kruiden en zouten, maar wij aten hem dit keer naturel.
Op crackers, in allerlei recepten en ook op de quiche. Hij is dus al op.
Nou, er is zeker nieuws! We hebben gisteren het project hier om de hoek, in Punthorst, afgemaakt. Je weet wel, waar we die takkenril hadden aangelegd. En boompjes geplant en bloemen ingezaaid. Daar is gisteren ook een insectenhotel bijgeplaatst, en natuurlijk een prachtlint bordje erbij!
Het zier er prachtig uit nu en is een waardevolle natuurparel geworden. Met dank aan Jan en Jan en Paulus en Lia en Harm en Paul en Henk en Jasper en andere Jan en de jongens van andere Jan.
En kijk eens wat een wondermooi insectenhotel!!
Moestuinblog! En soms vergeet ik het moestuin-nieuws! Tssssss!! Nou, volop reuring hoor, op de tuin! Er is deze week een hoek vrijgemaakt, en palen gezet, waar de capucijners langs zijn geplant. Die waren al voorgezaaid. Dus daar staat nu ineens al een rijtje groen! En de erwtjes volgen binnenkort, bij die andere palen.
En nu maar hopen op géén duiven!
Prei zaai ik altijd gewoon met kaf en al. Als je je eigen zaden van het vorig jaar gebruikt dan ken je het wel. Het is een ontzettend gepriegel om de zaadjes uit de bloemknoppen te peuteren. Dus doe ik dat gewoon niet.
Kijk maar, zó gaat het bij mij op de aarde. Dan nog een laagje aarde of scherp zand erover, stevig aandrukken, en het komt helemaal goed. De jonge preitjes groeien rustig tussen al die rommeltjes door.
Ze bespaar je jezelf heel wat heen en weer geloop!
Kijk, ze staan nu achteraan, bovenop de zeef met de aardappels, die staan te kiemen. Dat is ook een voordeel van die zeven, je kunt ze stapelen. In het voorjaar heb je in de kas namelijk altijd ruimtegebrek!
In elk geval ... leuk dat je langskwam!😊
0 reacties:
Een reactie posten