De Pieperij.

Lia en ik hadden onszelf uitgenodigd op een boerderij in de buurtschap 'De Pieperij'. Dat is een piepklein dorpje in Drenthe, bestaande uit een paar boerderijen en woonhuizen. Wij waren te gast op de monumentale biologische boerderij 'De Pieperij' op nummer 7.

Hier staat 's winters het vee op stal, wat van april tot november buiten graast, in het natuurgebied rondom de de rivier de Reest. Het zijn zo'n dertig éénjarige kalveren, en ook nog ruim dertig twééjarigen. Prachtige dieren zijn het. Het is een sterk ras, en heet Limousin. Ze worden meestal  gehouden als vleesvee en soms ook als werkvee. 

En waarom waren wij daar? 

We waren daar vanwege onze interesse in biodiversiteit. Vanuit de natuurbescherming zijn we op zoek naar bedrijven en mensen die de biodiversiteit versterken. En zo dus ook deze boer en boerin, Arno en Ana!

Ik heb mijn kleine opschrijfboekje vól gepend met wat Arno ons allemaal vertelde over het vee, en over de boerderij, en over hoe de kringloop hier werkt. Het natuurgebied blijft schraal en soortenrijk, de dieren krijgen kruidenrijk voer en zijn erg gezond, en de stalmest gaat naar biologische bedrijven in de buurt.

En het vlees .... is van topkwaliteit. Dat vertelde Lia ook al. Zij kopen hun vlees hier, en zo waren we aan dit contact gekomen.

Het mooie is dat Arno onze pogingen om de biodiversiteit in onze regio te stimuleren erg serieus nam, en ons op ideeën bracht om mensen hierin mee te krijgen. Hij gaf ons bijvoorbeeld de tip, om niet alleen maar lijstjes met hoe-het-moet-tips rond te strooien. 

Hij zei ... als je mensen ergens voor wilt interesseren, moet je ze op hun eigen inzet en kennis aanspreken. Je moet ze niet 'alleen maar' vertellen wat ze moeten doen, maar laat het ze zelf uitvinden. Zo kun je bijv een kleine groep uitnodigen. Laat ze een plattegrond van hun eigen tuin uittekenen. En dan laat je ze in groepjes werken aan hoe ze in die tuinen de biodiversiteit kunnen vergroten. Met jullie hulp, uiteraard.

En nog veel meer tips gaf hij. Hij wil ook wel helpen om zo'n eerste avond op gang te brengen. Nou, wat een waardevol contact!!

En ook erg leuk was het om op de boerderij rond te mogen kijken! Ook al was het stéén- en stéénkoud!

Weer op onze eigen boerderij. 

Ik kan nu lekker binnen in de schuur het voer fijnhakken. Op de methode 'Aukje', dus in de metselkuip. Het voer wordt fijner gehakt en blijft schoner. Ha, dat ik dat niet eerder had bedacht!

Ook heb ik allerlei planken en karton en zeilen tegen de opening van de stal geklemd. Omdat die opening pal op het oosten ligt. En ik niet wil dat de koeien insneeuwen vannacht. Ook al liggen ze dan lekker achterin, op de dikke laag mulch en stro. 

Morgen hang ik er een minimum-maximum thermometer op. Misschien moeten we nog méér vorst maatregelen nemen. Voorlopig kijken we het zo even aan.

En toen zei Paul dat Giuseppe kwam eten vanavond. Ik had zuurkool op het menu, maar geen toetje. Gelukkig waren er nog wat appels, en was er de honing van Jan.

Dus ik heb wat boter verhit, en daar honing bij geroerd, en daar de appels in partjes in gebakken.

 

Dat ging in een ovenschaal, en daar bovenop dan wat verkruimeld deeg, bestaande uit rogge, wat boter, en nog wat honing. Half uurtje bakken en je hebt een lekkere crunch voor bij de yoghurt!

Of bij de koffie.

En nu ... op naar de winter!! Ik ben benieuwd! ⛄⛄