Meevallers en tegenvallers.
Oftewel .... floppen en moppen.
Nou, wij hadden ze ook beiden hoor, de afgelopen dagen. Een dikke tegenvaller ontdekte ik op zaterdag. Het licht in de paardenstal deed het niet. Oh, de stroom was daar uitgevallen. Al een tijdje geleden. Hadden we niet gemerkt, want we zitten daar momenteel niet veel.
Schakelaar weer omzetten, klaar.
Alleen .... helaas ..... zit óók onze vriezer, je weet wel, met die veertig kilo heerlijke eigen gekweekte aardbeien, waar we weken druk mee geweest zijn .... JUIST .... die zit óók op die groep!
Aardbeien waren ontdooid geweest. Niks meer waard.
(en ook bessen en pruimen en bramen .... )
AAARCH!!
Wat doe je dan? Eerst, de schade goed bekijken. De onderste laden leken nog re-de-lijk, dus die bakken heb ik een beetje opgeschud en gewoon weer teruggezet in de vriezer.
De bovenste laden, daarin waren de aardbeien echt helemaal uitgelopen tot drab. Dat heb ik in z'n geheel in een pan gegooid, aardbeien inclusief drab, en daar hebben we toen maar saus van gekookt.
Ook een paar bakken met bramen, pruimen, en bessen, allemaal mooie oogst van vorig jaar nog, gingen in een andere pan.
Als je het tot saus kookt, met suiker, is het ineens weer prima spul. Drab? Hoezo drab?
Links achter de aardbeien, midden vóór de bramenprut. Die ik overigens wel door de zeef heb gedraaid, want al die bramenpitjes vinden we hier niet zo'n succes.
(Links vóór zie je nog verse aardbeien, wat weer een echte meevaller is, dat we een bed jonge per-ongelukke aardbeien hebben die nog steeds vrucht geven)
Maar goed. Aarbeiensaus hebben we nu in elk geval genoeg. Meevaller!😊
Een ander mini-tegenvallertje is het mini-tarweveldje. Elke keer als we er langs lopen vliegt er een vloot duiven uit. Of mussen. Of beiden.
Er zit haast geen korrel meer in de aren, en de aren zijn meest geknakt.
Echt jammer want het ging erg goed met de tarwe. Geen ziekte of niks, mooie volle aren. Naja.
En een meevaller?
Dat was in het bos! We zagen een schitterende rij zwammen, op een boom. Ze waren echt ongelofelijk mooi. Wat het zijn? Cantharellen? Hanenkammen?
Wie het weet mag het zeggen!
Je zou toch echt zó een schaal in je keuken willen!!
En dan nog een klein tegenvallertje. Een flop was het meer. Liek nam toevallig foto's toen ik aan het compost jutten was op de grote berg sloot-drab. Ja, alweer drab.
En dat ging eerst goed. Het is wel een operatie. Je neemt zo'n bundel spul op je vork en steekt het loodrecht de lucht in. Dat tilt het makkelijkst. Hoe schuiner je je vork houdt hoe zwaarder.
Niet helemaal goed:
Wél goed:
En waarom dat moet? Met zo'n vork? Omdat je over een super smal bruggetje moet, bij de stuw, waar de kruiwagen niet langs kan. Dus moet alles er dus zo omslachtig overheen gedragen.
'Je lijkt net een monster met een dikke pruik,' zei Liek.
En dan de blooper. De flop, die meer een mop was. Je voelt hem al aankomen? Ik viel in de drab.
Verder viel het mee hoor. Kleinigheden.
Je bakpapier te vaak recyclen, ook niet zo handig. Dan scheurt het dwars doormidden net als je hem vol hebt met lekkere aardappeltjes. Daar vallen ze!
Maar wat niet weet dat niet deert en de aardappeltjes hebben we gewoon opgegeten. 😊
En een meevaller .... dit werd vanavond zomaar gebracht!
Compost. Versnipperde takken waar een ander graag vanaf wilde.
😊👹
.jpeg)
.JPG)
11 reacties:
Geen cantharellen en ook geen hanenkammen, wat ze wel zijn weet ik niet.
Loes
Het lijkt wel zwavelzwam. Als dat zo is, zijn ze eetbaar. Althans de jonge stukken. Bakken als kip. Daar lijkt de smaak ook wat op. Maar eerst er wel zeker van zijn.
Yep! De zwavelzwam. Ik heb de plaatjes gezien en hij is het zeker. Dankjewel onbekende!
(ik ga hem niet eten hoor, veels te mooi :)
Gelukkig waren de aardbeien en het andere fruit nog niet bedorven en kon je ze nog verwerken. Aardbeiensaus is ook een vleugje zomer in de winter op desserts en taarten ed. En lekker.
Er zijn van die dagen.......... Jammer van al dat fruit, maar je hebt nu wel heerlijke sauzen. Misschien een ideetje om in de meterkast een briefje hangen wat er op de verschillende groepen zit. Om dit te voorkomen.
Leuk dat je ons laat mee-zuchten en mee-lachen met je flops!
Ik heb net een heel mooi quiltje afgewerkt. Je kan het zien op mijn nieuwe blog "liefde uit de lappenmand". Ik maak sinds deze lente samen met de kinderen een seizoens-tijdschriftje en dat heeft nu ook zijn eigen blogje :-)
De zwavelzwam wordt ook wel boskip genoemd omdat ie zo goed smaakt.
Joh wat een werk allemaal! Ik zou er moedeloos van worden, maar jij maakt ws zelf pepmiddel aan!
toch niet verloren die heerlijke aardbeien. Geweldig mooi die zwammen.
De boeren die aan de 'verkeerde kant' van het Oranjekanaal woonden hadden allemaal een soort bootje gemaakt om de melkbussen zonder veel tijdverlies aan de weg te zetten. De verkeerde kant is de kant waar geen verharde weg liep en waar de melkrijder dus niet kwam om de melkbussen naar de zuivelfabriek te brengen.
Het 'bootje' was vaak weinig meer dan een rechthoekig houten bakje dat groot genoeg was om het vereiste aantal melkbussen en een persoon te vervoeren.
Al jij vaak 'drab' van de overkant moet/gaat halen, al noem je dat zelf jutten,-wel een aardig begrip; compostjutter-, is het ook de moeite om een vergelijkbaar bakje te maken. Een trektouwtje eraan volstaat, want zo breed is dat afwateringskanaal naast je ook weer niet. Het bespaart je in ieder geval veel loop- en balanceerwerk. En de wet tot behoud van het chagrijn zegt gewoon dat het door jou begeerde drab aan de overkant wordt gedropt. En je kunt er bijna voetstoots vanuit gaan dat die wet deugt.
Om de tarweoogst een volgend jaar te beschermen is een ouderwetse vogelverschrikker, versierd met wapperende glinsterdingen, bijvoorbeeld cd'tjes die je toch nooit meer beluistert, waarschijnlijk een oplossing. De carbidkanonnen die in de tuinbouw gebruikt werden (worden?) lijken me niet passen in je woonomgeving en komen me ook behoorlijk overdreven voor. Maar zo'n n graanakkertje is voor mussen en duiven een gedekte tafel.
Ahhh…, Clarien, toch, dubbel werk !
Die duiven/mussen -> ook weer zonde, voor jou. Wel een luxe voor die beestjes !
De zwammen zijn inderdaad een lust voor het oog.
Onverbeterlijk, jij in de drab ! Pech !
Maar eind goed, al goed. Dàt maakt je dag !
Lie(f)s.
Goedemorgen Willem,
Wat is de wet tot behoud van het chagrijn? Ik kan het niet op internet vinden.
Een reactie posten