Kletspraatjes.

on zondag 21 juli 2019




Eerst maar een water-praatje.

Het water.  Zóóó belangrijk .... op de tuin en de akker. Maar helaas komt het niet veel uit de lucht vallen, de laatste tijd. Bij alle waterbuien door het land heen, de laatste weken, werd Punthorst steeds maar overgeslagen.

Dus, ik kan het niet meer uitstellen. De dikke slangen worden van zolder gehaald. En ontward. Dat alleen al .....





Dan de pomp bij de sloot. Doet hij het nog? Alles aankoppelen, haspel zoeken, water in de pomp, stekker erin .... proefdraaien ...... YESS!




Dan moeten we op zoek naar de heren Q en Q. Waar die zijn? Niet bij de slangen natuurlijk, nee, dat zou te makkelijk zijn. En waarom makkelijk doen als het ook ingewikkeld kan? 😄

Q en Q staan verstopt achter de barbecue, in de container, en ze zitten onder de zwaluwpoep.

Maar dat geeft niet. Want ze worden straks weer stralend schoon. Goed, nu even fast forward door het aankoppelen van de slangen heen, en het goed plaatsen van Q en Q. Want dat is een gemier. Om die zó neer te zetten dat ze met z'n tweeën precies een heel vak besproeien.

Nou .....







..... ze doen het weer hoor. En ze zijn ook weer brandschoon.


Hooi-praatje.

Ik laat even zien hoe dat hooi in die oppak-machine van Alwin en Sander eruit wordt geladen. Want zo ging dat woensdag en donderdag aan de lopende band. Rondrijden, hooi 'stofzuigen', naar het weiland rijden, en alles daar weer uitladen.

Er zitten kettingen op de bodem van de wagen, en latjes, en die duwen dan die dikke hooivrachten eruit. Sander rijdt dan een stukje verder, wéér hooi eruit, en zo verder.







Het was een spectaculair gezicht. Oók was het vreselijk veel hooi.

We hebben het donderdag met man en macht staan uitharken. Eérst met hooivorken, toen kwam Guiseppe helpen met de trekker met de heftruckvork. En 's avonds is er nog een paar uur geschud. Pas toen was het hooi uitgespreid en kon het drogen.

En zag je ook hoeveel het was.

Oja, en toen viel die ene bui.




En op vrijdag moesten we toen een beslissing nemen.

Gaan we vanavond hooipakjes maken of niet? Dat kan alleen met kurk en kurk droog hooi. Maar de laag was zo dik, en met die regen nog erop ....

Maar het was erg warm vrijdag, en we besloten het tóch te doen. Gokje hoor! Want ook voor vrijdagavond was er een bui voorspeld. Het boerenvak, daar moet je soms gokken. Er zijn zoveel onzekerheden.

Ik ging maar alvast een plek leeg maken.






Ja en vrijdagavond, daar had ik al iets van laten zien.

De boer zelf liep mee met de hooipers. Daar loopt nog wel een eens draad vast of iets anders, daar moet je steeds bij blijven. Henro bestuurde die trekker. En Alwin en Sander waren de pakken aan het opstapelen op de kar.

En die trekker had dus géén bestuurder. Dus, dat mocht ik doen. Gewoon, stationair in z'n één door die pakketten heen slalommen. Dat kon ik zelfs.

Eind van de avond ....... honderdzeventig pakken hooi! We hebben gedeeld. Allemaal blij.😊




En dan een aardbeien-praatje.

Op één van de aardbeibedden staat per ongeluk een ander ras aarbei planten. Vorig jaar kwam daar haast niks aan. Dit jaar blijken het late aardbeien te zijn, die hoogzomer nog vrucht geven.

En in dat bed ..... ontdekte ik voorraadkamertjes!





Op zo'n halve meter uit elkaar, héél regelmatig door het hele bed heen, zijn groepjes aardbeien neergelegd, verstopt onder de middelste planten.

De vruchtjes zijn netjes afgebeten bij het steeltje. En het zijn meest witte onrijpe vruchtjes maar ook wel wat rode. Ook rotte. Alles door elkaar. Netjes gerangschikt. Nou, wie zou dat nou gedaan hebben?

Egeltje?

In elk geval heel roerend, al die kamertjes, op een rijtje. We schuiven de bladeren terug. Eet maar lekker op, leuk diertje!





Wij eten het zelf ook lekker op. Je ziet hier dat die saus een succes is.

Daarom, vandaag nog wat extra flesjes vruchtensauzen gemaakt. Dit keer ging er ook rabarber bij door. Van rabarber kan je nog steeds eten, mits je jonge stelen neemt. Oude stelen hebben teveel oxaalzuur.

Als je vergeten bent de rabarber water en voeding te geven .... dan heb je waarschijnlijk géén jonge stelen aan de plant. Dan zou ik het maar vergeten voor dit jaar.

Ik had nog aardbeien en een schaal pruimen, van de boom van de buren gevallen, en helaas aangepikt door onze kippen. Maar ze konden nog wel in de saus.







Tuin-praatje ..... 

Het gaat goed hoor, op de tuin. Alleen wat meer water zou welkom zijn.






Dieren-praatje.

Gaat ook goed ! Bella heeft weer buren. Ze ligt nu altijd aan hun kant van het hek. Terwijl ze aan de andere kant schaduw heeft. Maar ja, kletspraatjes .... zó leuk!

Maar kijk hier kwam ze even bij mij want groenten en vers hooi zijn nóg weer leuker dan kletspraatjes. 






En Bekkie .... goed gezond ... dik en rond ... ze houdt ons in spanning.

Wij gaan eruit voor deze week. Met een prachtig weer-praatje ... namelijk dat het hier vanavond toch eindelijk eindelijk écht even goed geregend heeft.

(niet te zien, maar toch echt)





Heb een fijn weekend!
🙋


3 reacties:

Willem zei

Bij het zien van de relatief kleine, gele pruimen kwamen weer herinneringen boven uit mijn jeugd. We hadden ook veel van de bomen waaraan de relatief kleine, maar erg sappige pruimen groeiden in de hof staan. Zowel blauwe als gele. De gele waren vooral zoet en sappig en de blauwe waren wat steviger en minder zoet. En er zaten altijd heel veel aan de boom. We hadden ook een rijtje 'eierpruimen', maar die waren weliswaar groter, -eierpruimen sloeg op het formaat-, wat de vruchten aanging, maar legden het af tegen de smaak van hun kleinere soortgenoten.
Op het moment dat je denkt het bakken van ouderwets roggebrood te ruiken en dat gebeurt in geen velden of wegen, weet je dat het hooi is gaan broeien en je direct actie moet ondernemen. Sinds ik in mijn jonge jeugd wel eens bij een bakker hielp, kan ik de geur van roggebrood bakken en hooibroei niet meer van elkaar scheiden. Het is een soort twee-eenheid geworden. Hopelijk blijf je ervan verschoond.

Anoniem zei

Dag Clarien,
Hier een grote fan van je blog, het lezen is elke dag een stukje ontspanning voor mij;-)
Ik heb een vraagje: een tijdje geleden schreef je over bestrijding van de coloradokever mét coloradokever. Kun je al iets zeggen of het (enigszins) effect heeft?
Dan zou ik het wel willen proberen met m'n gevangen buxusmotrupsen. Chemisch wil ik ze liever niet bestrijden. Onze kippen lusten ze niet. Dus wil ik ze begieten met kokend water en dan weer er over gieten?!
Op hoop dat het helpt....
Hartelijke groet, Eefje

Anoniem zei

Een koe is nu eenmaal een kuddedier en heeft graag gezelschap van andere koeien.