Rozig, en langzaam wakker worden.

Het is weer wennen voor Brit en mij, dat de dagen langer worden. Brit ligt sinds etenstijd alweer uren te snurken op de bank en ik zit te knikkebollen achter de laptop. Er is veel buitenwerk, en met die frisse wind dan steeds urenlang om je kop word je daar mega rozig van.

Maar eerst, wat keukenwerk. Het is best een uitdaging om met de beperkte voorraad aan wintervrienden, pompoen enzo, en prei, ui, biet en wortels, enz, om daar steeds maar weer wat bijzonders van te maken. Gelukkig is er www, en dat kan je dan aanvullen met eigen fantasie.

Zo aten we vrijdag pizza's met een bodem van linzen, kruiden en maismeel, een saus van pompoen, wortel en cashewnoten, afgetopt met prei, ui, en kaas. Bijna allemaal de bekende vrienden, maar toch weer anders! 

Hieronder zie je de ingrediënten voor de bodem. Linzen dus, vooraf geweekt, en wat maismeel (omdat ik het deeg te nat vond) en oregano, saliezout, véél knoflook natuurlijk, wat baksoda, en een scheutje olie en wat water. De oregano herken je aan de mooie paarse bloemetjes.  

Dan dus prrrrr .... en van het deeg schepte ik drie bollen die ik met een natte lepel uitstreek tot pizza vormen. Even voorbakken, en dan beleg erop. 

Dat kan natuurlijk gewoon tomatensaus zijn, maar ik had toevallig in de koelkast nog een bakje pompoensaus staan. Dat was van pompoen, wortel, ui, knoflook, alles gegaard, en daarbij ging toen nog een handvol geweekte cashewnoten en wat olie, peper en zout. 

Dat dan allemaal samen mixen, en je hebt een lekker broodbeleg, dipsaus, of zoals hier dus, een bijzondere pizzasaus.

Nou zo kunnen we nog wel een tijdje vooruit met de wintervrienden.😊

En dan buitenwerk.

Ik was bezig in de 'kleine tuintjes'. Zoals bijvoorbeeld die rijstbak, van een paar jaar geleden. Die gebruik ik nog steeds. Dit jaar gaan de pompoenen hier in.

Afgelopen weken hebben Paul en ik de voortuin iets veranderd, en de afgegraven aarde is hier in deze bak gestort. Vandaag heb ik dat geëffend, en toen eerst een laagje mest erop verspreid, toen een laag karton, en tot slot nog compost. 

Dat karton had wel wat voeten in aarde want dat moet je allemaal napluizen, op nietjes en plakband. Paul en ik kopen zelf niks meer bij webshops die nog plastic plakband gebruiken, maar dit karton was gekregen en het zat er vól mee. 

Langs de randen kwamen nog wat stenen en stukken hout, omdat het karton daar opwipte. Na één regenbuitje ligt het straks mooi plat allemaal. En zo is de tuin gebruiksklaar voor als er straks in mei de planten in kunnen.

Ook de tomatenbak, die je onder, helemaal rechts op de foto ziet, is gebruiksklaar. Ongeveer hetzelfde recept, alleen in plaats van karton gebruikte ik hier kranten als tussenlaag. 

En dan was er nog een laatste stukje tuin wat ik af wilde hebben en dat is dat stuk links vooraan, bij het hoge rek. Waar je al die graspollen ziet.

En dat ging dan weer anders. Eerst de graspollen kortgeknipt, toen omgedraaid. Mest erop, kranten, en tot slot de houten tegels. Zo is elk stukje weer anders. Het is niet zo dat het ene beter is dan het andere.

Het is méér, dat je gewoon gebruikt wat je hebt. Je doel is om het onkruid tegen te houden en je tuin tegelijk te voeden. Dat kan dus op allerlei manieren. 

Kijk en deze dames zijn er ook altijd als de kippen bij als er weer een deel af is. Zij eten vooral de kleine slakjes en eitjes op dus, prima zuiveringswerk!

En er was nog meer. Niet allemaal vandaag hoor, maar de afgelopen dagen. De composthopen opgeruimd. Weer wat bakjes ingezaaid. Een bende stekken gemaakt.

Elke dag wat.

 

 

Februari. En we worden langzaam wakker!