Dagje aan zee.

on zaterdag 5 oktober 2024




Hoera de banner is binnen! We hebben hem komende zaterdag nodig voor een activiteit. Hopelijk komen de groene hesjes ook op tijd binnen. Dan zijn we als 'prachtlinters' tenminste herkenbaar, volgende week!


Deze week was ik aan het 'vooruit werken' omdat ik vandaag een vakantiedag wilde nemen. Gisteren op de valreep nog alle bonenranken leeg geplukt, en toen ... de schaar erin. Alle bonenplanten zijn in stukken geknipt, en ze mochten daarna gewoon op de de grond blijven liggen. 


Als bodembedekker.




Daarna nog alle palen eruit gehaald en toen was het bonenvak ook klaar voor de winter. 


En vandaag was dan mijn vrije dag! Een hele dag niks doen aan huis, tuin, familie, dieren, prachtlint, of wat dan ook. Maar lekker weg, in mijn up! Eerst moest ik op zoek naar mijn wandelschoenen, die onder allemaal andere schoenen bedekt lagen. 


Kijk wat mee rolde ... 





De laarsjes van Beer en Wolf! 馃槏 Zo lief. 


Maar goed. Om 12.00 zat ik in de auto (natuurlijk moesten er nog wel een p谩谩r kleine klusjes worden gedaan)  .. en daar ging het. En waar ging de reis naar toe? 


Ik zal je zeggen ...... bij ons in Overijssel zijn prachtige landschappen. We hebben hier bijna alles! Bos en heide, heuvels, zandwegen, brede rivieren, waterplassen, prachtige wijde velden, maar we hebben g茅茅n ......




Nee. We hebben in Overijssel g茅茅n zee. 


En daar wilde ik graag heen. Naar zee. Gewoon, een poosje naar de golven zitten kijken. 


Dus reed ik naar Lauwersoog. Dat ligt aan zee. En het is ook de plek waar we met de kinderen veel kwamen toen die klein waren. We hebben daar zelfs een jaar of wat een chaletje gehad. Kijk, hier onder zie je het. Het is nu van andere mensen.




Daar, in Lauwersoog, wilde ik wat rondkijken. Een vers visje eten. Naar golven kijken. De zilte zeelucht opsnuiven. 


Als eerste natuurlijk koffie met een broodje vis bij 'Waddengenot'. Het is helemaal verbouwd. Met een hoog 'ijs-kibbeling-patat' gehalte. Maar gelukkig ... hadden ze ook verse vis. Dat van mij was in een mum verdwenen!



En dan .... wandelen. Langs de zee. En de pier op. Eerst kijken bij de veerboten, die zij aan zij met z'n twee毛n klaar liggen. Al m茅茅r dan zestig jaar ben ik op die veerboten naar Schiermonnikoog gevaren. Ja zelfs al v贸贸r mijn geboorte, toen mijn moeder mij verwachtte zat ik al op die veerboot!


In november hebben Paul en ik weer een weekendje Schiermonnikoog gepland. Maar vandaag ... g茅茅n Schier. Vandaag alleen Lauwersoog.






Ik ben helemaal naar het uiteinde van de pier gewandeld. Daar is 茅茅n van mijn favoriete plekjes. Er komt daar nooit iemand, omdat je nogal moet klimmen over basaltblokken en over stroomkabels van de verlichting. Ik weet ook eigenlijk niet zeker of het wel mag.


Maar het is z贸'n mooi plekje. Je kunt daar uren zitten, kijken, naar zee en naar bootjes. Het verveelt nooit!  





Ik bedacht me dat ik al eerder dit plekje heb laten zien. Even gescrold in mijn blog en ja hoor. Bingo! In een blogpost van m茅茅r dan tien jaar geleden! 


Klik maar ..... hier 


Misschien zit ik hier over tien jaar wel w茅茅r! Met nog wat dunner haar, en met wat meer moeite misschien met klimmen over die basaltblokken ..  馃槉





Nou kom. We lopen de andere kant maar eens op. Naar het andere havenhoofd. En kijken bij de visafslag met alle vissersboten. 


Daar is het v茅茅l drukker. Want daar zijn ook de restaurantjes. En de vloot.  



En ook nieuwe dingen zijn er gekomen.


Zoals hier. Daar waar eerst een garnalen bedrijfje was, is nu het 'kantoor' van de waddenloop-club. Haha, alle kleren hangen in de zon te drogen. Toch onderweg overvallen door hoog water?  








Ik wilde nog even koffie drinken bij De Noorman. Maar die was al dicht. Het seizoen is voorbij. Ja en daar zag ik ook die meeuw. Wat een prachtvogel. Maar hij heeft erge pech gehad. Ik denk tegen een raam gevlogen.






Ja en weer iets verderop zie je dan .... 't Ailand. O贸k een restaurant. En dan denk je misschien ... m谩n wat een rommeltent! Maar toch is dit 茅茅n van de origineelste eettentjes van het hele gebied. Ze halen de kokkels en oesters gewoon zelf vers van het wad. Vangen wat er nodig is. Niet meer en niet minder. 


Ze zijn open als er verse vis is. En maken soms ook prachtige wadtochten, met klanten. En kweken zelfs eigen kruiden in bakken die langs de terrassen hangen. Een beetje een soort hippie-tent, maar dan van vissers. 


Achter het restaurant zijn bescheiden netten en fuiken geplaatst, in de waddenzee. Niks geen gedoe met grootse netten achter boten die de halve zee leeg vissen. maar gewoon, bescheiden, vissen vangen op aanvraag. Geen verspilling. 








Het is nu wel rommeliger dan normaal maar dat komt ook omdat het laagseizoen is, denk ik. Alle spullen zijn kringloop. Zelf gemaakt. Een eettentje naar mijn hart. 


Jammer, vandaag niet open. Morgen pas. Maar dan ben ik hier niet.






Ook de schelpen bewaren ze. 


Wat bijzonder is dat ik deze schelpen 贸贸k op de moestuin heb liggen. Die komen uit het maaisel, dat ik verzamel langs de oevers van de Beentjesgraven. Die van mij zijn de zoetwater-neefjes van deze zoutwater-schelpen, denk ik.


En dan nog even naar voren. Naar 'Sterkenburg Vis'. Die is natuurlijk w茅l open. En daar dan weer heerlijk een half uurtje in de zon, met koffie. En kijken naar mensen. Altijd leuk. Een winkeltje hebben ze ook.







De terugreis ging niet over Dokkum, Drachten en Heerenveen, maar ik koos de toeristische route. Over Zoutkamp, Grijpskerk, Sebaldeburen, Boerakker, en dan via 'stad', Groningen dus, weer richting Zwolle.


Zoutkamp is nog niks veranderd. Zelfs de pizzeria waar wij al decennia lang komen is er nog. En caf茅 'De Boeter', bij de haven. En het museum. 








Best fijn als iets nog hetzelfde is. 


Op de weg tussen Zoutkamp en Lauwerszijl stond altijd een boerderij waar ik een 'zwak' voor had. Een grote boerderij, nogal vervallen, maar met veel charme. Een oude auto erachter. Jaren zestig gordijnen. Een oud boertje woonde er nog alleen.


Maar kijk. 



Ik denk dat het oude boertje er niet meer woont. Jullie?


Wat een heerlijke dag was het! Het was eigenlijk maar een p谩谩r uur van huis ... maar zo wat lummelen aan zee ... daar wordt je echt een ander mens van! Thuis was de was droog en kon ik nog net de zon achter de horizon zien verdwijnen. 


 




0 reacties: