Het is daar volop bessentijd en dan eten de beren van de bessen. Of ze ook fietsers eten, is dan natuurlijk de vraag. Tot nu toe worden er vooral grapjes over gemaakt dus ik zal me er dan ook maar geen zorgen over maken.
Op afstand kunnen wij alle ritjes volgen via Polar Steps. Net alsof je achterop zit. Echt leuk!
Maar goed. Ondertussen is Lien hier neergestreken. Zij zit 'tussen twee huizen in', kan pas eind september in haar nieuwe woning terecht, en woont tot die tijd gezellig bij ons. En met uiteraard in haar kielzog de nodige zoete inval. Dus, eenzaam is het hier zeker niet!!
Wél druk. Ik zit nu elke dag een paar uur achter de pc, dingen regelen voor de Opening. Het is echt héél leuk werk, maar wat kómt er veel bij kijken, bij een evenement. Zelfs bij zo'n kleintje, als dat van ons. En dan vergeet ik soms straal om te bloggen.
Eerlijk gezegd zit ik al een hele tijd te wachten op een regendagje, om dan binnen wat opruimklussen te doen. Maar die regendag kwam maar niet. Dus heb ik een hittedagje genomen, van de week, toen het echt te warm was voor buitenwerk. Toen dus maar naar binnen, en alle kruiden van vorig jaar van zolder gehaald en in potten gestopt.
Dan gaan ze sneller op, als ze in het zicht en voor het grijpen staan. En dan kunnen we de nieuwe kruidenbossen weer op zolder opbergen.
Jullie weten het recept inmiddels wel he? Ik heb het al zo vaak laten zien. Klik maar eens hier en hier.
Wel is het zo dat ik steeds minder zout gebruik. In 2017 nog een kilo zout op een kilo groenten. Nu is het al minder dan een pond zout op een kilo groenten.
Ook nog steeds leuk is de mini-moestuin van mijn moeder. Geloof het of niet maar ze eet er nog steeds uit. De uien zijn op en de prei ook bijna. En de andijvie is op, en de laatste twee kroppen sla heeft ze in bloei laten komen voor de bloemen en bijen.
Wat is er nog te halen? Nou, de courgettes gaan als een speer, en de eerste aardappels hebben we vandaag opgegraven. Mijn moeder had foto's gemaakt van mij, aan het aardappels graven, maar die zanderige voeten stonden weer in beeld, dus die krijg je niet te zien hoor.
Pompom. Nog wat plaatjes. De tomaten zijn een doorslaand succes dit jaar. Niks geen Fytoftora ellende, met deze hitte en droogte! Dus dat betekent dit jaar vele potten saus, potten puree, flessen ketchup!
En er is ook iets wonderlijks te zien op de tuin. Zoals je misschien weet heb ik dit jaar niet beregend. Ik heb héél sporadisch gegoten met de gieters, alleen bij de sla, de jonge groene bonen, en bij de courgettes.
En zie nou hier, op dit vak .... dit heeft de hele zomer, met al die droge warme maanden, geen DRUP water van mij gehad.
Hoe kan dat? Waarom staat op dit vak alles er nog zo mooi bij? Terwijl iets verderop de pompoenbladeren zielige droge vellen geworden zijn?
Het geheim??
Dat is het geheim. Compost. Een hele dikke laag compost, van slootmaaisel, oude maisstronken, en alles wat ik vorig jaar daar had verzameld. Dat is toen na de oogst in een dikke laag op dit deel van de tuin gegaan. En dit voorjaar heb ik hier kuiltjes in de compostlaag gemaakt, en daar de pompoenen in geplant en de broccoli, en de zonnebloemen in gezaaid.
Als ik de laag openmaak en in de aarde graaf is die nog steeds licht vochtig.
Dussss ... voor alle moestuinders die zich willen voorbereiden op, misschien, steeds drogere warmere zomers ... ga eens experimenteren met zo'n compostlaag. Wie weet redt het je jaar oogst!
Nou jongens, tóch nog een verhaaltje eruit geperst! Nu klap ik dat ding dicht en voorlopig blijft die dicht. Morgen ga ik de paardenstal opruimen. We hebben speciaal een extra kastje gekocht want Liens zooi ligt overal in hopen!😅
0 reacties:
Een reactie posten