Stoppelkatjes, zaden kwijt, een brief van een vriend, en kado's.

Wie knollen wil eten moet Sint Laurens niet vergeten. Elf augustus dus. Dat is zo'n oud boerenspreekwoord. Het betekent, dat je nu op de valreep, vóór elf augustus dus, nog knollen kunt zaaien. 

Die knollen, die zaaiden de boeren dan op het land waar ze twee weken daarvoor de rogge hadden geoogst. Tussen de stoppels. Daarom worden het ook wel stoppelknollen genoemd. Haha en zo had je in die tijd ook stoppelkatjes. Dat waren katjes uit een laat nest, die minder muizen enzo konden vinden omdat het graan dan al van het land was. Die bleven dan wat mager, hadden minder kansen. 

Maar soms werden dat uiteindelijk juist de felste en sterkste katjes. Omdat ze hard moesten knokken om te overleven. Ze kregen het leven niet kado. Stoppelkatje is dus niet perse een scheldwoord. Het kan juist ook betekenen dat je uit je zwakte je kracht hebt ontwikkeld. Dat je een vechter bent.

Nou, hoe kwamen we daar weer op? Oja, vanwege die knollen.

Op 25 juli, vlák voor de bruiloft, heb ik heel snel hatseflats de rogge gemaaid, met een vrij botte zeis, en op rommelige schoven gezet. Dus, hoewel slordig, is de rogge gelukkig geborgen. En nu de knollen zaaien, dacht ik deze week. Maar helaas, ik was het zaad van de knollen kwijt. Kon het nergens meer vinden. Té goed opgeborgen? Nou ja, dan maar niet. Dan maar een winter zonder knollen. 

Paul ook weer blij.😄

En er is ook genoeg ander werk. Vooral veel oogstwerk, wat vervolgens ook weer allemaal tot houdbare producten verwerkt moet worden. En ook leuke kleine klusjes zijn er tussendoor. De goudsbloemen drogen voor huidolie, en de zaden bewaren.

En mest halen op het weiland. Het is heerlijk om over het weiland te lopen in de vroege ochtend. Overal tussen de grassen hangen dikke spinnen in kunstige webben, die glinsteren van de miljoenen kleine waterpareltjes.

Als ik wat foto's neem, wat helaas niet zo goed lukt qua inzoomen, dan zit mijn mouw meteen onder de zaadjes. Alle planten geven royaal zaden af. En dat is weer heel fijn voor de muisjes en andere zoogdiertjes en vogels en insecten.

(dubbelklikken, dan zie je die waterpareltjes)

Door de warmte moet ik soms versneld oogsten. De mais is nu al rijp en moet worden geoogst. Een deel van de kolven is zelfs al aangevroten door de duiven. Ze zijn van achter-buurman. Hij houdt hele series van die hele bijzondere sierduifjes. Ze zijn erg mooi en ze maken in groepjes de meest prachtige luchtshows. Je kan er úren naar kijken.

Dus, die luchtshows zal ik dan maar als betaling aanvaarden, voor de aangevroten kolven. 😊

Bij de buren waren de bijen vanwege de warmte aan de buitenkant van de korf gaan hangen. Ook slim! 's Nachts gaan ze dan weer naar binnen.

En vanochtend zette ik om zeven uur een kan koffie, nam een stuk taart uit de vriezer, alles inpakken, tuinspullen mee, en toen weer naar de moestuin van de Oekraïners. De bewoners zijn zelf af en toe ook al op de moestuin bezig geweest. Er was water gegeven, en hier en daar geschoffeld, zag ik. We hebben nog geen gezamenlijk overleg gehad, dat komt nog. En dan kunnen we hopelijk samen het onderhoud doen.

Tot die tijd doen wij het gewoon, met ons Prachtteam! Het was heerlijk werken in het zonnetje in de nog vrij koele ochtend. En daarna koffie met taart! En kletsen. Mannen kunnen nog beter kletsen dan vrouwen!

En we hadden gasten bij de lunch. Dat betekende ... een grote pan courgette-uiensoep. Het restant daarvan kon ik niet in de keuken laten afkoelen, zoals ik normaal doe. Dan bederft het met die warmte. Het ging meteen in een kleine pan en zo snel mogelijk in de koelkast.

Sjonge jonge wat een belangrijk nieuws weer allemaal. 😂😂 Maar ja ik volg gewoon de foto's op mijn camera.

Oh kijk dit is nog wel het vermelden waard. Van Editha kreeg ik vanmiddag een bijzonder kado.

Dat kwam zo. Ik had laatst een boek gelezen, het heet 'Thousand Beautiful Things' en er staan écht duizend teksten in. Verhalen en gedichten en brieven en noem maar op. Allemaal geweldig mooie en opbeurende teksten. Van Abraham Lincoln tot Tao Te Ching tot de Thora en de Bijbel en nog veel meer mooie teksten uit alle bronnen en hoeken van de wereld, en ook uit alle tijden. 

In dat boek vond ik een brief 'Letter to a friend' van Frater Giovanni, uit het jaar 1513. Wat een prachtige tekst is dat! Om kippenvel van te krijgen .... zo mooi en waar. Je kunt dubbelklikken op de foto, of kijk hier.

Affijn. Die tekst uit dat boek zocht ik op internet, ik was benieuwd naar de achtergrond, en toen vond ik de originele tekst mét de originele illustraties. En die waren echt zó fantastisch mooi. Púúr monnikenwerk met ongelofelijk mooie details. Zo'n frater deed gewoon máánden over zo'n brief! En al die tijd denk je aan je vriend. Wat waardevol is dat, als je zoiets krijgt!

En dat liet ik aan Editha zien, een paar weken geleden. En die nam een kopietje mee. En toen, vandaag, kreeg ik van haar ..... 

tekst uit het boek

tekst van internet met de originele illustraties

..... een eigen exemplaar, door haar overgeschreven uit de oorspronkelijke tekst, en van haar eigen illustraties voorzien! 

Dus nu heb ik een origineel. Alsof het zó uit de handen van Frater Giovanni komt! Ik ben er superblij mee en ga er een mooie plek voor zoeken. Maar eerst een lijst!

gemaakt door Editha

Echt een bijzonder kado!

En dan weer aardse zaken. Want buiten vond ik nóg een kado. In de Ikea tas. Daarin zaten de resten van de stoppelknol-planten die ik dit jaar heb opgekweekt, uit knollen van vorig jaar. In een vergeten hoekje stond die tas. 

Goed erop slaan, en dan kijken of er zaad in zit.

 

Yep! Zaad zat. Wel triljoen zaadjes. 

Dus, toch nog maar op de valreep knollen zaaien dan! Het kan nog, het is nog géén Sint Laurens!