De bruiloft.

Het was prachtig. Ontroerend. 

Je dochter gaat trouwen. Dat is een mijlpaal. Ik mocht helpen met de eindeloze serie knoopjes vastmaken. Daarna werd ze nog even bij gepoederd, en toen óp naar de bruidegom.

Die kwam rond elf uur 's ochtends aanrijden in de cabrio, gevolgd door de hele schoonfamilie. 

Wat erg leuk was, was dat we met de twee gezinnen en alle bruidsmeisjes en bruidsjonkers, eerst de hele ochtend samen waren. Heerlijk relaxed in het zonnetje koffie drinken, een broodje eten. En uiteraard eindeloze series foto's maken. Elk clubje moest er apart op. Het ene gezin, het andere gezin, de broers en zussen, de andere broers en zussen, de bruidsmeisjes, bruidsjonkers, enz enz.

 

En vanaf één uur druppelden de honderddertig andere gasten binnen. Haha. Ja, écht. Honderddertig! Geen énkele afzegging was er!! Iedereen kreeg koffie en thee, en werd toen door de ceremoniemeesters doorgeleid naar achteren, over het weiland, langs de witte linten, naar de plek waar de ceremonie zou zijn. 

Dus .... iedereen met de mooie kleren en hoge hakken langs het weilandpad. 

Daarna volgde de familie. Toen de bruidsjonkers met bruidegom, en daarna de bruidsmeisjes. En tot slot kwamen Paul en ik met de bruid in ons midden. Het was ontroerend mooi. Om samen je eigen dochter over dat vertrouwde pad naar de plechtigheid te brengen. 

En van de plechtigheid, van het trouwen zelf, met het mooie altaar en de honderdvijftig witte stoeltjes, de prachtige bloemen, de mooi aangeklede gasten, daar heb ik geen foto's van. 

Nee, wij hadden toen onze aandacht natuurlijk heel ergens anders bij. Misschien later nog wat foto's daarvan, van de fotograaf.

Wel van de taart, die na afloop werd geserveerd, met een glaasje bubbels, daar dan weer wel van. Alle taarten door Liek en Stella gemaakt. 

En ook daar werden door de fotograaf aan de lopende band groepsfoto's gemaakt. Poek en Steijn hebben allebei een jaarclub, een dispuut, vrienden van vroeger, vrienden van nu, huisgenootjes van de studie, collega's van het werk. En familie natuurlijk. En van al die groepjes werden daar achter op het weiland foto's gemaakt. 

We waren daar wel tot half vijf bezig. Gelukkig wel in een stralende zon.

En toen ging de optocht weer terug, langs het gouden graan van de buren. Terug naar huis waar hapjes en drankjes waren, en de borrel, en waar speeches werden gehouden en werd gezongen. En toen eten. En weer speeches. 

Hier en daar stonden spelletjes. Zoals spieker-sloan. Haha. Zéér romantisch!

Kijk en daar heb je de overbuurtjes ook nog. 

Om half negen startte de band. Dezelfde band waar Poek zelf jaren bij heeft gezongen, dus mocht ze natuurlijk zelf ook nog eventjes los ...... 

Tja, en dan .... feesten natuurlijk! En dansen op de houten vlonders. En om klokslag kwart voor één reed Paul voor, en bracht het bruidspaar naar een hotel in Zwolle. En dat is dan heel handig, want als het bruidspaar vertrekt dan is zo'n feest ook meteen afgelopen. Niks geen plakkerds! 😊

Overigens duurde het nog wel een uurtje ofzo voordat iedereen ook echt was vertrokken, in taxi's, op fietsen, in auto's, sommigen zelfs wandelend, naar campings, B&B's en hotels in de buurt. 

En na die schitterende dag, vol emoties, drukte, prachtige ontroerende momenten en uitbundig feesten, was het de volgende dag ineens heel stil, en bewolkt, met een zacht regentje. 

Precies goed.

In een hoekje vond ik nog een bundel papier. Het was het draaiboek van ceremoniemeester Lien, die de hele dag alle touwtjes stevig in handen had en echt niets aan het toeval overliet. 

Wat kun je jezelf soms in je kinderen terugzien!  

Het bruidspaar kwam de volgende dag gezellig koffiedrinken. En vertrok toen in de camper, voor een mini-honeymoon naar Zeeland. In het najaar willen ze nog een langere reis maken.
 

 

En wij eten al vanaf zaterdag elke dag taart!

Misschien later nog wat meer fotootjes van deze dag, maar dit was het even voor nu. Truste! 😊