Athene

Ik kan niet beslissen of ik Athene nou heel mooi of heel lelijk vind ... eigenlijk allebei.

De prachtige, wat zijn het, wilde minneola´s? of mandarijnenboompjes? fleuren de grijze straten op. En de hieroglieven op de borden geven de stad een heel klassiek tintje. Lastig alleen dat we ze niet kunnen ontcijferen. Af en toe worden ze wel vertaald.

Mooi zijn de restanten van kunstwerken van een paar duizend jaar geleden, hier en daar achteloos verstrooid tussen moderne gebouwen. Soms met een hek erom, soms gewoon los

Mooi is het park rondom de Akropolis, de hoge oude stad, die vanuit heel Athene te zien is. Met in het centrum op de top van de berg .... het Parthenon

Minder mooi zijn de grote hoeveelheden zwervers, zwerfkatten en zwerfhonden, die overal om aandacht, geld en eten bedelen. Wij drinken koffie op een terras op de trappen naar de Akropolis. En daar moeten we  de zwerfkatten bijna van tafel meppen, zo wanhopig zijn die stakkers ...

Honden liggen letterlijk in de goot, soms in groepjes. Geen idee hoe die dieren in leven blijven, en of er nog voor ze gezorgd wordt.

De Atheense vlooiemarkt. NET het Waterlooplein!

Iets anders wat mij opvalt, zijn de vele vele personeelsleden in iedere winkel of koffietentje. Het lijkt wel of de Grieken het weinige werk wat er nog is, over zoveel mogelijk mensen willen verdelen. Wat wel weer heel sociaal is natuurlijk.

In een klein eethuisje telden wij ELF personeelsleden rond het middaguur op zaterdag. En er waren amper  klanten... 

Deze man had als enige taak de mensen bij de deur verwelkomen. Niet veel te doen dus.

Mooi en lelijk. Lelijk, of misschien vanuit fotografisch oogpunt ook weer bijna mooi, zijn vele grijze oudere delen van de stad. Klassieke flats, afgewisseld met betondozen.

En overal, op elk vrij stuk muur, graffiti. Soms mooi, meestal lelijk en afgebladderd. Geen geld in Athene om het weg te spuiten? Ik weet het niet.

Mooi weer, is een lokaal marktje met groente en fruit. Al die kleuren! Alles zo vers en zo duidelijk NIET uit de kassen.

Ook al gaan wij al bijna weer weg, we laden onze tassen VOL! Stom natuurlijk, maar ach, zo mooi en zo lekker! En goedkoop! Je ziet ook de inwoners van Athene hier voor een hele week verswaar vandaan slepen.

De inktvissen laten we maar liggen. Maar van een paar wonderschone pompoenen neem ik wat pitjes mee.

Met onze volle tassen fruit en groente lopen we terug naar het hotel. We komen door een klein verlaten plantsoentje. Daar, in een afgelegen hoek, heeft een zwerver zijn buitenverblijf ... 

Hij is niet thuis, maar we laten wat voor hem achter.