Nestvlieden, en wandelen.

Op de kop af drieëntwintig jaar en drie maanden geleden werden wij voor het eerst ouders. Van Robbert. En na Robbert kwamen nog drie meiskes, en dat laatste meiske heeft van't weekend de deur achter zich dichtgetrokken!

Maandje surfles geven. Daarna door ... naar Groningen, op kamers. Exit laatste telg!

We zijn weer terug bij af. Zo voelt dat een beetje ...

Maar het heeft ook voordelen hoor! Neem nou die was! Vroeger hingen er waslijnen vol met ontelbare sokjes en onderbroekjes, eindeloze hoeveelheden broekjes en truitjes en rokjes en maillots, de bodem van de wasmand die kreeg je nooit te zien. En nu .... is dat zó gepiept, die was.

Dus ...... is er tijd voor leukere dingen! Paul is de komende vier weken elke vrijdag en maandag vrij. En nu hoeven we niet eerst met de kinderen te soebatten waar we heen gaan. Gewoon de auto in ... en we rijden heen waar we willen. Wat een luxe!

Vandaag hebben we gewandeld in de Oostvaardersplassen. Dat zie je zo mooi vanuit de trein ... die velden met die reeën en wilde paarden. Nou daar wilde ik wel es doorheen wandelen. Ja ik dacht echt dat het een soort van safari zou zijn .... tussen de dieren door wandelen.

Je kon een route kiezen. Blauw of geel of paars. Wij namen de langste, want die kwam langs die velden met paarden, dacht ik op de kaart te zien.

Grappig genoeg was er haast geen kip. Zo'n mooie dag, en bijna geen mensen hier in de Oostvaardersplassen. Gek hoor, want het was er prachtig mooi. We kwamen door een veelbelovend hek, het was meer dan manshoog ..... en er stond iets van 'eigen risico' ..... dus daar zitten dan zeker die paarden, achter dat hek!

Maar nee hoor. Wel mooie weiden. En zó stil! Je waant je echt vér van de bewoonde wereld .....

..... tot er vlak naast ons een trein langs komt denderen. Ach dat heeft ook wel weer wat knus, zo'n trein. Terwijl wij hier door de safari struinen met gevaar voor eigen leven, zien we in de trein mensen op een broodje kauwen en geeuwend uit het raam naar ons kijken.

Het wordt stiller en stiller. Paul is het zat, al dat foto's nemen, en loopt in stevige pas vooruit. Ik zie zoveel mooie kruiden. Overal kamille, wilde margrieten, bloeiende zuring en paarse distels.

Zou 'Moeskers Weiland' er over een paar jaar ook zo uit zien? Met zo'n vennentje? Ik hoop het!

Wolken vlinders en bijen en allerlei insecten. Zwaluwtjes scheren laag over het pad en over het water. Je krijgt er geen genoeg van. Maar helaas ... de grotere dieren hebben wij niet gezien. Die liggen ergens in de schaduw denk ik ... of ze zijn op de grote steppe, die je uit de trein wél kan zien, maar waar je niet mag wandelen.

Nou, even Paul inhalen! :D

Het Buitencentrum Oostvaardersplassen, waar begin en eindpunt is, is zo'n typisch natuurmonumenten cafeetje, met van die natuur prulletjes. Ze verkopen ook bijenkorven, van riet. Maar die kun je vast ook wel zelf maken. Lijkt me wel grappig om daar een paar van op te hangen volgend jaar.

En dan hopen dat er een zwerm in komt!

Op de terugreis rijden we buitengaats .. of hoe heet dat. Buitenom de dijk over, langs het IJsselmeer. Prachtige route, maar ook gevaarlijk. Het is een tweebaansweg, de zon schittert er fel op het water aan weerszijden, dus je kunt niet goed zien. En er wordt door al die druktemakers ook nog es veel ingehaald.

Ook rijden er dan natuurlijk mensen die een beetje naar de bootjes willen kijken ... en dan het gas laten vieren tot 70 of 60 ... nee het is echt opletten hier! Maar ja wel mooi.

Ja, en dan kom je thuis, beetje moe, en wat eet je dan?

Iets met tomaten. Lekker zomers en makkelijk!

Over tomaten nog even dit .... als je ze ook kweekt, verwacht niet dat ze zo mooi aan de trossen rijpen als je in de winkels zien. Want die worden gewoon groen geplukt, en rijpen dan later na. Daarom zijn je eigen tomaten ook zoveel lekkerder, omdat ze echt door de zon gerijpt zijn. Veel gezonder ook trouwens, die zon doet iets speciaals met de tomaat namelijk. Maar dat is scheikunde.

Ik had dit jaar wel 60 tomatenplanten. En ze staan ... overal! In de kas, op Moeskers Moestuin, in Punthorst, en ook gewoon hier in de achtertuin, ergens tussen de bloemen en de bramen in. Tomaten bij je bloemen zetten is handig, in verband met de bijen die je er veel op wilt. Hm ik moet wel even zoeken in die wirwar!

Ja kijk, er is al wat rijp.

Zoals ik al zei, ze rijpen niet tegelijk in één tros. Net als de meeste andere vruchten, rijpen ze ná elkaar. Ik pluk dan ook elke dag de rijpe eraf, en laat de rest dan verder rijpen. Om de dag, van elke plant een stuk of twee, drie.

Ook laat ik ze nooit donkerrood worden. maar dat is een kwestie van smaak. Wij vinden ze dan te melig. Ik pluk ze dus zo ... oranje-rood.

Dus ... elke dag even op zoek. Maar de smaak is het absoluut waard!