Koningsdag, woningdag, balkoningdag, schoningsdag, beloningsdag.

Wat voor dag was het voor jou?

Was je thuis? Woningdag? Of misschien lekker met een drankje op je balkon? Genieten van de zon op je balkoningdag?

Bij mij begon het zoals elke maandag met schoonmaken. Paul hielp even, dan waren we sneller klaar met de 'schoningsdag'. Om half elf was het huis schoon en hing de was te drogen, en konden we op stap. Gewoon zomaar, in de buurt. Eerst zijn we Nieuwleusen doorgereden, toen door Oudleusen, en toen richting de Vecht. We wilden daar gaan wandelen met Brit.

Haha en toe kwamen we er achter dat we de riem van Brit waren vergeten en reden we weer terug naar huis. Pas rond half twaalf liepen we eindelijk. In de zon. Op deze mooie Koningsdag. Zo rustig en zo zonnig was het.

Het is een landschap waar ik veel van hou. Weidse open gebieden. Licht licht licht, en overal open ruimte. Eigenlijk liepen we door de uiterwaarden van de Overijsselse Vecht.

Paul houdt meer van bos, en gelukkig waren er hier en daar ook kleine stroken bos. En zelfs moerasjes, waar de Vecht weer haar natuurlijke loop heeft teruggekregen.

Dan wilde Brit even naar de oever, om te drinken.

Het water van de Vecht kent ze goed. Want het water uit de Beentjesgraven langs ons huis, waar ze elke dag uit drinkt, komt óók vanaf de Vecht. Het water komt oorspronkelijk uit midden Duitsland, en is inmiddels weer goed schoon. Veel mensen zwemmen in de Vecht.

Iets verderop was een uitkijktoren. Nu we een hond hebben kunnen we daar natuurlijk niet zomaar meer op met z'n allen. Maar Paul zei, ga jij maar.

Dat was ook weer bijzonder. Want nét stond ik bovenop die toren, die bovenin vrij krap was, toen kwam er een familie met twee kinderen, die ook de trap beklom. Hee, dacht ik, hoe gaan we dat doen? We kunnen hier niet met z'n allen staan.

Zo zie je dat mensen er nog lang niet aan gewend zijn. Aan afstand houden. De familie kwam boven en we drentelden wat schutterig om elkaar heen. Ja, je kunt moeilijk even naar beneden abseilen.

Nou, ik dacht, ik laat je de Vecht nog even zien en och, ook maar even een Vechtselfie met vol zicht op mijn mislukte haar-knip-kunsten, en ben toen maar snel weer afgedaald.

Maar een prachtige wandeling was het.


🍀🍀🍀🍀🍀


Weer thuis, heb ik een nieuw groentenbed gemaakt, in de paardenbak. Een laag stalmest met flink sloot-water erop, en daaroverheen karton. Alsof we nog niet genoeg van die bedden hebben. Maar elk nieuw project heeft weer een ander doel.

En het is zo leuk, dat pionieren!

Kijk, dit was het vorige project. Helaas wist ik toen nog niet dat het anderhalve maand kurkdroog zou blijven. Daarom is het nog niet zo groen en gevuld als gepland.

Maar dat heeft ook geen haast. Het is pas april!

En elke dag .... de kas begieten.

En daar zag ik een bakje violen staan. Nu staan er overal viooltjes, dus dat is vrij gewoon. Maar om de één of andere reden viel vandaag mijn oog er extra op. Want wat zijn ze toch mooi, die vijf-bladige tere bloemetjes.

Hoe langer je kijkt hoe mooier ze worden.

En omdat het misschien morgen gaat regenen, en het dan wel weer een tijdje duurt voor je weer bloemen kan plukken ...

...... ben ik vanmiddag helemaal los gegaan. Ik heb een hele bende bloemen geplukt. Goudsbloemen, maar vooral ..... héél veel violen. De ene was nog weer mooier dan de andere.

En de volgende was nóg weer mooier!!

En niet alleen geplukt dus .... maar ook foto's gemaakt.

Je begint met een schaaltje. En dan, met één foto van één bloem, maar dan is die nog mooier, en die volgende is nóg weer mooier.

Man, het is net gamen. Het is verslavend!!!!! Foto na foto na foto!!!

Toen heb ik alle violen uitgespreid op kranten, op een dienblad.

Nou, dan ga je pas echt los hoor!!!

Oooooooooooooooooooohhh  ..... en aaaaaaaaaaaaahhhh .... wat zijn ze toch mooi. Die simpele bloemetjes. Die gewoon zomaar om je heen staan, de hele tijd. Maar je kijkt niet naar ze.

En als je dan kijkt, dan kan je haast niet meer stoppen met kijken.

Ineens zag ik, dat de krant waar ze op lagen, vol stond met vervelend Corona nieuws. Nou dat is niet zo bijzonder, want de kranten staan elke dag vol met vervelend Corona nieuws.

Maar ik heb de oplossing hoor, voor al dat nare nieuws.

Leg er gewoon wat bloemen op. En dan is het weg. In één klap weggevaagd uit je beeld. Joh!

Haha. Tja. Zo gaat dat soms. Dan wordt je door iets helemaal in beslag genomen.

Wat ik met ze doe? Ze zijn netjes tussen keukenpapier gelegd, en onder een stapel boeken gelegd. Zo kunnen ze drogen. Alleen, die mooie kleuren zullen ze niet houden. Maar daar hebben we dan gelukkig al deze foto's voor!

En dat was dan een mooie bloemen-beloning, op deze koningsdag!