Vanmorgen stond ik met een bakje mais in de handen te kijken naar het veldje .... waar die mais gezaaid moet worden. Het is een vak van 10 bij 10 meter. En het is daar een troep.
Pfffff ..... ik wist het echt even niet meer. Het is steeds zo droog. Is het dan wel een goed idee om te zaaien? En hoe krijg ik die mais gezaaid in een veld vol karton en onkruid? Spitten? Met deze hitte? Dan verdampt net dat laatste beetje vocht ook nog.
Maar ... toevallig ... ben ik een boek aan het lezen over de Cherokee Indianen. Het gaat over de medicinale kruiden die zij gebruikten. Maar dan ga je verder zoeken, over dat volk, en dan kom je ook op andere dingen, die zij wisten en deden.
Zij zaaiden óók mais. Mais was hun belangrijkste voeding.
Zij zaaiden zonder ploeg, eg, frees, spitmachines, en zelfs zonder spitvork. En ze zaaiden ook bij grote droogte. Het is echt boeiend om te lezen hoe zij zaaiden. Niet gewoon in rijen, zoals wij, maar in bergjes. En dan niet één soort groente, maar met meerdere soorten bij elkaar, die elkaar versterken en helpen.
De three sisters, de drie zustergewassen, bonen, mais en pompoen, werden samen gezaaid.
Later schrijf ik daar wel meer over. Eerst even, voor nu, heb ik het principe van de Cherokee overgenomen, en heb op dat rommelige veld, mijn mais in bergjes gezaaid.
Het is wel een gok.
Bergjes. Gaat dat niet juist uitdrogen? Kan ik hier zomaar doen wat zij in Kansas en Missouri en Alabama deden?
Nou ja wie niet waagt die niet wint.
En er zijn nu tachtig bergjes op dat maisveld. Gewoon. Bovenop het karton en op de andere rommel. Voor de zekerheid heb ik de bergjes wel water gegeven. En toen in elk bergje vijf zaden mais gezaaid. En stevig aangedrukt.
Ik ben erg benieuwd naar deze methode. Of het werkt. Met dank aan de Cherokee! Ugh!
🌹🌹🌹🌹🌹
Uit mijn moeders tuin had ik gisteren wat rozenbottels meegenomen. Ik herinner me van vroeger, dat kinderen die soms naar elkaar gooiden. Die bottels. Want hahaha .... daar kreeg je dan enorme jeuk van. Nu ik de bottels zie, snap ik dat niet. Hoezo jeuk? Ik krijg helemaal geen jeuk, en ik heb ze vandaag toch allemaal opengepeuterd.
Was dat een fabel dan, van die jeuk?
In elk geval, als je ook rozen wilt kweken, dan moet je dus die zaden eruit peuteren, en ze eerst in nat keukenpapier een tijdje in de koelkast bewaren. En daarna, kun je ze gewoon zaaien in potgond in een potje.
Dan krijg je rozen.
Nou, es kijken, wat was de volgend foto? Oja, van de zwaluwen. Die zijn er alweer een tijdje. Van een boer had ik gehoord dat als je boerenzwaluwen in je schuur en stallen wil, dan moet je af en toe de waterton van de koeien expres laten overstromen.
Dan krijg je modder, en dat hebben die zwaluwen nodig om hun nesten te bouwen.
Nou, die ton die stroomt hier regelmatig uit zichzelf over. Dat hoef ik echt niet expres te doen. En ja hoor, in de stal, vlakbij die modderpoel, zijn twee zwaluwtjes nu een moddernest aan het bouwen. Echt knap, zo'n nestje. Steeds maar weer kleine snaveltjes vol modder, en ertegenaan plakken.
En het blijft nog zitten ook.
Vanmiddag kwam de Taproot weer. Het thema was 'Forage' wat eigenlijk betekent 'voederen'. Maar het gaat vooral over wildplukken, en wilde planten gebruiken om je textiel te verven.
Dat soort dingen.
De reden dat ik het laat zien is het onderstaande. Dat leek mij nou leuk om te maken, en misschien vind je het zelf ook leuk. In deze toch wat 'legere' dagen.
Het is een mandje, van textiel, om kruiden in het wild in te verzamelen. Kijk maar goed, een handig iemand kan het denk ik zó namaken van de foto's.
En ook, mooie geborduurde zakjes, om kruiden in te bewaren. Ook leuk als kadootje, gevuld met je eigen kruiden.
Nou, ik hoop dat je er wat inspiratie uit kan halen. Je kunt die dingen natuurlijk ook altijd wel ergens op het www vinden, als je het wil maken.
Zelf heb ik nu geen tijd voor knutsels en dingen maken. Elke dag is gevuld met tuinwerk. Vandaag, na het zaaien van de mais, heb ik kratten gevuld met bonen, en pompoenzaden en maiszaad. En morgen moet er op de tuin een bonenrek komen.
En de jongste dochters zijn thuis. Een paar dagen. En het hout kwam. Wat moet worden gestapeld. Maar hee, die laatste twee dingen kunnen we natuurlijk een combi van maken!
Want ondanks hun online college's, en afstudeerscripties enzo ... moet ik zeggen dat de dames het helemaal niet zo druk hebben op het moment. Dusse ....
.... heb ik zomaar twee paar extra handen!
Maar es kijken wat ik daar allemaal mee kan doen, komende dagen!
😊✋✋✋✋
3 reacties:
Ja,ik ken dat verhaal van rozenbottels en jeuk. Binnenin de bottel zitten pitjes met hele fijne haartjes. Wij maakten ze fijn, (de gedroogde werken geloof ik het beste) En gooiden die dan bij iemand op de rug, onder de kleding, en wreven het dan in. Dat was goede jeukpoeder.
Wat ik zo leuk vind is dat je manier van tuinieren steeds meer op de mijne gaat lijken. Het niet meer spitten, het experimenteren met technieken... uiteindelijk komen al die niet spit technieken op hetzelfde neer : het voeden van het bodemleven met organisch materiaal, want uiteindelijk voeden planten zich door symbioses aan te gaan met dat bodemleven of voedingsstoffen op te nemen die vrijkomen wanneer dat bodemleven afsterft. Succes met de bultjes ! Zelf overweeg ik op dit moment om te gaan experimenteren met putjes, want dat is de manier waarop ze het doen in heeeel droge gebieden...maar vooralsnog is dat niet nodig, ondanks de droogte is de bodem onder mijn mulchlaag nog lekker vochtig.
Je meent het, Clarien! Hopelijk krijg je prachtig kolven!
Zwaluwen, wahw!
Geniet van je weekend,
Lie(f)s.
Een reactie posten