Structuur.

on vrijdag 20 maart 2020





Hier bij ons thuis hoef je nooit op zoek te gaan naar klussen. Welnee, de klussen die zoeken jou wel op. Zoals hier achter, de watertonnen van Bella geurden me tegemoet, want er zat weer alg langs de randen. Ja dat heb je met stilstaand water.

Die tonnen moeten dus regelmatig worden leeggemaakt en schoongeborsteld. Het leek meteen weer alsof het had gehoosd.

Ik heb de tonnen anders neer gezet. Zodat we straks de paardenbak kunnen afsluiten. Zodat Bella méér in het weiland gaat. En dus ook méér uit haar weilandpomp gaat drinken. Want die moet ze altijd eerst volpompen, met haar kop, en dat water is dus steeds vers.

Nou, dat was één. Wat nog meer? Oh kijk daar komt de volgende klus al aan lopen.






Het kippenvoer. Dat was op. Van de week was het laatste restje uit de ton geschraapt. Gelukkig had ik vorige week nog wat nieuwe zakken gehaald, die lagen nog achterin de auto. Dus, hopla, een zak vol lekker nieuw graan in de bak. Ze komen allemaal nieuwsgierig kijken.

Ik vul het voer altijd aan met wat van onze eigen rogge. En eigenlijk wil ik volgend jaar al het kippengraan zelf verbouwen. Maar dan meten we wel een betere oogst hebben dan afgelopen jaar.

Véél meer mais nog, en meer zonnebloemen en ook méér graan. Want dit, hieronder, is wel heel makkelijk natuurlijk ....





.... maar het maakt je wel afhankelijk. Je bent dan eigenlijk vooral een doorgeefluik. Graan erin. Eieren eruit. En we willen meer naar die kringloop. Alles zelf verbouwen. En niks afvoeren.

Nou ja, alleen een deel van de oogst weggeven natuurlijk, en ruilen!






Ook Brit's voerton was bijna leeg. Zij krijgt brokken, en af en toe vers vlees en af en toe zelfgemaakt hondenvoer uit de vriezer.

Brit zit ook nog niet helemaal in de kringloop dus.

Haha maar de katten al wel! Zij eten eigenlijk bijna altijd .... verse muizen. Hooguit héél af en toe een musje. Ik zeg het maar eerlijk. Dat ze dat ook doen. Maar het is hoogst zelden, want zo'n bek vol veren is toch maar niks, een vette muis is veel lekkerder. En trouwens met die met die mussenkolonie onder de kap die elk jaar groter wordt kan ik om één zo'n musje minder niet heel rouwig zijn.

Verder staan er altijd brokjes voor de katten, en water. 's Avonds krijgen ze wat verdunde melk.





Uit de zaaikalender kwam óók al een klusje aanstappen. 'Vandaag is worteldag ' .. volgens Maria Thun. Dus, wat doe je dan? Haha. Worteltjes zaaien.

Nou, ik was het toch al van plan hoor! Een halve rij zomerworteltjes heb ik gezaaid. En wat was het stil joh, buiten. Nog steeds. Er wordt hier en daar al wel wat mest uitgereden en gespit, maar toch nog niet veel. Is het nog te nat? Of blijven de mensen toch maar liever binnen?

Ik zal je zeggen, als ik zo op het land aan het werk ben dan vergeet ik soms gewoon helemaal dat er iets bijzonders aan de hand is in ons land. Alleen die stilte, die is bijzonder.

Thuis wordt je er méér mee geconfronteerd. Door de kranten enzo en het nieuws.

En verder is alles om ons heen afgezegd en afgelast. Nu kan ik me helemaal storten op het boerderijwerk, maar ik wil er ook nog wel wat wat naast doen.

Hoe houden jullie de structuur vast, op je dag? Nu je minder de deur uit gaat?


 



Voor mezelf had ik bedacht om een bepaalde tijd per dag te besteden aan de dieren en de tuin. Bijvoorbeeld de hele ochtend en de halve middag. En dan verder, elke dag een uurtje of anderhalf werken aan die mondkapjes. Een stuk of zes per dag wil ik er wel maken, om op te sturen. Naar wie ze zelf nodig heeft of wie ze wil na maken.

's Avonds is er het blog. Dat kost ook wel een uur, anderhalf, tegenwoordig, met al die plannen voor al die zelfvoorzienende onderwerpen. En het is daarbij ook echt leuk werk. Weer heel anders dan het solitaire tuinwerk. Want hoewel het wel wat één-richtingsverkeer is .... voelt het echt als contact.

En tot slot .... kruidenstudie!! 🍀🍀🍀🍀🍀






Door dat boekje te maken, heb ik gemerkt dat ik eigenlijk maar héél weinig weet van kruiden. Haha, eigenlijk zelfs ook maar héél weinig van groenten en planten weet. Klinkt raar zeker voor een tuinder?

Ik weet natuurlijk wél hoe je ze moet kweken en hoe ze groeien en ook wel zo'n beetje welk kruid welke effecten heeft. Maar ik weet niet, hoe dat dan in z'n werk gaat. Wat zijn die stoffen dan precies die in zo'n plant zitten, en wat doen ze precies. Hoeveel zit er in welke plant?

Bitterstoffen. Looistoffen. Glycosiden. Etherische oliën. En veel meer. Daar wil ik de komende weken wel wat meer over leren.

Kruiden tekenen, en kruidenstudie dus. En kruiden in het veld zoeken en drogen en bekijken. Leuk!










😊


4 reacties:

DagelijkseOnzinDingen zei

Hoi Clarien, Ik kan me goed voorstellen dat je al werkend op het land helemaal vergeet dat er een corona crisis is. Mooi dat je die mondkapjes kunt maken, daar help je toch weer iemand mee. En ja die struktuur houden in je dag is belangrijk. Ik werk nu elke dag thuis en mijn man ook. Onze studerende dochter is ook weer tijdelijk hier omdat de universiteit gesloten is. Ieder werkt op zijn eigen plek. Mijn plek is aan de grote tafel voor het raam in de woonkamer met uitzicht op de tuin waar het wemelt van de vogels en er elke dag wel weer een krokus of narcis meer bloeit. Ik sta elke dag op tijd op, zit op tijd achter mijn laptop en zorg elke middag voor een gezonde lunch. Na de lunch loop ik een blokje om. Even een frisse neus en de wind door de haren. Zo rond half zes lopen dochter en ik een groter rondje om toch beweging te krijgen. Dan weer aan de kook en in de avond wat haken of lezen en op tijd naar bed. In ieder geval lees ik elke avond je blog. Daar geniet ik erg van. Zo'n dagritme ritme is belangrijk. Succes met de kruidenstudie, op afstand geniet ik met je mee! Liefs, Annemarie

Lies zei

Altijd druk bij jou, Clarien. 't Blijft gezellig om je 'voor het slapengaan' te lezen... Éénrichtingsverkeer ? Niet zo zeker..., hier en daar 'kennen' we mekaar, zo'n beetje...
Lie(f)s.

Pm zei

Ik kan gewoon naar mijn werk gaan . Ik zit alleen in mijn atelier . In de pauzes maak ik mondkapjes . Mijn vader, schoonouders, de hulp van hun . En buurvrouwen die in de zorg werken . Dan nog elke dag naar mijn vader rijden om eten te brengen aan de deur. En zaterdags komen alle boodschappen voor (eerst alleen ons drieën) maar inmiddels ook mijn vader , schoonouders en een tante die niet meer de deur uit mogen. Die worden dan weer gebracht tot de deur bij ze. Bij ons op dit moment een nieuwe maar zeer strakke structuur .
Mijn man heeft het ook bere druk die rijd groente en fruit naar het buitenland. Maar denk maar zo we moeten het met zijn allen doen .
Xxx philomene

Barbara zei

Wat enig, die vrolijke heksen op een rijtje!!