De Hema gered! ;-)

Het kwam eigenlijk door die mondkapjes. Ik gebruik daar gewoon 'onderbroeken-elastiek' voor, je weet wel, van dat brede, maar dat zit toch niet zo lekker. Achter je oren. Na een tijdje gaat dat irriteren. Dus, op zoek naar iets anders, kwam ik terecht bij de Hema.

Och .... en wat een treurnis daar. Eén verkoopster was er, en geen enkele klant. Tenminste niet in de tijd dat ik daar was. Goh, en de Hema heeft het al zo moeilijk. Net als veel andere winkels trouwens. Door alle online verkoop, en nu die klap van de crisis er bovenop, zijn de gezellige Hema's enzo straks misschien wel uit het straatbeeld verdwenen. 😥

Dus, wat te doen????






Niks nieuws kopen, was eigenlijk het plan voor dit voorjaar. Maar nú even niet. Want de Hema moet gered worden! Dus, ik deed ruig en kocht een grote stapel ondergoed (hard nodig) en twee hemdjes (totaal niet nodig).

Zo. De aandelen zullen nu wel weer als een raket omhoog schieten!

Ach. Aan de andere kant. Sommige veranderingen kun je gewoon niet tegenhouden. Dingen gaan zoals ze gaan, zoals mijn moeder altijd zegt.

Zo ook vandaag. Er was wat tegenslag, en er waren ook weer leuke dingen.

Tegenslag was mijn rug, die helemaal op slot zit. De laatste twee weken ben ik steeds aan het hoesten, en de spieren onder de ribben voelen daardoor inmiddels zwaar gekneusd. Daarbij opgeteld het werk van gisteren, met dat draaien steeds met die kratten, en hop, de rug zit op slot.

Terwijl ik wilde spitten. En zaaien. Nou, niet dus.

We hebben in plaats daarvan een mini-zadenruilbeurs gehouden, Editha en ik. In de tuin. Op een bank, netjes met ruim anderhalve meter tussen ons in. Ik had me er echt op verheugd. Weer even kletsen met een vriendin, in plaats van alleen maar met Paul. haha.

De koffiespullen en alles ging mee naar buiten. Het kon prima, op een beschut plekje. Oh ja en je ziet daar Bossie die aan de melk likt. Maar die heb ik weggegooid hoor. Anders denk je misschien .... wat een slons die Clarien!

En toen hebben we geruild. Wat de een niet heeft, heeft de ander weer wel. En dingen die we allebei niet hebben en graag willen, daar bestellen we samen een zakje van. Er zit toch altijd veel teveel zaad in zo'n zakje.

We hadden allebei ook een grote collectie met zelf gewonnen zaad. Dat is het leukst om te ruilen. Het kost jezelf niks om dat zaad te winnen in het najaar, en een ander is er in het voorjaar weer vreselijk blij mee.

Editha had ook twee boeken voor mij meegenomen. Dat is trouwens ook een leuk idee. Om een boekenruilbeurs te houden. Zelf heb ik ook heel wat boeken 'teveel' en toch wil ik een aantal daarvan  niet naar de Kringloop doen. Daar zijn die boeken me dan te dierbaar voor. Maar weggeven aan iemand die je kent, dat is natuurlijk wat anders.

Boeken, zaden, plantjes, kleding, maak er een ruilbeurs van! Straks, als het weer mag. Lekker met koffie en taart erbij! (Die wij dan weer niet hadden. Gewoon, vergeten)

Toen Editha weg was heb ik de zaden maar weer even gesorteerd.

Groentezaden apart, bloemenzaad apart. En hier onder zie je een stelletje, die ik op het weiland wil zaaien. Op de kale plekken, van het slepen. Ik hoop daardoor meer variatie te krijgen op het weiland. Er is daar ooit 100% raaigras ingezaaid, maar langzamerhand hoop ik er weer een bloeiende kruidenweide van te maken.

Niks doen kan ook. Dan krijg je uiteindelijk ook weer een kruidenweide. Maar dit gaat nét een beetje sneller! Rode klaver, lucerne, spurrie, esparette, allemaal gezonde kruiden, die de bodem verbeteren en stikstof binden. En de meesten kunnen héél goed tegen droogte, omdat ze meters diep wortelen.

Voor een koe is het prima voer. Je moet haar natuurlijk geen bakken vol van die kruiden geven. Maar als variatie op hooi en gras is het prima. Net als voor mensen. Kruiden altijd met mate, vanwege hogere doseringen van bepaalde stoffen.

Wat vandaag óók tegenzat, was dat ik ontdekte dat de katten kippeneieren opeten. Eén hen zat te broeden op 12 eieren, en die zijn stuk voor stuk onder haar vandaan geroofd. Alleen de doppen vond ik terug, léég dus, onder het leghokje.

Ik weet nog niet zéker of het de katten waren, maar wie zou het anders moeten zijn? Brit kan daar niet komen. En wilde roofdiertjes hebben we hier eigenlijk niet meer, sinds er drie katten lopen.

Nou. Een heel legsel weg. Maar goed opletten de komende dagen.

Vanmiddag was mijn rug iets beter, en ben ik aardappels gaan poten. Dat is niet zo'n zwaar werk, omdat ik daarvoor altijd de pieper-poter van overbuurman even leen. Daarmee maak je in een wip precies gelijke gaten. Zonder ver te bukken.

Het was de tweede serie aardappelen. De middel-vroege. Ze liggen al een paar weken in de kas, en hebben inmiddels stevige korte groene uitlopers. 

Op één bed van tien bij anderhalve meter komen zo'n zeventig aardappelen. In drie rijen. Tussen de rijen 50 centimeter, tussen de poters 40 centimeter. Ongeveer.
. 

Op een bed met een goede bodem haal je er dan zo'n 100 tot 150 kilo aardappels vanaf. Zo kun je berekenen hoeveel aardappels je wilt poten. Ik doe dit jaar maar drie bedden in plaats van zes. Omdat ik dat gedoe met die kevers zoveel werk vond. In plaats van aardappels, hoop ik dan volgend jaar wat extra kratten uien te hebben voor de voedselbank.

Na de dierenronde was het wel weer genoeg voor vandaag. Die rug die moet nog héél wat jaren mee, hopelijk, en daarom, midden in het hoogseizoen, nam ik een paar uur vrijaf!! Lekker met glas wijn  op de bank.

Want oja, het is ook nog weekend!

Het is zo bijzonder, van deze tijd, dat alle dagen ineens bijna hetzelfde zijn. Elke dag is vrijdag. Of maandag. Of zaterdag.

Nou, ik hoop voor je, dat je van je weekend kan genieten. En dat je je niet teveel zorgen maakt. Hoeft te maken. En ik wens je, hoe dan ook, een heel fijn weekend! Ga vooral zoveel mogelijk naar buiten! 😊